عصر ایران ؛ کامیار عبدی ــ اگر بخواهیم خیلی امروزی به موضوع نگاه کنیم، ساختمان مربوط به امپراتوری اکد در شوش را میتوان چیزی شبیه به نمایندگی سیاسی، سفارتخانه یا دفتر حفاظت منافع این امپراتوری دانست.
بهنوعی، امپراتوری اکد با این اقدام میخواسته بگوید: «من یک قدرت بزرگ منطقهای هستم، و حالا که به شما نوعی خودمختاری دادهام، باید حضوری رسمی و نمادین در قلمرو شما داشته باشم.» این دفتر، نماد نظارت و تعامل مستقیم اکدیها با حکومت محلی عیلام بوده است.
امروز هم اگر سفارتخانهای از یک کشور قدرتمند در کشوری دیگر تأسیس شود، همین پیام را منتقل میکند: روابط مهم است، اما نظارت هم باید باشد.
احتمال اینکه چنین سازههایی در سراسر بینالنهرین و سرزمینهای تحت نفوذ اکد وجود داشته، بسیار زیاد است. اما متأسفانه به دلیل حفاریهای غیرعلمی یا شتابزده در گذشته، اطلاعات دقیقی از شکل و ساختار این بناها در دست نیست. اگر با دقت و روشهای باستانشناسی نوین کاوش میشد، امروز شاید میدانستیم این دفاتر چه شکلی بودهاند، چه کاربردهایی داشتهاند و چه آثار فرهنگی و اداری از آنها باقی مانده است.
افسوس که بخش بزرگی از این تاریخ در دل خاک مانده یا برای همیشه از بین رفته است.