عدالت كجاست؟!

روز 16 مارس 2003، در علميات نظامي ارتش صهيونيستي به اردوگاه پناهندگاني در شهر رفح، در نزديكي مرز با مصر، آن‌ها به‎دنبال تخريب خانه‌‌هاي مردم بودند.

كوري عضوي از گروه هفت نفره ISM (سه انگليسي و چهار آمريكايي) بود كه تلاش مي‌كردند كار بولدوزر‌ها را مختل كنند. در حالي كه عكس‌‌ها به‎وضوح نشان مي‌دهند كه راننده بولدوزر به عمد كوري را كه در فاصله بولدوزر و ديواره خانه دكتر سمير نصرا... قرار داشت، زير گرفته، اما دولت صهيونيستي و ارتش، هر بار مدعي مسئله‎اي دیگر شده‌اند. به‎عنوان مثال، گفتند كه كوري توسط خرابه‌‌هايي كه توسط بولدوزر جابه‎جا شده بود، كشته شده است.

شكايت از كاترپيلار

خانواده كوري به همراه تعدادي از فلسطيني‌‌ها، شكايتي عليه شركت كاترپيلار تنظيم كردند. آن‌ها با استناد به دستورالعمل‌‌هاي آمريكا، كه جهت «سياستي كه در تعارض با حقوق بين‌الملل است» بولدوزر‌ها را به رژيم اشغالگر فروخته است، نوامبر 2005، قاضي فدرال با استناد به عدم وجود قوانين كافي و استناد به «جنبه سياسي مسئله»، رأي به منع تعقيب داد.

پرونده به دادگاه تجديدنظر فرستاده شد. روز 17 سپتامبر 2007، نظر قبلي را تأييد كردند. دادگاه به اين نتيجه رسيد كه بولدوزر‌ها توسط دولت آمريكا به صهيونيست‌‌ها اهدا شده بود و با توجه به «جنبه سياسي مسئله»، بررسي اين‌كه آيا اقدام دولت آمريكا صحيح بود‌ه است، در صلاحيت قوه قضاييه نيست.

شكايت ديگري نيز عليه ارتش و وزارت دفاع رژيم اشغالگر انجام شد. در فوريه 2010، پس از فشار آمريكا، اسراييلي‌‌ها مجبور به دادن ويزا به چهار شاهد عضو ISM شدند تا بتوانند در دادگاه حاضر شوند. با وجود این، به پزشك فلسطيني كه راشل مصدوم را معاينه كرده بود، اجازه ورود يا حتي ارتباط ويدئويي داده نشد. دادگاه در شهر حيفا از 10 مارس 2010 آغاز شد. دور جديد دادگاه‌‌ها از ماه گذشته آغاز شده است.

سرهنگ صهيونيستي:   
 هيچ غيرنظامي‌اي در منطقه جنگي وجود ندارد

بسياري از مقامات دولتي در دادگاه شهر حيفا روز شش سپتامبر به اداي شهادت پرداختند.
يكي از آن‌ها با نام «يوسي» كه سرهنگي در گرو‌هان مهندسي بوده، مسئوليت نگارش دستورالعمل بولدوزر‌هاي نظامي را داشته است. وي اصرار مي‌كرد كه هيچ غيرنظامي‌اي در منطقه جنگي وجود ندارد. يوسي با اين حرف، وجود سرزمين‌‌هايي زير نظر «حكومت خودگردان فلسطيني» و قوانين بشردوستانه را كه براي حفظ غيرنظامي‌‌ها در شرايط نبرد مسلحانه وجود دارد، به هيچ انگاشت. علاوه‎بر اين، حرف‌هايي در تضاد با شهادت سال 2003 اش نیز بيان كرد.

تدابير ويژه دولتي براي سري بودن دادگاه

دادگاه استان حيفا، هفتم اكتبر اعلام كرد كه با درخواست دولت مبني بر موافقت با عدم حضور سربازان و اكتفا به شهادت ويدئويي آن‌ها درباره دادگاه راشل كوري، موافقت كرد‌ه‎اند.
قاضي «اودد گرشون»‌ گفت كه برخلاف راننده بولدوزر، با توجه به این‎كه فرمانده گرو‌هان و سرباز دومي كه در بولدوزر بودند، قبلا در انظار عمومي معرفي شده ‌بودند، آن‌ها از طريق ويدئويي به اداي توضيحات خواهند پرداخت تا «از جان آن‌ها حفاظت و از گرفتن عكس از آن‌ها ممانعت شود».

وكيل مدافع خانواده كوري با اين اقدام غيرمعمول مخالفت كرد. خانواده كوري درخواست كرده بودند كه اگر براي عموم ممكن نيست، لااقل آن‌ها وي را ببينند كه اين درخواست رد شد و آن‌ها به دادگاه عالي شكايت كردند.

