قالیباف: اقدام رسانه ملي هم جاي سؤال دارد و هم تأسف

شهردار تهران نیز  نسبت به جسارت به حضرت امام خمینی(ره)  واکنش نشان داده و در سایت خود (ghalibaf.ir) چنین نوشته است:

هتك حرمت به عكس حضرت امام راحل (ره) از آن دست رويداد هايي بود كه به گمان من نمي توان و اصلا نبايد به راحتي از آن گذشت. به گمان من هر فرد يا افرادي كه به هر شكلي مسبب شكل گرفتن اين اقدام نا پسند بوده اند را بايد جزو خائنين به آرمان هاي انقلاب و نظام اسلامي و مردم عزيز دانست. آن ها يقينا كساني هستند كه فراموش كرده اند امام راحل (ره) محور اتحاد تمامي نيروهاي انقلاب شكوهمند اسلامي ما بوده اند.

فراموش نكنيم كه: ‹‹ اين انقلاب بي نام خميني (ره) در هيچ جاي جهان شناخته شده نيست. ››

بر همين اساس است كه به اعتقاد من آن آن ها كه حرمت اين عزيز سفر كرده را رعايت نمي كنند، به يقين خائناني هستند كه در فضاي فتنه مي خواهند بغض خود فرو خورده خود نسبت به امام راحل (ره) و انقلاب را بروز دهند.

اما از ديگر سو نبايد فراموش كرد كه باز صورت ديگري از اخلاق در اين اقدام ناپسند مورد بي توجهي و فراموشي قرار گرفته است.

اين اقدام از منظري ديگر حاصل بي تقوايي آن هايي است كه نه تنها فضاي تهمت و شايعه سازي را از ميان نبرده، بلكه اتفاقا مي خواهند حتي الامكان بدان دامن بزنند. آن ها كساني هستند كه حتي در رسانه هاي عمومي هم براي يكديگر خط و نشان كشيده، همديگر را تهديد كردند و خلاصه اوج بي تقوايي را با حرف زدن عليه ديگران و گوش دل نسپاردن به نصايح رهبر فرزانه انقلاب؛ به نمايش گذاشتند. آنان كساني هستند كه به اين ستون وحدت در انقلاب بزرگ اسلامي نيز توجه لازم را صورت نداده و خطا كرده اند. به گمان تمامي دلسوزان، امروز ملتهب كردن فضاي عمومي جامعه اشتباه جبران ناپذيري است كه نظام را درگير خود ساخته و در عوض اين فرصت را در اختيار عده اي فرصت طلب گذاشته كه از آب گل آلود ماهي گرفته و هر روز به اقدام مخرب ديگري دست بزنند.

چنين است كه امروز همه را يادآور مي شوم كه انقلاب اسلامي ما، آسان بدست نيامده، آرمان هاي امام دست آورد هاي كوچكي نيستند. ثمره سالها مبارزه را نبايد ساده از كف داد. خون شهدا را فراموش نكنيم. ايثارگري جانبازان را از خاطر نبريم.

كنار تمام اين يادآوري ها، حتما هم بايد بر سر ضرورت برخورد با مسببين و عاملين اين حركت زشت به سختي ايستاد. به تعبير ديگر، حالا نوبت ايستادگي دوستداران آن امام بزرگوار بر سر اعتقاداتشان است. حالا بايد موضع شفاف گرفت و نگاه ها را از زاويه سياست معطوف به صورت زيباي وفاداري كرد. اصلا مگر مي شود دم از انقلابي بودن بزنيم و حالا كه سخن از شأن و حرمت آن معمار كبير انقلاب است، سكوت كنيم؟ اصلا مگر مي توان بر لب سخن از عشق و علاقه به آرمان هاي امام (ره) آورد و در دل آرام بود؟ بنابراين آنچه از مجموعه وفاداران به آرمان هاي امام (ره) و دلسوزان انقلاب انتظار مي رود، حتما مرزبندي روشن و دقيق با چنين رويدادي است.
 
هر چند، نبايد فراموش كنيم كه دوستان ما در رسانه ملي هم با حركت اشتباهشان بدعتي تازه پديد آورده و دل هاي فراواني را به درد آورده اند. ما همگي معتقديم كه محكوم كردن آن اقدام زشت و اطلاع رساني و شفاف سازي حاشيه آن بايد صورت مي گرفت، اما پخش اين چنيني تصاوير آن هم از رسانه ملي هم جاي سؤال دارد و هم جاي تأسف. چه، به اعتقاد من اين اقدام عجيب جز خوشحالي بدخواهان نظام ثمري ديگر نداشت و نفعي در ادامه حركت نصيب مردم انقلابي نكرد.

در پايان، تنها آرزويي در دل دارم، كه شايد بتوان به برآورده گشتن آن طي ايام آتي اميدوار بود. اهالي رسانه به خصوص رسانه ملي با آرام سازي افكار عمومي و شفاف نمودن ماوقع چنان كنند كه حضرت دوست در پايان خشنود بوده و رستگاري به همه عنايت فرمايند.