حامد شفیعی در دیپلماسی ایرانی نوشت:
به گفته سرگئی ریابكف، معاون وزیر امور خارجه روسیه، اگر نیروگاه بوشهر در موعد مقرر راه اندازی نشود " اتفاق وحشتناكی " رخ نداده است (دیپلماسی ایرانی 19 تیرماه 90). این اظهارات در حالی بیان می شود كه علی اكبر صالحی وزیر امور خارجه از راه اندازی قریب الوقوع نیروگاه بوشهر خبر داده است. وعده ای كه بارها از سوی مسئولان دستگاه دیپلماسی تمدید شده اما اینبار تاكید كرده اند كه در موعد مقرر عملی خواهد شد.
اما پرسش اساسی این است كه چرا این مقام مسئول در وزارت خارجه روسیه در روزهای نزدیك به راه اندازی نیروگاه بیان می كند "اتفاق وحشتناكی" نمی افتد اگر نیروگاه در موعد مقرر راه اندازی نشود. آیا قرار است باز هم بر اساس این اظهارات منتظر به تعویق افتادن نیروگاه باشیم؟ و در حالی كه این بار نیز راه اندازی به تعویق بیافتد، كاری از دست دستگاه دیپلماسی ما بر نمی آید؟
نیروگاه بوشهر پس از سالها انتظار و بعد از بیست و پنج وعده راهاندازی، قرار است بنا بر قول وزیر امور خارجه تا یك ماه آینده افتتاح شود. در ابتدای خرداد ماه وزیر امورخارجه در كنفرانس خبری از افتتاح قریب الوقوع نیروگاه بوشهر تا یك ماه آینده خبر داد و ابراز امیدواری كرد كه در یك ماه آینده این نیروگاه اتمی در یك جشن بزرگ با حضور برخی مهمانان خارجی برگزار شود.
اگر چنین شود می توان گفت فصل تازه ای از روابط ایران و روسیه شكل خواهد گرفت؛ فصل تازه روابط ایران و روسیه پس از راهاندازی نیروگاه در حالی رقم میخورد كه پیش از این روسها با تاخیر 10 ساله در راهاندازی نیروگاه بوشهر و همچنین خلف وعده خود در برخی قراردادهای بسته شده بین ایران و روسیه به نوعی بر روی تعهدات خود پا گذاشته بودند.
به نظر برخی تحلیلگران، رفتار مسكو در ارتباط با نیروگاه بوشهر تابعی از افت و خیزهای مناقشه اتمی میان ایران با غرب از یكسو، و مناسبات روسیه با غرب از سوی دیگر است. از این رو باید منتظر ماند و دید طی روزهای آینده و با توجه به اظهارات اخیر معاون وزیر امور خارجه روسیه، مناسبات روسیه با غرب و همچنین ایران با غرب به چه نحو خواهد بود.
این مساله در كنار مواضع ایران در قبال رویدادهای اخیر منطقه قابل تامل است. روس ها خود را همواره در مقابل این پرسش قرار می دهند كه آیا همكاری با ایران در به كار انداختن نیروگاه بوشهر در حقیقت مسكو را در راس خاطیان از قوانین بینالمللی قرار میدهد؟ به همین دلیل آنها برای پاسخ به این پرسش محتاطانه عمل می كنند.
روسیه از طرفی نمی خواهد چهره حامی ایران هسته ای _ به گفته مسئولان دولت آمریكا _ باشند؛ كشوری كه از سوی دیگر به فكر منافع اقتصادی خود بوده و همواره تلاش می كند جایگاهی در اتحادیه اروپا داشته باشد و از طرفی هم به دنبال دفع قدرت واحد ایالات متحده بر منطقه است. شاید این مسایل موجب می شود كه همواره بازی دوگانه ای حتی در سطح اظهار نظر از سوی مسئولان روسی در قابل راه اندازی نیروگاه بوشهر شاهد باشیم.
اما نكته قابل توجه این است كه كه ذات همراهی روسها با ایران، كارآمدی تحریمها را زیر سال برد. از این رو شاید در آینده نزدیك روسیه تحت فشارهای بین المللی ناچار باشد تعهد خود را نادیده گرفته و باز راه اندازی رسمی نیروگاه بوشهر به تعویق بیافتد. از این روست كه مسایل بین المللی میان روسیه و غرب و همچنین رفتار ایران با غرب و عكس العمل های دولتمردان ایرانی در واكنش به اتفاق های منطقه در راه اندازی بی تاثیر نخواهد بود.
شاید این امر موجب شده تا معاون وزیر امور خارجه روسیه به صورت تلویحی در پس این جمله كه "اگر راه اندازی نیروگاه بوشهر در موعد مقرر انجام نشود، اتفاق وحشتناكی نمی افتد" نوید تعویقی دوباره در راه اندازی نیروگاه را بدهد.