اختلال اوتیسم

مدیریت هیجان‌ها در اوتیسم (ASD) نیازمند تغییر دیدگاه است. به‌جای واکنش‌های لحظه‌ای به رفتارهای چالش‌برانگیز، رویکرد “تنظیم هیجانی پیشگیرانه” به ما می‌آموزد تا با تحلیل عمیق نیازها، از وقوع این رفتارها پیش‌بینی و جلوگیری کنیم. این راهکار کلیدی، محیطی سازگارتر ساخته و به فرد دارای اوتیسم کمک می‌کند تا مهارت‌های انطباقی مؤثرتری کسب کند.

یک دکترای روانشناسی می‌گوید: کسی که در مهارت‌های ارتباطی مشکل دارد، رفیقی ندارد و تنهایی را ترجیح می‌دهد، معمولا نشانه‌های اوتیسم را دارد اما این ویژگی‌ها به ‌تنهایی برای تشخیص این اختلال کافی نیست. چون بخشی از خصوصیات افراد درون‌گرا هم همین است.