چرا صدا و سیما مواضع "عمرو " را از زبان "زید" بیان می کند؟

عصر ایران – شاید انتقاد کردن از دستگاه " صداوسیما " حاصلی نداشته باشد ، چرا که در این سال ها این دستگاه عریض و طویل نشان داده بیش و پیش از آنکه به مصالح ملی و نظرات افکار عمومی توجه نشان دهد به الزامات قدرت و مصالح جناحی توجه نشان داده است .

با این حال از باب " امر به معروف و نهی از منکر " که وظیفه ای همگانی است نمی توان زبان در کام گرفت و در برابر کجی ها و کاستی ها ، انحراف ها و لغزش از اصول و دیگر معضلات و مشکلات موجود سخن نگفت ، چرا که اگر مسلمانیم و به قیامت و سنجش اعمال و نیات ایمان داریم ، باید بدانیم که در " یوم الحساب " بابت تمامی کارهایی که کرده ایم باید جواب دهیم و یقینا  " سکوت در برابر انحراف " یکی از مسایلی است که در شرع مبین ، همگان از آن منع شده اند .

یکی از برنامه هایی که  پس از ماهها تعلل و " این دست و آن دست " به روی آنتن سیما رفت برنامه ای است به نام " رو به فردا " که شب ها از شبکه 3 سیما پخش می شود .

ماهیت این برنامه سیاسی است و همه شب با دعوت از چهره ها و شخصیت های سیاسی به واکاوی مسایل جاری در کشور به ویژه رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری می پردازد . در واقع این برنامه یک " نود سیاسی " است که به جای هفته ای یکبار هر شب از سیما پخش می شود .

همان طور که همگان می دانیم پس از انتخابات دو جبهه اصلی در مقابل هم صف آرایی کردند ، که یکی مدعی است " در نتایج انتخابات اخیر ریاست جمهوری دست برده شده و آرا به نفع یک نامزد خاص دخل و تصرف شده است " .

این گروه البته از خارج از کشور و از خلا وارد عرصه سیاسی نشده اند و اعضای آن چه قبل از انقلاب با مجاهدت و تلاش در راه به ثمر رسیدن انقلاب به زندان رفته و متحمل مرارات های زیادی شده اند و چه پس از انقلاب در مناصب عالی حکومتی حضور داشته و مورد تایید و وثوق حضرت امام خمینی (ره ) بنیانگذار و معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران بوده است .

اما گروه دیگر که در واقع " حاکمان  امروز " هستند و قدرت حکومتی امروز در کشور را در اختیار دارند و هر چند یک طیف گسترده هستند ، اما همه آنها در مخالفت با گروه اول هم صدا بوده  و فقط نقطه اختلاف آنها در نحوه مواجه شدن با گروه اول است .

حامیان دولت معتقد به برخوردهای انقلابی و رادیکال تر و دستگیری و حبس و مجازات رهبران معترضان هستند ، در حالی که منتقدان اصولگرای دولت معتقدند که باید در این زمینه احتیاط به خرج داد و باید گره را با دست " و نه با دندان " باز کرد .

البته این گروه هم از سابقون انقلاب هستند و چه پیش از انقلاب و چه پس از آن مجاهدت های فراوان و مرارت های زیادی را برای استقرار نظام " جمهوری اسلامی " متحمل شده اند و در واقع از فرزندان انقلاب و مومن و معتقد به انقلاب و نظام و رهبری هستند .

حال با توجه به این مقدمه و با توجه به طرفین دعوا که طبیعتا  هر دو طرف از فرزندان انقلاب و معتقد و ملتزم به نظام و قانون اساسی هستند ، باید از دستگاه صداوسیما این سوال را مطرح کرد که چرا در برنامه های سیاسی و مناظره ها و بحث های تلویزیونی اثری از گروه اول به چشم نمی خورد ؟

وجود برنامه هایی چون " رو به فردا " اقدامی قابل تقدیر است و باید از مدیران سیما به دلیل تهیه چنین برنامه هایی تشکرو  قدردانی شود ، اما باید این سوال را هم مطرح کرد که مگر جز این است که هر دو طرف منازعه متعلق به همین حکومت و برخاسته از همین ملت اند ، و اگر چنین است چرا باید مواضع چهره های اصلاح طلبان ، از زبان شخصیت های اصولگرا و البته محترمی چون " علی مطهری " و " محمد خوش چهره " و امثالهم بیان شود ؟

چرا صداوسیمای ما در برنامه ای مستقیم از خود معترضان دعوت نمی کند تا بیایند و مواضع خود را تشریح کنند؟

آیا صداوسیمای ما تحمل شنیدن سخنان معترضان را ندارد ؟ یا اینکه اساسا مدیران و سیاست گذاران سیما از حضور چنین شخصیت هایی در رسانه سیما هراس دارند ؟

مگر جز این است که هنگامی که صداوسیمای خود ما فرصتی برای طرح مواضع به گروه های معترض نمی دهد ، توجهات به سمت رسانه های معاند خارجی معطوف می شود؟

ثانیه به ثانیه برنامه هایی که بر روی آنتن می رود ، با پول مالیات و نفت همه ایرانیان است که دارای گرایش های مختلفی هستند.

طبیعتا هنگامی که از مردم مالیات می گیرند ، سوالی درباره " عقاید سیاسی " اش نمی کنند و همه موظف به پرداخت مالیات هستند ، از سوی دیگر با توجه به اینکه 70 میلیون ایرانی صاحب ثروت ملی " نفت " هستند ، هزینه های صرف شده از محل درآمدهای نفتی بدون ملاحظه عقاید سیاسی مردم ، از جیب همه مردم می رود .

بنابراین همان طور که هزینه های صداوسیما از " کیسه " همه مردم با هر گرایش سیاسی و با هر عقیده مذهبی می رود ، انتظار طبیعی این است که دستگاه صداوسیما " ملک طلق " عده ای از جناح های سیاسی خاص نشود و همه مردم بتوانند صدای خود را از طریق این رسانه به گوش دیگر هموطنانشان برسانند .

آیا این انتظاری غیر معقول و غیر منطقی است ؟ و اگر نیست چرا با وجود تهیه برنامه هایی چون " رو به فردا " تنها مردم باید شاهد تبیین مواضع یک جناح خاص سیاسی باشند و مواضع  دیگر جناح را از زبان رقبای سیاسی شان بشنوند ؟

باور کنید بسیاری از اعتراضات خیابانی و حوادث متعاقب آن را می شد با دادن چند دقیقه آنتن از رسانه ملی به معترضان برای بیان قانونمند سخنانشان ، بی هیچ هزینه ای فرونشاند و اساساً از چنان اتفاقاتی جلوگیری کرد.