چرا موشک وی-2 یک برگ برنده جهانی بود(+فیلم و عکس)

بین سال های 1944 و 1945، ماشین جنگی آلمان حدود 6 هزار موشک وی-2 تولید کرد، اگرچه تنها نیمی از آنها تا پیش از پایان جنگ به کار گرفته شدند...

عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - بسیاری از فناوری های تهاجمی و تدافعی که امروز می شناسیم، در زمان جنگ جهانی دوم معرفی شدند. با این وجود، موشک وی-2 یکی از مهم ترین موارد در این زمینه است که در زمان خود عامل وحشت غیر نظامیان بود و در نهایت زمینه ساز رقابت فضایی شد.

آشنایی با موشک وی-2

موشک وی-2 زاییده فکر دکتر ورنر فون براون، دانشمند آلمانی و عضو حزب نازی و آلگمانیه اس اس، بود. کار وی پیشرفت های زیادی در فناوری موشک ایجاد کرد که در نهایت سفر فضایی را ممکن ساخت.

با آغاز استفاده در سال 1944، وی-2 به نخستین موشک بالستیک جهان تبدیل شد. این سلاح وحشت آفرین قادر بود تا اهدافی در فاصله 354 کیلومتری از سکوی پرتاب خود را مورد اصابت قرار دهد. افزون بر برد طولانی، موشک وی-2 توانایی حمل محموله ای به وزن 1000 کیلوگرم را داشت، می توانست در ارتفاع 96 کیلومتری پرواز کند و به سرعت 5472 کیلومتر بر ساعت یا 4.43 ماخ دست یابد.

طی جنگ جهانی دوم، موشک وی-2 که در آلمان به نام Vergeltungswaffe Zwei (سلاح انتقام جویی دوم) شناخته می شد، برای حمله به اهدافی در بریتانیا، بلژیک و فرانسه استفاده شد. بیش از 1115 هدف در بریتانیا مورد اصابت قرار گرفت، اگرچه این موشک دقت فوق العاده ای نداشت.

بین سال های 1944 و 1945، ماشین جنگی آلمان حدود 6 هزار موشک وی-2 تولید کرد، اگرچه تنها نیمی از آنها تا پیش از پایان جنگ به کار گرفته شدند. هنگامی که جنگ به پایان رسید، فناوری ساخت موشک وی-2 راه خود را به اتحاد جماهیر شوروی پیدا کرد زیرا این کشور تعداد زیادی از موشک های باقیمانده را در اختیار گرفت.

این در شرایطی بود که آمریکایی ها عملیات گیره کاغذ (Operation Paperclip) را برای آوردن دانشمندان آلمانی اسیر و تسلیم شده به آمریکا اجرا کردند که به توسعه سازمان فضایی ناسا و رقابت فضایی منجر شد.

از موشک باران میدان جنگ تا فرود سفینه آپولو روی ماه

حدود 1600 دانشمند آلمانی و خانواده هایشان از طریق عملیات گیره کاغذ راهی آمریکا شدند. این برنامه قصد توسعه هرچه بیشتر فناوری موشک را داشت، بدون این که روس ها به آن دسترسی داشته باشند.

آمریکایی ها تا حد زیادی در این زمینه موفق بودند. فون براون و بسیاری دیگر از دانشمندان آلمانی به آمریکا آمدند و حین کار برای ایجاد اصول اولیه برنامه موشکی آمریکا، شهروندی این کشور را دریافت کردند. این امر به طور قابل توجهی موجب پیشرفت فناوری موشکی آمریکا فراتر از آن چیزی که در آن زمان ممکن بود، شد.

عملیات گیره کاغذ در زمان خود اقدامی بحث برانگیز بود و همچنان نیز این گونه باقی مانده است. افرادی که به طور فعال از نازی ها و ارتش آلمان پشتیبانی کرده و در بمباران و موشک باران غیرنظامیان نقش داشتند راهی آمریکا شده بودند. افزون بر این، تاسیساتی که موشک های وی-2 را تولید می کردند از تعداد زیادی نیروی کار برده استفاده می کردند.

حدود 60 هزار اسیر جنگی، یهودی، رومنی (کولی)، و آلمانی برده در ساخت وی-2 به کار گرفته شده بودند. با این وجود، آمریکا پذیرای دانشمندان درگیر و مسئول این تاسیسات شد تا خواسته های رقابت فضایی این کشور را تسهیل کنند.

موشک وی-2 یک سلاح جنگی بود، اما در هسته مرکزی خود پیشرفتی در فناوری محسوب می شد. ورنر فون براون مدیر مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا شد و به طور خاص در مرکز توسعه موشک سترن 5 (Saturn V) قرار داشت. این موشک از ابتدا برای یک هدف ساخته شد: فرستادن فضانوردان به کره ماه.

توسعه سترن 5 در دهه 1960 آغاز شد و در سال 1967، نخستین نمونه از آن پرواز کرد. دو سال بعد، نیل آرمسترانگ، باز الدرین، و مایکل کالینز با کمک ساترن 5 راهی کره ماه شدند. این اتفاقی بود که بدون معرفی موشک وی-2 رخ نمی داد.