عصرایران؛ حمید حامدپور - بازگشت پرسپولیس از اردوی ترکیه، همراه با تقویت خط حمله نبود. زمین تمرین پرسپولیس حالا خیلی شلوغ است: ۳۱ بازیکن، از دروازهبان تا مهاجم نوک، از جوانهای تازهوارد تا ملیپوشهای باتجربه. این شلوغی، نشانه قدرت نیست، بلکه زنگ خطر است. چرا که کیفیت لازم برای قهرمانی در آن مشاهده نمیشود.
مشکل اصلی پرسپولیس، کمیت زیاد و کیفیت ناکافی است. این تیم در خط حمله، جایی که باید زهرش را به حریفان بچشاند، لنگ میزند. با جدایی احتمالی سردار دورسون، که هاشمیان از عملکردش راضی نیست، نیاز به مهاجم تراز اول بیش از پیش احساس میشود. اما در آستانه شروع لیگ، پرسپولیس هنوز نتوانسته این خلأ را پر کند. شایعات نقلوانتقالاتی داغ است، اما نتیجه ملموس کجاست؟
باشگاه برای تقویت خط حمله سراغ شهریار مغانلو رفته، مهاجم ملیپوشی که پس از آقای گلی با سپاهان به لیگ امارات پیوست. مذاکرات با مغانلو، که سابقه نیمفصل حضور در پرسپولیس را دارد، از ابتدای پنجره نقلوانتقالات شروع شد، اما به بنبست خورد. حالا رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس، آماده سفر به دبی است تا مذاکرات را از سر بگیرد. گفته میشود بودجهای حدود یک میلیون دلار برای رضایتنامه مغانلو در نظر گرفته شده، اما جلب رضایت او و باشگاه کلباء امارات کار آسانی نیست. همچنین، صحبتهایی از مذاکره با دو بازیکن دیگر برای خط حمله به گوش میرسد، اما هنوز هیچ توافقی نهایی نشده.
این تأخیرها گران تمام میشود. فاصله تا شروع فصل کوتاه است و پرسپولیس هنوز درگیر جراحی لیست بازیکنانش است. مازاد کردن ۵-۶ نفر، چه با انتقال قرضی و چه دائمی، ضروری است، اما این فرایند مثل راه رفتن روی میدان مین است. هر بازیکنی که کنار گذاشته میشود، موجی از فشارهای رسانهای و واسطهها را به دنبال دارد. با این حال، هاشمیان باید شجاعانه تصمیم بگیرد. تیمی با ۳۱ بازیکن، مثل ماشینی با چرخهای اضافی است؛ سنگین و ناکارآمد.
در فوتبال حرفهای، کیفیت بر کمیت ارجحیت دارد. پرسپولیس اگر میخواهد مدعی قهرمانی بماند، باید لیستش را سبک کند و خط حملهاش را با بازیکنی در سطح مغانلو تقویت کند. ساعت شنی در حال خالی شدن است؛ یا پرسپولیس این گره را سریع باز میکند، یا در هفتههای اول لیگ، تاوان این آشوب را خواهد داد.