سرمقاله آفتاب یزد/فقط تبليغات؟!

روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله شماره امروز خود اورده است:

يكي از ويژگي‌ها كه دولت‌هاي نهم و دهم را از دولت‌هاي گذشته متمايز مي‌سازد تاكيد شديدبـر مـوفـقـيت‌هاي بي‌نظير اين دولت درعرصه‌هاي گوناگون داخلي و خارجي است، اين تاكيد گاه شامل موفقيت‌هاي داخلي مي‌شود اما چون با احساس عمومي مردم نسبت به شرايط واقعي كشور تفاوت دارد موجب <اعتماد زدايي> ميان دولت و ملت مي‌شود كه قطعا، هم در بهره‌برداري از فرصت‌ها و هم در مقابله با تهديدها، مي‌تواند زيان‌بار باشد. در اين عرصه، مي‌توان نمونه‌هايي همچون ادعاهاي مربوط به كنترل گراني و بيكاري، كاهش تورم و نرخ سود بانكي، افزايش سـرمـايه‌گذاري خارجي و انعقاد قراردادهاي بزرگ اقتصادي مشاهده نمود كه به نظر مي‌رسد ادعاي دولت، حتي بسياري از اصولگرايان حامي دولت را قانع نكرده است. اينگونه ادعاها كه گاه با هدف پاسخگويي در برابر رقباي داخلي دولت صورت مي‌گيرد شايد بتواند در عرصه تبليغاتي، درخدمت بعضي حاميان دولت قرار گيرد اما اولا در درازمدت خاصيت خود را از دست خواهد داد و ثانيا، به دليل سلب اعتماد مردم نسبت به آمار و ارقام دولتي، دولت را از نعمت همراهي مردم با برنامه‌هاي بعدي محروم خواهد ساخت.

اما به هر صورت، وجود فاصله ميان ادعاهاي داخلي با برخي واقعيات ملموس براي مردم يا وجود ترديد در خصوص تطابق ادعاها با واقعيات، يك امر داخلي تلقي مي شود و شايد بتوان راه حل‌هايي براي آن پيدا نمود. اين در حالي است كه متاسفانه علاقهبه <موفق دانستن دولت در همه عرصه‌ها> مدتي است كه در تحولات بين‌المللي مرتبط با ايران نيز وارد شده و گـاه عـدم واكـنش مناسب دولت در برابر بعضي دولت‌هاي خارجي را به دنبال داشته است. شايد همين وضعيت، موجب جسارت زياده خواهان منطقه‌اي و جهاني شده تا با آسودگي به اظهار نظرهاي خصمانه و طرح مطالبات زياده خواهانه خود ادامه دهند. چند سال قبل، رئيس جمهور پس از بازگشت از نشست سران شوراي همكاري خليج فارس، با اين انتقاد مواجه شد كه <چرا ايران در نشستي شركت كرد كه در بيانيه پاياني آن، ادعاهاي واهي در خصوص جزاير سه‌گانه ايراني، تكرار شد؟> او با كم اهميت داشتن اين مسئله، اعلام كرد <بند مربوط به جزاير سه گانه، به صورت روتين در همه بيانيه‌هاي شوري همكاري خليج فارس، تكرار مي‌شود.> ثمره آن كم انگاري، امروز در اظهارنظر بعضي دوستان فلسطيني و ونزوئلايي ايران مشاهده مي‌شود كه يكي با صراحت از خليج عربي نام مي‌برد و ديگري به دوستان عرب خود اطمينان مي‌دهد كه <دوستي با ايران در حدي است كه امنيت و تماميت ارضي كشورهاي عربي، به خطر نيفتد!> ‌ ‌

اما ظاهرا كم اهميت شمردن برخي زياده خواهي‌هاي منطقه‌اي، اكنون جاي خود را بر چشم بستن به اين زياده خواهي‌ها داده است. ديروز سخنگوي وزارت خارجه ايران در جمع خبرنگاران داخلي و خارجي اعلام كرده است: <خوشبختانه با رايزني‌ها و اقدامات ما، دوستان منطقه‌اي ما در جريان جزئيات موضوع هسته‌اي ايران قرار گرفتند و نگراني‌هاي آنها برطرف شده است.>

اين در حالي است كه تنها يك روز قبل از اين اظهارات، رسانه‌هاي داخلي و خارجي از مكاتبه نمك ناشناسانه عراقي‌ها با مجامع بين‌المللي براي القاي <نگران كننده بودن بعضي برنامه‌هاي هسته‌اي ايران> خبر داده بودند. همان روز وزير خارجه كشور بند انگشتي امارات هم در كنار وزير خارجه تازه كار آلمان ايستاد و شوراي امنيت سازمان ملل را تشويق كرد تا براي تحت فشار قرار دادن ايران در موضوع هسته اي، قطعنامه چهارم را تصويب نمايد! ‌ ‌روز يكشنبه هفته جاري ( سه روز قبل)هم وزير خارجه عربستان، از ايران خواسته بود <براي رفع نگراني منطقه‌اي در قبال برنامه هسته‌اي، به پيشنهاد 1+5 پاسخ دهد.> در واقع ادعاي سخنگوي وزارت خارجه ايران در خصوص <رفع نگراني دوستان منطقه‌اي از موضوع هسته اي ايران> در حالي صورت مي‌گيرد كه تنها در همين سه روز گذشته، سه همسايه مهم ايران تلاش كرده‌اند برنامه هسته‌اي ايران را يك نگراني بزرگ منطقه‌اي و جهاني، جلوه دهند.

البته اگر از زاويه <موفق بيني> دولت به اظهارات اخير نگاه شود و به شرط آنكه تنها منبع خبرگيري مردم، همين اظهارات دولتي باشد، مي‌توان مسئولان را در رسيدن به هدف خود موفق دانست . اما آيا كسيبه بازتاب جهاني و منطقه‌اي اين اظهارات مي‌انديشد؟ به عبارت ديگر آيا كسي نگران اين واقعيت نيست كه <دوستان منطقه‌اي> از اين به بعد مطمئن شوند كه <اصرار براي القاي موفقيت دولت ايران در رايزني‌هاي منطقه‌اي و جهاني، بعضي دولتمردان را از واكنش جدي در برابر زياده خواهي ها و پرگويي‌ها، منصرف خواهد ساخت و زياده گويان منطقه‌اي، مي‌‌توانند هر چه دل تنگشان مي‌خواهد بگويند؟!>