تحریم های داخلی مضاف بر تحریم های بین المللی بر صنعت خودرو

واقعیت این است که صنعت خودروسازی در کشورمان یکی از عرصه های بسیار کلیدی در ساختار اقتصاد و صنعت است که موفق شده است در قالب یک برنامه راهبردی روند آسیب پذیری های خود از تحریم های گسترده غرب را به مرور زمان به حداقل رسانده و آن را به روندی رو به رشد توسعه تبدیل کند و این همان چیزیست که حتی غربی ها را به شگفتی واداشته است که صنعت پیپچیده خودروسازی در ایران از گزند تحریم جان سالم به در برده است .

این درحالی است که بسیاری از تحلیگران افتصادی نگران پیامدهای های تحریم جهانی به خصوص در صنعت خودروسازی کشورمان بودند زیرا این صنعت وسعت گسترده ای از اشتغال و تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص داده است .

شاید بتوان گفت یک سند افتخار در برابر تحریم گسترده و روز افزون غربی ها همین می تواند باشد که در این بخش از صنعت اقدامات کلیدی صورت گرفته است و این اقدامات زمینه ساز توسعه ای شده است که استقلال اقتصادی و صنعتی کشور را ابعاد تازه ای بخشیده است .

در همه زیر مجموعه های صنعت خودروسازی کارهای بسیار مهمی در مقابله با تحریم های صورت گرفته و بازدید مقام معظم رهبری از توانمندی ها این صنعت که دو سال پیش ازیکی از خودرو سازان بزرگ صورت گرفت بیش از هر چیز موید این مطلب است که رهبر معظم انقلاب اسلامی از این توانمندی ها ابراز رضایت کرده و ادامه این روند برای استقلال و خودکفایی را جز لاینفک برنامه های راهبردی این صنعت مهم مورد تاکید قرار دادند.

رویای برخی از باندهای پشت پرده که همواره در سودای باز شدن کشور به روی همه خودروهای خارجی بودند نیز نقش بر اب شده است زیرا به چشم خود دیدند این صنعت روی پای خود ایستاده و این تحریم ها بیش از هر چیز به مکانیزمی برای خودکفایی تبدیل شده است .

اما درست در زمانی که صنعت خودروسازی کشور داشت نفس راحتی می کشید سنگ اندازی های پنهان و اشکار علیه برنامه های جامع و هدفمند این صنعت در دستور کار قرار گرفت .
کاری که بیش از هر چیز مایه تاسف است که برخی از نهادها و سازمانهای مسئول به جای فراهم کردن زمینه های رشد و توسعه این صنعت به عنوان یک وظیفه ملی بعضا مشاهده شده است که در کار این صنعت به هر دلیلی که شاید هنوز ریشه های ان اشکار نشده است تیشه به ریشه این صنعت می زنند و هر از چندگاهی دست اندرکار برنامه هایی می شوند که ماهیت آن تخریب این صنعت می تواند باشد در حالی که بر خلاف همه جهان که در بحران اقتصاد جهانی از همه توان خود برای کمک به توسعه صنعت خودروسازی بهره گیری کردند اما در کشورما ظاهرا همه چیز برعکس است .
آیا واقعا آنها نمی دانند این برخوردهای انفعالی بیش از هر چیز به معنای ریختن آب در اسیاب دشمن می باشد؟.
دشمنانی که یکی از هدف هایشان این بود که در اثر تشدید تحریم های جهانی ضربه های کمر شکنی به صنعت خودروساری وارد کنند اما آنها اینک اعتراف می کنند که صنعت خودروسازی ایران توانمندتر از همیشه نیازی به کمک خارجی ها ندارد و حتی می تواند فناوری های خود را در اختیار سایر کشورها قرار دهد.
معهذا در ایران ما انچه که مدیران سخت کوش و توانمند این صنعت را دل آزرده می کنند اینست که دوستان همان کاری را می کنند که دشمنان می خواهند.

دیر زمانی نیست که برخی از تشکیلات مرتبط با این صنعت به دلایل مبهم گره های تازه ای در روند توسعه صنعت خودرو ایجاد می کنند که مدیران اصلی صنعت مذکور به جای پرداختن به برنامه های کلیدی و راهبردی خود باید وقت خود را صرف این کنند که این اقدامات ایذایی را پاسخ گو باشند و این دردسری است که گریبان صنعت ارزشمند خودروسازی را گرفته است که همه می دانند درازای تولید یک خودرو دو ونیم شغل ایجاد می شود.

با همه این احوال خیلی ساده و بی پرده باید گفت کاری که این دوستان می کنند خواه نا خواه خدمت به همه کسانی است که چه در خارج از کشور مترصد وارد آمدن اسیب های جدی درداین صنعت می باشند یا انهایی که در داخل کشور دست به هر کاری می زنند تا به جای تولید خودروی داخلی با وارد کردن گسترده خودرو درامدهای نجومی را وارد جیب خود کنند.
در جاده مخصوص کرج همه نشانه ها از یک تلاش پایدار از صنعت خودرو خبر می دهد که به رغم این بی مهری ها به جریان رو به رشد خود ادامه می دهد اما باید از انهایی که از عواقب تصمیمات بی پایه اساس خود علیه این صنعت بی خبرند یا خود را به تجاهل می زنند باید این سئوال را مطرح کرد که ایا وقت ان نرسیده است درموضع گیری ها و تصمیمات عجولانه خود قدری تجدید نظر کنند؟