چگونه حفظ حقوق مشتركان در كشور با SLA تضمين مي‌شود؟

در شرايطي كه هر يك از شركت‌هاي مخابراتي يا اپراتورهاي تلفن همراه ادعا دارند بهترين خدمات را به مشتريان خود عرضه مي‌كنند، آگاهي مشتركان نسبت به حقوق قانوني‌شان از عوامل رشد کيفيت خدمات مخابراتي به شمار مي‌رود كه در اين بحث بايد بين دو مقوله‌ كيفيت ارائه شده و كيفيت ادعا شده تمايز قائل شد زيرا به گفته‌ كارشناسان كيفيت خدمات به سطح كيفي معيني اطلاق مي‌شود كه هر يك از شركت‌هاي مخابراتي براي رسيدن به آن تلاش مي‌كنند و براي هر يك از خدمات بايد مشخصات خاصي تهيه شود، حال اين سوال وجود دارد كه چگونه مشتركان از سطح سرويسي كه به آن‌ها ارائه مي‌شود، آگاهي يابند و در زمينه حفظ حقوق مشتركان در كشور، شركت ارتباطات زيرساخت و يا شركت ارتباطات سيار چه اقداماتي كرده‌اند؟

به گزارش ايسنا، طبق آنچه كه در ديگر كشورها نيز مرسوم است مشتريان مي‌توانند با بررسي مشخصات خاص تهيه شده براي خدمات از سوي ارايه‌دهندگان سرويس و همچنين سطوح كيفي ادعا شده، ارزيابي لازم را انجام دهند كه در اين ميان بحث SLA - توافقنامه سطح سرويس يا Service Level Agreement است - مطرح مي‌شود اما در ايران كميسيون تنظيم مقررات ارتباطات كليات آيين‌نامه توافق‌نامه سطح دسترسي به خدمات زيرساخت (SLA) زيرساخت را براي ارائه خدمات نقطه به نقطه را تصويب كرده است.

اجراي كليات SLA به صورت قرارداد با بهره‌برداران مخابراتي منعقد مي‌شود و در صورت تمايل اين دسته از مشتريان شركت ارتباطات زيرساخت، شرايط قرارداد با توجه به سطح SLA درخواستي و قبول هزينه مربوط به آن از سوي مشتري تنظيم مي‌شود و براي هر دو طرف لازم‌الاجرا خواهد بود.

SLA از سوي شركت ارتباطات زيرساخت در چهار سطح ارائه خواهد شد و با توجه به سطحي كه از سوي بهره‌برداران انتخاب مي‌شود علاوه بر اختصاص مسيرهاي پشتيبان و ضريب بالاي دسترسي تعيين شده با پرداخت هزينه‌هاي مربوط به مسيرهاي پشتيباني، همراه خواهد بود.

گفتني است SLA که قرارداد تضمين و تامين ميزاني معين از کيفيت خدمات از سوي شرکت سرويس دهنده براي شرکت سرويس گيرنده يا کاربر است.

توجه به اين نکته ضروري است که با حضور اپراتور سوم و جدي‌تر شدن درخواست‌هاي اپراتور ايرانسل به طور حتم نهايي شدن SLA ضروري مي‌شود و به هر سرويس دهنده‌اي مي‌تواند تعلق يابد.

هر شبکه‌اي بايد براي SLA امضا کردن امکانات فني مناسب با آن را به وجود آورد و به موازات آن شبکه‌هاي هوشمند به وجود آيند که براساس تعهدي که به مشتري مي‌دهد، بتوانند به آن عمل کنند.

اما تصويب SLA گامي بلند از سوي رگولاتوري براي هرچه بيش‌تر قانونمند کردن شرکت‌هاي دولتي در ارائه امکانات و همچنين دفاع از حقوق بخش خصوصي فعال در حوزه ICT در قبال دولتي‌ها و نيز دفاع از حقوق کاربران در مقابل اين دو بخش به شمار مي‌رود.

تدوين و تصويب SLA را مي‌توان از جمله اقداماتي برشمرد که امنيت فضاي سرمايه‌گذاري در کشور را بيش از پيش تضمين مي‌کند و موجب ارتقاء بيش‌تر کيفيت خدمات مخابراتي و ارتباطي در سطح کشور خواهد شد.

شرکت ارتباطات زيرساخت به عنوان عضوي از شرکت مادر تخصصي مخابرات ايران و تامين کننده زيرساخت‌هاي اينترنتي، ارتباطات راه دور و اتصال متقابل، پيش‌تر از ساير شرکت‌هاي زير مجموعه شرکت مادر تخصصي مخابرات ايران در سال 1384 از معاونت نگهداري و مديريت شبکه و مرکز تحقيقات مخابرات ايران درخواست کرد تا مرکز تحقيقات مخابرات ايران براي شماري از خدمات اتصال متقابل و خطوط استيجاري شرکت ارتباطات زير ساخت، چارچوب و قالب حقوقي- فني معيني را به عنوان SLA تدوين کند.

گفتني است تفاهم‌نامه سطح خدمات در پنج سطح است؛ سطح‌هاي درجه يک و دو اين آيين‌نامه هزينه بسياري بالايي براي استفاده کنندگان آن خواهد داشت و بسيار گران است که سطح اول آن دياموند (الماس) و سطح دوم گلد (طلا) است که معمولا براي ديتاسنترها استفاده مي‌شوند.

به گفته مدير کل توسعه و ارزيابي شبکه ديتاي شرکت ارتباطات زيرساخت معمولاً سازمان‌ها و مراکز از سطوح سوم، چهارم و پنجم SLA استفاده مي‌کنند و مي‌توان گفت که کمتر از 10 درصد از کشورهاي ديگر از سطح درجه يک و دو يعني الماس و طلا استفاده مي‌کنند زيرا هزينه بسيار بالايي دارد و معمولاً مراکز اطلاعاتي و امنيتي خريدار آن‌ها هستند.

در هر حال بر اين اساس هم‌اکنون توسعه‌ي شبکه‌ي زيرساخت و تنوع خدمات مخابراتي در اين شبکه زمينه را براي اجراي تفاهم نامه سطح خدمات، SLA در شرکت ارتباطات زيرساخت، فراهم کرده است تا خدماتي که اين شرکت به عنوان متولي دولتي و انحصاري شبکه ارتباطات بين شهري و بين‌الملل کشور به مشتريانش ارائه مي‌دهد از تضمين کيفيت و امنيت مناسب برخوردار باشد.