شناسایی قربانی انفجار بمب اتمی ژاپن پس از ۸ دهه

به گزارش ایسنا، دختر نوجوانی که به طرز غم‌انگیزی در بمباران اتمی هیروشیما جان خود را از دست داد، تقریباً ۸۰ سال بعد، از طریق آزمایش دی‌ان‌ای(DNA) شناسایی شد و سرانجام به دهه‌ها عدم قطعیت پایان داد و این پرونده برای خانواده‌اش به یک سرانجام رسید.

این قربانی ۱۳ ساله به نام هاتسوئه کاجیاما(Hatsue Kajiyama)، در تاریخ ۶ اوت ۱۹۴۵، زمانی که اولین بمب اتمی موسوم به «پسر کوچک»(Little Boy)، در ماه‌های پایانی جنگ جهانی دوم بر روی این شهر ژاپنی انداخته شد، درگذشت.

سرانجام هویت او پس از استخراج دی‌ان‌ای از رشته‌های موی حفظ شده که دهه‌ها با بقایای ناشناس نگهداری شده بود، توسط کارشناسان پزشکی قانونی تأیید شد.

گفتنی است که آزمایش بقایای جسد توسط برادرزاده‌اش «شوجی کاجیاما» که اکنون ۶۰ سال دارد، درخواست شده بود. وی توضیح داد که درخواست آزمایش دی‌ان‌ای به دلیل تردید در مورد اینکه آیا تطابق را تأیید می‌کند یا خیر، تصمیمی دشوار بود. او تأکید کرد: امیدوارم خانواده‌های دیگری که در شرایط مشابه ما هستند، بقایای عزیزانشان را به دست آورند.

هویت گمشده

هاتسوئه دانش‌آموز سال دوم دبیرستان بود. او برخلاف بقیه اعضای خانواده‌اش که در اوایل سال ۱۹۴۵ به منچوری تحت اشغال ژاپن نقل مکان کردند، به همراه مادربزرگش «هارو» در هیروشیما ماند.

هاتسوئه که مشتاق تکمیل تحصیلاتش بود، اغلب برای خانواده‌اش نامه می‌نوشت و می‌گفت که برای امتحاناتش سخت درس می‌خواند تا آنها را سربلند کند. روزنامه «آساهی شیمبون» گزارش داد که در یکی از نامه‌هایش به این نکته اشاره شده بود که حملات هوایی مانع از تحصیل او شده است.

هاتسوئه صبح روز ۶ اوت ۱۹۴۵ در میان تقریباً ۳۶۰ دانش‌آموزی بود که برای تخریب ساختمان‌ها بسیج شده بودند تا با ایجاد آتش‌شکن، خسارات ناشی از حملات هوایی ایالات متحده را محدود کنند.

این دانش‌آموزان در فاصله یک کیلومتری از محل انفجار بمب اتمی هیروشیما بودند که بمب منفجر شد و تقریباً همه آنها به دلیل قرار گرفتن شدید در معرض تابش حرارتی، در جا کشته شدند. مادربزرگ هاتسوئه نیز در این انفجار جان باخت.

پس از جنگ، خانواده هاتسوئه به هیروشیما بازگشتند و به دنبال او و مادربزرگش گشتند، اما هیچ اثری از آنها پیدا نکردند. با این حال، پس از آنکه مقامات هیروشیما در سال ۲۰۲۱ بقایای مادربزرگ هاتسوئه را در میان هزاران قربانی ناشناس در پارک یادبود صلح هیروشیما شناسایی کردند، شوجی شروع به این فکر کرد که آیا ممکن است مجموعه دیگری از بقایای شناسایی نشده متعلق به عمه‌اش باشد یا خیر.

شناسایی هاتسو

بقایای مورد بحث شامل چندین تار مو بود که راه را برای تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای باز کرد. آنها توسط شهرداری نگهداری و به عنوان خواهر هاتسوئه شناسایی شدند. اگرچه شهرداری قبلاً به دلیل محدودیت‌های فنی از آزمایش ژنتیکی بقایای سوزانده شده خودداری کرده بود، اما این مو نمونه‌ای مناسب برای آزمایش بود.

به درخواست شوجی، متخصصان پزشکی قانونی دانشگاه کاناگاوا در اواخر نوامبر ۲۰۲۵ موها را تجزیه و تحلیل کردند. سپس دی‌ان‌ای استخراج شده با دی‌ان‌ای خواهر کوچکتر هاتسوئه که اکنون ۹۱ ساله است، مقایسه شد و نتایج هیچ تناقضی نشان نداد و رابطه خانوادگی را تأیید کرد. این اولین باری بود که دانشگاه با موفقیت یک قربانی بمب اتمی را با استفاده از دی‌ان‌ای مو شناسایی می‌کرد.

هیروشی اوهیرا(Hiroshi Ohira)، دانشیار ۶۵ ساله پزشکی قانونی گفت: این مو در شرایط خوبی نگهداری می‌شد و هنوز کمی درخشندگی داشت. احتمالاً نگهداری آن در ظرفی که از هوای بیرون در امان بود، کمک کرد.

سرانجام مقامات در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۵ با شوجی تماس گرفتند تا نتایج را تأیید کنند که باعث شد این خانواده به نتیجه‌ای که مدت‌ها در انتظارش بود، برسد. طبق گزارش‌ها، مادر هاتسوئه سال‌ها با پشیمانی زندگی کرد و آرزو می‌کرد که کاش اصرار می‌کرد دختر بزرگترش هیروشیما را با بقیه خانواده ترک کند.

پدر شوجی نیز که متوجه شده بود بقایای مادرش شناسایی شده است، اما در سال ۲۰۲۳ درگذشت و اجل به وی مهلت نداد تا بفهمد بقایای هاتسوئه نیز پیدا شده است. شوجی انتظار دارد بقایای عمه‌اش را اوایل سال آینده دریافت کند.