جزئیات جدید از کواداستار؛ چرا این موشک برای ارتش آمریکا حیاتی است؟(+عکس)

عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - لاکهید مارتین، غول صنایع دفاعی جهان، به تازگی جزئیات بیشتری از موشک جدید زمین به هوای خود به نام «کواداستار» (QuadStar) را فاش کرد. این موشک قرار است در رقابت حساس برنامه رهگیر کوتاه برد نسل بعدی (Next-Generation Short-Range Interceptor) یا به اختصار ان جی اس آر آی (NGSRI) ارتش آمریکا شرکت کند و به عنوان جانشینی احتمالی برای موشک نمادین اف آی ام-92 استینگر (FIM-92 Stinger) که دهه هاست در خط مقدم دفاع هوایی قرار دارد، مطرح شده است.

تصویری که پرتاب موشک کواداستار را از یک پرتابگر قابل حمل توسط انسان نشان می دهد.

نیاز به جایگزینی برای یک اسطوره

موشک استینگر، با وجود کارایی بی نظیر خود در طول سالیان متمادی، اکنون با تهدیدات هوایی جدید و پیچیده تری از جمله پهپادهای پیشرفته و هواگردهایی با قابلیت های بالا مواجه است. ارتش آمریکا به دنبال موشکی جدید با قابلیت های برتر در کشف و شناسایی هدف، کشندگی بیشتر و برد عملیاتی گسترده تر است. این در حالی است که می خواهد این موشک همچنان با ساختار و ابعاد موشک استینگر سازگار باشد تا بتواند از پرتابگرهای موجود بهره برداری کند.

کواداستار؛ ترکیبی از نوآوری و تجربه

موشک کواداستار محصولی است که بر اساس پیشرفت های قبلی لاکهید مارتین در توسعه رهگیر «ضربه برای کشتن مینیاتوری» (Miniature Hit-to-Kill) یا به اختصار ام اچ تی کی (MHTK) ساخته شده است.

ماکتی از یک رهگیر ضربه برای کشتن مینیاتوری یا به اختصار ام اچ تی کی.

یکی از مهم ترین ویژگی های آن، استفاده از فناوری پیشرفته جستجوگر و طراحی آیرودینامیکی منحصر به فرد با دماغه نوک تیز است. این طراحی نه تنها مقاومت هوا را به حداقل می رساند، بلکه به موشک اجازه می دهد تا با همان پیشرانه راکت استینگر، به سرعت و برد بیشتری دست یابد.

دماغه مخروطی کواداستار شامل دریچه هایی است که به جستجوگر فروسرخ پیشرفته آن اجازه می دهد تا مسیر خود را با دقت بالاتری ببیند؛ این ویژگی نه تنها کارایی را افزایش می دهد، بلکه پیچیدگی و هزینه را نیز کاهش می دهد.

سر جنگی پیشرفته برای تهدیدات متنوع

برخلاف ام اچ تی کی که بیشتر برای «ضربه برای کشتن» طراحی شده بود، کواداستار به یک سر جنگی انفجاری مجهز است. این سر جنگی به صورت فشرده اما بسیار مؤثر طراحی شده و برای مقابله با طیف وسیعی از تهدیدات، از پهپادهای کوچک گرفته تا هواپیماهای بال ثابت، بهینه سازی شده است.

موشک رهگیر کواداستار.

انعطاف پذیری در عملیات

کواداستار با هدف قابلیت حمل توسط انسان، شبیه به استینگر، و همچنین یکپارچگی کامل با سیستم های پرتاب موجود مانند «پرتابگرهای جهانی خودرویی استینگر» که در خودروهای M-SHORAD Increment 1 و سیستم اونجر به کار می روند، در حال توسعه است. این انعطاف پذیری عملیاتی، به ارتش آمریکا اجازه می دهد تا بدون نیاز به تغییرات عمده در زیرساخت های فعلی خود، از این موشک جدید بهره برداری کند.

با اینکه الزامات برنامه ان جی اس آر آی ارتش آمریکا بر استفاده از زیرساخت های پرتابگر موجود استینگر تأکید دارد، لاکهید مارتین همچنین در حال توسعه یک مجموعه فرماندهی پرتاب جدید برای استفاده از کواداستار در حالت قابل حمل توسط انسان است. این امر تا حد زیادی به دلیل نیاز به قابلیت های هدف گیری بهبود یافته برای مطابقت با برد افزایش یافته موشک جدید است.

