حادثه تصادف کامیون در محوطه شرکت "ایران خودرو" که طی آن 4 نفر از کارگران این شرکت جان خود را از دست دادند و تعداد دیگری هم زخمی شدند ، رویداد غم انگیزی بود که تا چند روز ، این شرکت و کارکنان آن را تحت الشعاع قرار داد.
با این حال از آنجا که در این کشور رسم است همه چیز سیاسی شود و عده ای هم عادت دارند که حتی با خون مردم هم بازی های جناحی کنند ، ماجرای غم انگیز تصادف در ایران خودرو هم به زودی رنگ سیاسی به خود گرفت و عده ای قلاب های خود را برای گرفتن ماهی از این آب گل آلوده به آن انداختند.
جان انسان ها عزیز است و هیچ فرقی نمی کند که انسانی در حادثه تصادف در محوطه داخلی ایران خودرو کشته شود یا در اتوبات تهران - قم.
مع الوصف در حالی که همزمان با حادثه ایران خودرو ، تصادف مرگباری نیز در اتوبان تهران - قم رخ داد ، اما همین جریانی که از منظر دفاع از حقوق انسان ها تمام قد وارد ماجرای ایران خودرو شده بود ، اساساً نگاهی به تصادف اتوبان نکرد تا مشخص شود که آن چه برایش مهم است ، نه جان انسان ها که پیشبرد اهداف سیاسی است. از این رو ، پر بیراه نیست بگوییم عده ای از حادثه ایران خودرو ، حتی خوشحال هم شدند!
ریشه این خوشحالی را می توان در خبر چند هفته گذشته یکی از نشریات متعلق به این طیف سیاسی دید که با ذوق زدگی خبر داده بودند به زودی نجم الدین ، از مدیریت ایران خودرو برکنار می شود.
بعد از حادثه تصادف کامیون در محوطه ایران خودرو نیز همان جریان در سایت های خود ، به طور ویژه این واقعه را با خط مشی خاص خود به گونه ای پوشش داد که گویی خود مدیرعامل پشت فرمان کامیون نشسته و تعمداً کارگران را زیر گرفته بود!
جالی اینجاست که این جریان سیاسی ، در روزهای اخیر از پتانسیل پیامک نیز غافل نماند و موضوع را به صورت بزرگ نمایی شده به نمایندگان مجلس و مدیران صنعتی و رسانه ها و ... ارسال کرد.
البته در این که حادثه تصادف در ایران خودرو باید بررسی شود و قاصران و مقصران ، حتی اگر شخص مدیرعامل نیز در میان آنها باشد مجازات شوند ، شکی نیست اما آنچه غم انگیز و ملال آور است این که عده ای می خواهند از این حادثه پیراهن عثمان بسازند و بر روی خون های بر زمین ریخته کارگران بی گناه ایران خودرو ، کاخ آرزوهای سیاسی و اقتصادی خود را بنا نهند.
*امیر رضا سلامی