زيبايي ظاهري، خواستني و مطلوب است و زيبايي و طراوت و پاکي دل و جان، از آن هم خواستنيتر و مطلوبتر ...
در وبلاگي به نشاني http://nargesi.blogfa.com آمده است: ديروز، دوستي که چند سالي بزرگتر از بنده است؛ از تصميمات آيندهاش ميگفت که در صدر آن، هزينه کردن پاداش بازنشستگياش بود.
همان مبلغي که قرار است زمان بازنشسته شدن و فارغ گشتن از کار دولتي بگيرد... ميگفت كه ميخواهد دستي به سر و رويش بکشد و مبلغ دريافتي را صرف کشيدن پوست صورت و صاف کردن چروکهاي ناشي از بالا رفتن سن کند! ... خوب، اين هم ايدهاي است و نظر هر کسي براي خودش محترم است.
اما صداي اين دوست مدام در گوشم زنگ ميزند: کشيدن پوست و صاف کردن چروکها! ... با خودم ميگويم کاش ميشد و چه خوب بود اگر ميشد چروکهاي بدترکيب روح را هم صاف کرد و پوست عمر پر از خطا را کشيد و مثل روز اول صاف و صيقلي و پاک کرد... از خودم ميپرسم اگر ميشد، چقدر هزينه داشت؟ و آيا چه ميزان حاضر بوديم براي يک دست شدن و نو نوار شدن قلب و روحمان خرج کنيم؟!