عصر ایران - اگر خودروی 2CV قلب ساده و دوستداشتنی فرانسه بود، سیتروئن دیاس پدیده آن به شمار میرفت. این خودرو که در سال ۱۹۵۵ رونمایی شد، چیزی فراتر از یک محصول انقلابی بود. دیاس با طراحی مجسمهوارش شبیه به یک سفینه فضایی و مهندسی رویاییاش، معنای یک خودرو را تغییر داد. در تنها یک روز از نمایشگاه خودروی پاریس، سیتروئن بیش از ۱۲,۰۰۰ سفارش دریافت کرد؛ رقمی که هنوز هم در تاریخ خودروسازی بیسابقه است.
این خودرو که با لقب La Déesse (به معنای «الهه») شناخته میشود، قابلیتهایی چون سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک، فرمان هیدرولیک، ترمزهای دیسکی و حتی چراغهای جلو با قابلیت چرخش در پیچ را به دنیایی آورد که هنوز به سیستمهای تعلیق ساده و ترمزهای قدیمی وابسته بود. دیاس با این طراحی عجیب روی جادهها حرکت میکرد و آنقدر از زمان خود جلوتر بود که بیشتر شبیه به یک خودروی علمیتخیلی به نظر میرسید.
اما دیاس تنها یک شاهکار فنی نبود؛ به یک نماد فرهنگی تبدیل شد. شارل دوگل، رئیسجمهور فرانسه، با این خودرو تردد میکرد. کارگردانان عاشقش بودند و هنرمندان آن را میستودند. و علاقهمندان به خودرو حتی پس از گذشت دههها، بدون درخششی در چشمانشان نمیتوانند درباره دیاس صحبت کنند. این خودرو فقط زیبا نبود؛ زیبایی را به نوآوری بخشید.
حال در زمانی که رنو در حال احیای افسانههایی مانند «رنو ۵» و «رنو ۴» است و فیات همچنان با «فیات ۵۰۰» و اکنون «پاندا» نوآوری میکند، این سؤال ناگزیر پیش میآید:
آیا سیتروئن نیز این کلاسیک های خود را مجددا زنده می کند؟!
تصور کنید یک دیاس مدرن با طراحی رترو، آیندهنگر اما شیک، آیرودینامیک اما با روح، دوباره متولد شود؛ همانگونه که مدل اصلی برای دهه ۱۹۵۰ بود، حالا برای قرن بیست و یکم.