فیلم گزارش را اینجا ببینید
عصر ایران ــ شصت سال پیش، در ژوئن ۱۹۶۲، سه زندانی به نامهای جان آنگلین، کلارنس آنگلین و فرانک موریس دست به کاری غیرممکن زدند و از زندان آلکاتراز، که به «فرارناپذیر» معروف بود، گریختند. حالا تصاویر کامپیوتری که سن کنونی این افراد را تخمین زده، منتشر شده تا شاید سرنخی از سرنوشت آنها به دست آید: آیا آنها پس از فرار زنده ماندند؟ به کجا رفتند؟ و آیا هنوز زندهاند؟
این سه زندانی با خلاقیت شگفتانگیزی فرار کردند. آنها با استفاده از موی انسان، سرهای مصنوعی ساختند تا نگهبانان تصور کنند در سلولهایشان خوابیدهاند. همچنین، با ساخت یک قایق کلکمانند از لباسهای بارانی و جلیقههای نجات، در خلیج سرد سانفرانسیسکو به دل آب زدند. آمادهسازی این فرار ماهها بهصورت مخفیانه در کارگاهی کوچک در طبقه سوم زندان انجام شد.
افبیآی در آن زمان اعلام کرد که این سه نفر احتمالاً در آبهای سرد خلیج غرق شدهاند، اما کشف نامهای در سال ۲۰۱۳ پرونده را دوباره باز کرد. در این نامه، فردی که ادعا میکرد جان آنگلین است، نوشت: «اسم من جان آنگلین است. من در ژوئن ۱۹۶۲ به همراه برادرم کلارنس و فرانک موریس از آلکاتراز فرار کردم. حالا ۸۳ سالهام و به سرطان مبتلا هستم.» او در این نامه پیشنهاد تسلیم در ازای دریافت درمان پزشکی را مطرح کرد و ادعا کرد که عملیات فرارشان موفقیتآمیز بوده، هرچند نزدیک بود ناکام بماند.
علاوه بر این، عکسی از سال ۱۹۷۵ که به خانواده آنگلین ارسال شده، دو مرد را در برزیل بهعنوان کشاورز نشان میدهد. کن وینتر، برادرزاده جان و کلارنس، به نشریه اینساید ادیشن گفت که مقایسه تطبیقی این عکس شباهت فوقالعادهای به دو برادر فراری دارد. او معتقد است که عموهایش ممکن است در برزیل ازدواج کرده و صاحب فرزندانی شده باشند. وینتر افزود: «امیدواریم بتوانیم زنعموها یا فرزندان عموهایمان را پیدا کنیم و خاطرات آنها را بشنویم.»
اگر جان و کلارنس هنوز زنده باشند، اکنون به ترتیب ۹۲ و ۹۱ ساله هستند. با این حال، مایکل دایک، مارشال بازنشسته آمریکا، که ۱۶ سال روی این پرونده کار کرده، نسبت به زنده بودن آنها تردید دارد. او میگوید: «من تمام شواهد و سرنخها را بررسی کردم و هنوز مطمئن نیستم.»
پلیس از مردم خواسته است در صورت مشاهده افرادی شبیه به تصاویر منتشرشده، فوراً به مقامات اطلاع دهند. این فرار جسورانه الهامبخش فیلم «فرار از آلکاتراز» با بازی کلینت ایستوود در سال ۱۹۷۹ شد و همچنان یکی از بزرگترین معماهای جنایی تاریخ باقی مانده است.