۱۹ مرداد ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۹ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۳:۳۱
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۸۴۰۹۹
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۹ - ۱۹-۰۵-۱۴۰۴
کد ۱۰۸۴۰۹۹
انتشار: ۰۹:۱۹ - ۱۹-۰۵-۱۴۰۴

خاطرات کاذب چیست ؟

خاطرات کاذب چیست ؟
خاطرات اولیه در کودکان همواره در معرض تحریف و تغییر هستند و نمیتوان انتظار داشت که دقیق و کامل باشند.
خاطرات دوران کودکی یکی از پیچیده ترین و جذابترین بخشهای حافظه انسانی هستند که نقش مهمی در شکل گیری هویت و شخصیت فرد دارند. اما روش ذخیره سازی و یادآوری این خاطرات در کودکان با بزرگسالان تفاوتهای اساسی دارد. در نخستین سالهای زندگی، مغز کودک در حال توسعه سریع است و بخشهای مسئول زبان و حافظه هنوز به حد تکامل نرسیده اند.
 
به گزارش میگنا ، کودک در این دوران قادر به شکل دادن به خاطرات متمرکز و منسجم به شکل داستانهای منظم نیست. بلکه این خاطرات به صورت قطعات پراکنده و تجارب حسی و هیجانی جدا از هم ذخیره میشوند. برای مثال، کودک ممکن است بوی غذای خاصی یا صدای یک وسیله خاص را به یاد داشته باشد، اما توانایی بازگو کردن آن خاطرات به صورت یک روایت پیچیده و دربرگیرنده جزئیات زمانی، مکانی و علت و معلولی را ندارد. اولین نشانه های شروع درک مفهوم «خود» و توانایی زبان آموزی به تدریج اجازه میدهد تا این قطعات پراکنده به تدریج به داستانهای ساختار یافته تبدیل شوند.
 
با رشد مهارتهای کلامی و به ویژه توسعه زبان در اواخر دوران کودکی و آغاز دوران مدرسه، توانایی کودکان در بازسازی خاطرات شکل جدیدی پیدا میکند. آنها اکنون میتوانند تجارب خود را به صورت جملات و داستانها بیان کنند و حافظه شان در قالب روایتهای منسجم شکل میگیرد.
 
اما این داستانها، به رغم ظهور ساختار منسجم، هنوز به طور کامل قابل اعتماد نیستند. دلیل این موضوع به دو عامل مهم برمیگردد: یکی محدودیتهای ساختاری حافظه در مغز کودک که هنوز در حال تکامل است و دیگری تاثیر فراوان زبان و محیط اجتماعی بر بازسازی خاطرات.
 
کودکان با استفاده از زبان و اطلاعاتی که از دیگران میگیرند، ممکن است بخشهایی از خاطرات خود را تغییر دهند یا حتی خاطراتی را به اشتباه بسازند. برای مثال، شنیدن مکرر روایت والدین از یک اتفاق خاص ممکن است باعث شود کودک جزئیاتی را به خاطرات خود اضافه کند که در واقع آن اتفاق را به همان شکل تجربه نکرده است.
 
خاطرات اولیه در کودکان همواره در معرض تحریف و تغییر هستند و نمیتوان انتظار داشت که دقیق و کامل باشند.
 
مسئله دیگری که اهمیت زیادی دارد، نقش حافظه ناخودآگاه و ذخیره سازی قطعات ناخودآگاه خاطرات در مغز کودکان است. بسیاری از تجارب و خاطرات دوران کودکی به شکل مستقیم و کامل در ذهن آگاه ثبت نمیشوند بلکه به صورت غیرکلامی و در قالب احساسات، هیجانها، و الگوهای رفتاری در بخش ناخودآگاه ذهن باقی میمانند.
 
این بخش از خاطرات ممکن است به طور مستقیم از طریق زبان و بازگو کردن یادآوری نشود، اما میتواند تاثیرات عمیقی بر تصمیمات و رفتارهای فرد در دوران بزرگسالی داشته باشد. به این ترتیب، کودک ممکن است خاطره مشخصی از یک رویداد نداشته باشد اما واکنشهای هیجانی یا تیپ رفتاری او نشان دهنده تاثیرات آن حادثه باشد.
 
