سهند ایرانمهر

شاهزاده‌ای که به خون مردم خودش بی‌اعتناست، وارث هیچ سرزمینی نیست. او اصولا سرزمینی ندارد به عبارت دیگر : «بی‌وطن» است. تاریخ بی‌تردید و بی‌اعتنا به غوغاییان مجازی خواهد نوشت که او می‌خواست وارث تاج و تخت باشد. اما تاریخ از او چهره‌ای می‌سازد که به جای «شاهِ بی‌تاج»، به «شاهزاده‌ای بی‌وطن» بدل شد.

برخوردهای لحظه‌ای، عصبانی و از بالا به پایین، معمولاً در مدیریت‌های اجرایی‌ای رخ می‌دهد که فاقد مکانیسم‌های اثربخش نظارت و ارزشیابی سازماندهی شده هستند. تحکم در برابر دوربین، در واقع تلاشی است برای جبران خلأ ساختار نظارتی. در حالی‌که مدیریت شهری مقتدر، نیاز به نمایش تحکم ندارد؛ اقتدار او از شفافیت رویه‌ها، ثبات تصمیم‌گیری، و پاسخ‌گویی در برابر شهروندان می‌آید، نه از جریمه‌ی متخلف جلوی لنز دوربین.