نئشگی مرگ آور با «میمون»/ مورفین؛ مسکنی که می‌کشد

منصور براتی تصریح کرد: مصرف مورفین می‌تواند موجب ایجاد حالت تهوع و استفراغ، تنگ شدن مردمک چشم، انقباض عضلانی، تشدید فشار خون، ایجاد اخلال در دستگاه گوارش، خارش، عقیم شدن، ایجاد اشکال در فرآیند ادرار، عدم تمرکز، عدم هوشیاری، ایجاد اختلال در فکر کردن و… شود.

معاون پژوهشی موسسه کادراس با اشاره به مورفین به عنوان یکی از نام آشناترین مواد مسکن از خانواده اوپیوئیدها که نخستین بار در سال ۱۸۰۳ از تریاک استخراج شد، می‌گوید: مطالعات نشان می‌دهد مصرف دوز بالا این مواد موجب تنگی نفس، کما و حتی مرگ در افراد می‌شود. مجموعه این عوارض نشان می‌دهد که پزشکان باید دقت بسیار زیادی در تجویز این دارو برای بیماران خود داشته باشند.

به گزارش ایسنا، منصور براتی، در این باره اظهار کرد: مورفین یکی از نام آشناترین مواد مسکن از خانواده اوپیوئیدها است که نخستین بار در سال ۱۸۰۳ از تریاک استخراج شد. این ماده که از گیاه خشخاش گرفته می‌شود، به دلیل کاهش درد افراد بیمار یا معتاد به تریاک، به صورت مستقیم و غیر مستقیم در پزشکی نوین مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما با وجود آنکه مورفین دارای خواص غیرقابل انکار در حوزه پزشکی است، سوء مصرف آن می‌تواند تاثیر جبران ناپذیری برای سلامتی یا حتی جان افراد داشته باشد.

وی با اشاره به تاثیر بیش‌مصرفی مورفین بر سلامت افراد، گفت: جنس سفید، میمون، روکانول، ام و… از دیگر نام‌های مورفین هستند. نوع استعمال مورفین بر روی ظاهر شدن تاثیر این مواد موثر است. به عنوان مثال اگر شخص از طریق دهان اقدام به مصرف مورفین کند، احتمالا یک ساعت تاثیر آن را حس خواهد کرد و این وضعیت تا ۶ الی ۷ ساعت با او خواهد بود. این ماده اعتیادآور خیلی زود جسم و روان شخص مصرف‌کننده را به دلیل ایجاد حس آرام‌بخش و سرخوشی به خود وابسته می‌کند و معمولا فرآیند ترک آن بسیار سخت و پیچیده است.

معاون پژوهشی موسسه کادراس با بیان اینکه تاثیرات ناشی از مصرف یا سوء مصرف مورفین در افراد مختلف فرق دارد، تصریح کرد: مصرف مورفین می‌تواند موجب ایجاد حالت تهوع و استفراغ، تنگ شدن مردمک چشم، انقباض عضلانی، تشدید فشار خون، ایجاد اخلال در دستگاه گوارش، خارش، عقیم شدن، ایجاد اشکال در فرآیند ادرار، عدم تمرکز، عدم هوشیاری، ایجاد اختلال در فکر کردن و… شود.

بنابر اظهارات براتی، مطالعات نشان می‌دهد مصرف دوز بالای این مواد موجب تنگی نفس، کما و حتی مرگ در افراد می‌شود. مجموعه این عوارض نشان می‌دهد که پزشکان باید دقت بسیار زیادی در تجویز این دارو برای بیماران خود داشته باشند؛ زیراعدم دقت به ویژگی‌های منحصر به فرد هر شخص و میزان مصرف مورفین می‌تواند تاثیرات مخربی بر روی جسم و روح فرد باقی بگذارد.

وی معتقد است: افراد درگیر اعتیاد به مورفین باید بدانند که دوز پایین این ماده تا ابد حس آرامش و سرخوشی به آن‌ها نخواهد داد. پس از مصرف مورفین بدن فرد به سرعت نسبت به این ماده مقاومت نشان می‌دهد. تداوم این روند موجب می‌شود تا شخص معتاد برای تکرار تجربه سرخوشی ناشی از مصرف مواد به سراغ مصرف بیشتر مورفین حرکت کند. به عبارت دیگر شخص معتاد برای رسیدن به حس نشئگی باید دوز مصرف خود را افزایش دهد. تداوم این روند به آن معناست که با افزایش مصرف شخص، امکان ایجاد حس خفگی و حتی مرگ در شخص معتاد بیشتر می‌شود. برهمین اساس توصیه می‌شود که به هیچ وجه افراد به سمت مصرف اعتیادگونه مورفین حرکت نکنند و اگر نیازی به مصرف آن پیدا کردند حتما با تجویز پزشک و به میزان لازم اقدام به مصرف این ماده اعتیادآور و خطرناک کنند.

کانال عصر ایران در تلگرام