سكونت در حاشيه خيابان هاي اصلي، عمر بيماران قلبي را كوتاه مي‌كند

نتايج يك مطالعه 10 ساله نشان داد بيماراني كه سابقه حمله قلبي داشته‌اند اگر در نزديكي خيابانهاي اصلي زندگي كنند، سلامتي‌شان بيشتر به خطر مي‌افتد و احتمال زنده ماندنشان كمتر مي‌شود.

به گزارش ايسنا، پزشكان آمريكايي در اين مطالعه روي بيش از 3500 بيمار با سابقه حمله قلبي و ميانگين سني 62 سال بررسي كرده و متوجه شدند بيماراني كه در فاصله كمتر از 100 متري از يك خيابان اصلي و بزرگ سكونت دارند 27 درصد بيشتر از بيماراني كه در مسافت حدود 1000متري يا بيشتر از يك خيابان اصلي زندگي مي‌كنند در معرض خطر مرگ هستند.

به گزارش سايت اينترنتي هلت‌دي‌نيوز، بيماراني كه به فاصله حدود 100 تا 200 متري از يك خيابان اصلي زندگي مي‌كنند 19 درصد بيماراني كه در فاصله حدود 200 تا 1000 متري از يك خيابان اصلي سكونت دارند 13 درصد با خطر مرگ مواجه هستند. خيابان‌ها و جاده‌هاي ارزيابي شده در اين مطالعه شامل بزرگراههاي درون هر ايالت و يا بزرگراه‌هاي بين‌ ايالات‌ها بوده‌اند.

در اين بررسي كه در مجله تخصصي «گردش خون» منتشر شده معلوم شد در طول اين دوره 10 ساله 1100 نفر از شركت‌كنندگان جان خود را از دست دادند كه 63 درصد اين تلفات بر اثر مشكلات قلبي ـ عروقي، 12 درصد بر اثر ابتلا به سرطان و 4 درصد بر اثر ابتلا به بيماري‌هاي تنفسي بوده است.

به گفته پزشكان، براي افرادي كه سابقه حمله قلبي داشته‌اند زندگي كردن در تماس با آلاينده‌هاي هوا به مراتب خطرناك‌تر از افرادي است كه سابقه مشكلات قلبي نداشته‌اند.