تصویری از مجموعه فرماندهی پرتاب جدید قابل حمل توسط انسان که لاکهید مارتین برای کواداستار توسعه داده است.

مجموعه فرماندهی پرتاب جدید لاکهید مارتین برای موشک کواداستار، اپتیک بسیار بهبود یافته را همراه با یک سیستم هدف گیری کامپیوتری ترکیب می کند که از پیشرفت های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بهره می برد.

با موشک کواداستار، خدمه اسلحه از طریق مجموعه فرماندهی پرتاب به دنبال هدف می گردند. به محض اینکه هدف شناسایی شود، فرآیندی در مجموعه فرماندهی پرتاب وجود دارد که به تعیین نوع هدف، احتمال دوست یا دشمن بودن آن و اینگونه موارد کمک می کند. پس از تعیین هدف، آنها می توانند به طور خودکار آن را ردیابی کنند. سپس زمانی که وقت درگیری فرا رسید، اساساً با زدن چند دکمه موشک را پرتاب می کنند. خود موشک پس از خروج از لوله، روی هدف قفل کرده و با آن درگیر می شود.

تصاویر تولید شده کامپیوتری که دید از طریق مجموعه فرماندهی پرتاب جدید برای کواداستار را نشان می دهند.

معماری ماژولار و توسعه در آینده

لاکهید مارتین تأکید ویژه ای بر طراحی ماژولار و معماری باز موشک کواداستار دارد. این رویکرد، امکان ادغام آسان قابلیت ها و فناوری های جدید در آینده را فراهم کرده و فرآیند توسعه و ارتقاء موشک را بر اساس بازخوردهای ارتش، تسریع می کند. همچنین، در فرآیند طراحی، تمرکز زیادی بر قابلیت تولید انبوه، عملکرد عالی و مقرون به صرفه بودن این موشک شده است تا هزینه واحد آن به طور قابل توجهی پایین تر از اهداف قیمتی ارتش آمریکا باشد.

ماکتی از یک لوله پرتاب کواداستار که به یک پرتابگر قابل حمل توسط نفر متصل شده است.

توانمندی های مقابله با تهدیدات مدرن

انتظار می رود موشک کواداستار بتواند به طور مؤثر با بالگردها، سیستم های هوایی بدون سرنشین گروه های 2 و 3 و هواپیماهای بال ثابت مقابله کند. قابلیت های این موشک، از جمله توانایی های فیوز مجاورتی، برابر یا فراتر از توانمندی های موشک استینگر فعلی خواهد بود.

در اصطلاحات نظامی آمریکا، پهپادهای گروه ۲ به آنهایی گفته می شود که وزنشان بین 9.5 تا 25 کیلوگرم است و می توانند تا ارتفاع ۳۵۰۰ پایی و با حداکثر سرعت ۲۵۰ گره (463 کیلومتر بر ساعت) پرواز کنند. گروه ۳ نیز شامل پهپادهایی با وزن ناخالص بین 25 تا 599 کیلوگرم، سقف پروازی بین ۳۵۰۰ تا ۱۸۰۰۰ پا و بیشینه سرعت بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ گره (185 تا 463 کیلومتر بر ساعت) می شود.

با ورود کواداستار به عرصه رقابت ان جی اس آر آی، لاکهید مارتین در تلاش برای ارائه یک راه حل دفاع هوایی پیشرفته و آینده نگر است که می تواند پاسخگوی نیازهای عملیاتی ارتش آمریکا در برابر تهدیدات هوایی در حال تکامل باشد.

جاده شگفت‌انگیز میان کوه‌های چین (فیلم)

بیشتر بخوانید:

موشک مکو؛ کوسه ابرصوت لاکهید مارتین (+فیلم و عکس)

تماشاخانه

ببینید ساکن یک کلبه ساحلی پس از بیدار شدن با چه منظری مواجه شد / یک کشتی بزرگ جلوی در خانه‌اش (فیلم)

قناتی در ایران که می‌گویند آن را دیوها و جن‌ها ساخته‌اند! (فیلم)

فیلم های دیگر