فیلم گزارش را این جا ببینید
عصرایران ؛ مرتضی نظری _ ۲۹ بهمن ۹۷ بود، اگر اشتباه نکنم، روز رونمایی کتاب. هنوز کرونا نیامده بود و تازه اخبارش به گوش میرسید. امتحانات که تمام میشد، بچهها مراسم «کتابپارون» داشتند. از همون موقع رسم شده بود که بعد از امتحانات خرداد، بچهها کتابها را پاره میکردند ما این موضوع را بازتاب دادیم و گفتیم: «قشنگترین صدا برای بچهها، صدای زنگ آخره!» حتی کمکم برای معلمها هم این صدا به قشنگترین صدا تبدیل شده؛ یعنی فرار از مدرسه!
طبق اصل ۳۰ قانون اساسی، آموزش و پرورش تا پایان دوره متوسطه رایگان است. اما یک باور مشترک بین اهالی آموزش و پرورش وجود داره که این حوزه هیچوقت اولویت هیچ دولتی نبوده، چه اصلاحطلب، چه اصولگرا. وقتی حرف از توسعه میشه، همه حوزهها ادعا میکنن که زیربنای اصلی هستن. میراث فرهنگی میگه ما زیربناییم، ارتباطات میگه ما، حتی وزارت راه میگه راه و جاده مبنای توسعه است. اما واقعیت اینه که آموزش، پایه و اساس همهچیزِ.
مثلاً اگه بخوای لبنیات تولید کنی و پاکت شیر به مردم بدی، ولی یکسومش خالی باشه، یعنی یه جای کار میلنگه. این برمیگرده به وطنپرستی و دقت در کار. توی ایرانخودرو یا سایپا، اگه پیچ درست سفت نشه یا کیفیت کنترل نشه، یعنی یه جای کار ایراد داره. این دقت و توجه، ریشهاش برمیگرده به دوران مدرسه. هر شغل و حرفهای که نگاه کنی، یه نشونی از آموزش دوران مدرسه توش پیدا میکنی.
مصاحبه کامل را با دکتر مرتضی نظری اینجا ببینید