آلکاتراز

شصت سال پیش، در ژوئن ۱۹۶۲، سه زندانی به نام‌های جان آنگلین، کلارنس آنگلین و فرانک موریس دست به کاری غیرممکن زدند و از زندان آلکاتراز ، که به «فرارناپذیر» معروف بود.

سلول های زندان هیچ امکانی برای تهویه نداشتند و بسیار سردتر از آن بودند که بشود تصور کرد. به جز لباس کمی که در اختیار زندانی قرار می دادند و شامل یک دست لباس زیر، جوراب و یک دست روپوش می شد، هیچ لباس یا پتوی دیگری در اختیار آن ها نبود. سقف و دیواره های آلومینیومی سلول هم مشکل را بیشتر می کردند.