سيندي كوري، مادر راشل در اين زمينه گفت:‌ «در حالي‌كه راشل در مقابل ديوار ايستاد تا از دو خانواده‎اي كه در پشت‌سر وي پناه گرفته‌ بودند، محافظت كند، دولت سربازان را پشت ديواري پنهان مي‌كند كه مانع از اين فرصت مي‌شود كه آن‌ها را ببينيم. هفت سال است كه اسراييل خود را پنهان كرد‌ه است. عدالت كجاست؟»

صداي پشت‌پرده: نديدم!

در دومين جلسه دادگاهي كه براي رسيدگي به شكايت خانواده كوري عليه اسراييل، روز پنج‎شنبه 23 اكتبر تشكيل شد، راننده بولدوزري كه در مارس 2003 راشل كوري را در رفح كشته بود، از روي برگه‎اي كه از قبل آماده شده بود، به اداي توضيحات پرداخت. اين در حالي بود كه تدابير حمايتي مخصوصي در نظر گرفته شده بود تا عدم شفافيت تحقيقات و روند دادرسي را پنهان كند.

راننده تنها به اختصار واي‎پي، مهاجر از روسيه و 38 ساله معرفي شد كه در سال 1995 به فلسطين اشغالي آمد‌ه است. وي تنها شاهد آن روز بود و در حالي كه پشت پرد‌ه‎اي مخفي شده‌ بود، اقدامي كه براي حفظ جانش در نظر گرفته شده بود(!) به مدت چهار ساعت به اداي توضيحات پرداخت.

نكات اصلي‌اي كه توسط وي بيان شد از قرار زير بود:

«واي.پي. راننده بلدوز تأكيد مي‌كرد كه بدن راشل بين تپه و بلدوزر بوده در حالي كه فرمانده ارتشي كه همراه وي در بولدوزر بود، اعلام كرده بود كه پشت تپه بوده، براي همين راشل ديده نشده است.»

صحبت‌‌هايش درباره نقطه كور مقابل بولدوزر در تناقض با اظهارات سه روز بعد از ماجرا بود.
واي.پي. گفت كه مي‌دانسته كه طبق قانون نمي‌تواند در فاصله 10 متري از مردم كار كند. اما با وجودي‌كه از حضور غيرنظامي اطلاع داشت، به دستور فرمانده حاضر، مجبور به اين‌كار شد.
در كمال تعجب اعلام كرد كه قبل از فاجعه راشل را نديد‌ه است. با وجود آن‌كه راشل با جليقه نارجي، ساعت‌‌ها تلاش براي ممانعت از فعاليت آن بولدوزر كرده بود و عكس‌‌هاي آن نيز موجود است، راننده كلا ديدن راشل را در آن روز منكر شد!

در ادامه اين جلسه، مادر راشل گفت:‌ «عجيب است كه در صدا يا كلماتش هيچ نشانه‎اي از پشيماني ملاحظه نشد. متأسفانه، چيزي كه از آن طرف پرده مي‌شنيدم، بي‌تفاوتي بود.»

كاترپيلار، ارسال محموله‎اش را عقب انداخت

در آخرين خبر رسيده، مي‌خوانيم كه شركت آمريكايي تجهيزات ساختماني و كشاورزي كاترپيلار اعلام كرد كه ارسال 9 بولدوزرش را به رژيم صهيونيستي، تا پايان دادگاه راشل كوري به عقب خواهد انداخت.

اين شركت از سال 2003 تحت فشار قراردارد و لين پولاك، يكي از اعضاي «صداي يهوديان براي صلح»‌ مي‎گويد: «كاترپيلار مدعي‌ است كه فروش تجهيزات نظامي به اسراييل و ديگر كشور‌ها، تنها 06/0 درصد فروشش را تشكيل مي‌دهد. اما همين ميزان نيز به قيمت تخريب خانه‌‌ها، درختان و زندگي بسياري از مردم تمام شد‌ه است.» وي مي‌افزايد:‌ «زمان آن فرارسيد‌ه است كه كاترپيلار دست از طمع‌ورزي بردارد و اخلاقي‌تر باشد.»

فرمانده صحنه:
مطمئن نيستم چه اتفاقي افتاد!

سرباز صهيونيستي كه فرماندهي بولدوزر را بر عهده‌ داشت، در جلسه دوم دادگاه در چهارم نوامبر (13 آبان) به اداي توضيحات پرداخت. وي اعتراف كرد كه راشل و بقيه فعالين را آن روز ديده ‌بود، ولي در آن صحنه مطمئن نيست كه بولدوزر تحت نظر وي، راشل را زيركرده باشد!
راننده بولدوزر نفر بعدي بود كه صحبت كرد و شهادت سال 2003 خود به پليس نظامي را تكذيب كرد. جلسه بعدي دادگاه روز 22 دسامبر (اول دي ماه) تشكيل مي‌شود.

منبع: پنجره