این مساله نشان میدهد که حافظه دوران کودکی فقط یک آرشیو کامل و قابل دسترسی از تمام رویدادها نیست، بلکه مجموعه ای از اطلاعات پراکنده در قالبات مختلف است که بعضی از آنها ممکن است کاملاً از دسترس آگاهی فرد خارج باشند، اما بر زندگی او اثر میگذارند.
 
دکتر شقایق هاشمی شکفته مترجم کتاب هنر برای تاب آوری در ادامه آورده است مطالعات تاکید کرده اند که هیچ ویژگی یا نمایه شخصیتی خاصی، حساسیت به خاطرات کاذب یا تاب آوری در تحریف حافظه را به طور قابل توجهی پیش بینی نمیکند.
 
از سوی دیگر، تقویت برخی از خاطرات از طریق تکرار، تأثیرات هیجانی قوی، و انتخابهای ذهنی فرد نیز میتواند باعث ایجاد خاطرات کاذب شود.
 
حافظه در کودکان و حتی بزرگسالان قابلیت بازسازی و تغییر دارد و در مواردی، این بازسازی ممکن است باعث تولید خاطرات جعلی یا اشتباهی شود که فرد آنها را به عنوان واقعیت پذیرفته و در ذهن خود ثبت میکند. این پدیده که به «خاطرات کاذب» مشهور است، در کودکان بسیار شایعتر است، زیرا آنها به ویژه در سنین پایین، حیطه درک و تمییز واقعیت از تخیل را به طور کامل نیاموخته اند.
 
همچنین فشارهای اجتماعی و انتظارهای خانواده یا اطرافیان میتواند باعث شود کودک خاطراتی را به گونه ای بازگو کند که با واقعیت فاصله دارد. شناخت این حقیقت مهم است زیرا در بسیاری از تحقیقات روانشناسی، مراحل درمانی، یا حتی در مسائل حقوقی، نباید به خاطرات دوران کودکی به طور قطع اعتماد کرد مگر اینکه به دقت و با روشهای علمی بررسی شوند.
 
بررسی و تحلیل خاطرات دوران کودکی نیازمند دقت، آگاهی روانشناسی و شناخت عملکرد پیچیده حافظه است. برخلاف تصور عمومی که خاطرات کودکی باید کامل و دقیق باشند، واقعیت این است که این خاطرات معمولا پراکنده، ناقص، و گاهی دچار تحریف و نادرستی هستند. این امر به دلیل پیچیدگی تکامل مغز، فرآیند زبان آموزی، تاثیر عوامل اجتماعی و هیجانی، و طبیعت پویای حافظه رخ میدهد.
 
به همین دلیل، هنگام تفسیر و تحلیل خاطرات کودکان یا حتی خودمان در دوران کودکی باید احتیاط کنیم و بدانیم که این خاطرات قسمتی از یک سیستم پیچیده یادآوری هستند که نیاز به فهم عمیق علمی دارد. شناخت این محدودیتها کمک میکند که در مواجهه با خاطرات حساس یا احساسی، برخوردی واقع بینانه و آگاهانه ای  داشته باشیم تا از خطاهای شناختی و عاطفی جلوگیری شود و ارزش واقعی خاطرات به درستی درک گردد.  
 
حافظه دوران کودکی ترکیبی از قطعات پراکنده و ناقص است که با رسیدن به مراحل رشد شناختی و زبانی کودک، به مرور زمان به داستانهای منسجم تبدیل میشوند. اما این داستانها هنوز کامل و کاملاً معتبر نیستند و به راحتی امکان تغییر، فراموشی و ایجاد خاطرات کاذب وجود دارد. بخشهای ناخودآگاه خاطرات نیز میتواند تأثیرات عمیقی بر رفتار و تصمیمات آینده داشته باشد، حتی اگر فرد به آنها آگاه نباشد. بنابراین باید با دقت، آگاهی و علم به این نکات به خاطرات کودکی نگاه کرد و انتظار نداشت که همیشه دقیق و قطعی باشند.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
برچسب ها: خاطرات ، کاذب ، کودکان
ارسال به دوستان