کشتی با فوتبال سر تبعیض

عصرایران؛مصطفی داننده- امیر محمد یزدانی،‌کشتی‌گیر جوان تیم ملی ایران،‌ این روزها یک تنه پرچم مبارزه با تبعیضی که مسئولان نسبت به فوتبال با دیگر ورزش‌ها دارند را به دست گرفته است.

چندی پیش امیر حسین کنعانی زادگان، فوتبالیست پرحاشیه تیم پرسپولیس و تیم ملی فوتبال گفته بود «پرسپولیس بزرگ است و باید با ماشین خوب به ساختمان این باشگاه رفت» و «خودرویی که پس از جام جهانی ۲۰۲۲ وارد ایران کردم ۱۰۰ میلیارد تومان قیمت دارد»

ملی پوش جوان کشتی ایران در شبکه اجتماعی خود و در واکنش به این سخنان نوشت:« خوبه‌ها؛ ببازی جایزه بگیری. در جایی از کره خاکی هستیم که عدالت فقط یک واژه است و معنای خاصی نداره. باز هم خدا را شکر دنبال تی‌شرت کسی ندویدیم. دم همتون گرم بابت حمایتتون.»

فوتبال در ایران هم مثل فوتبال در جهان یک عزیز کرده است. همیشه ورزشکاران این رشته هم از جهت رسانه‌ای و هم از جهت مادی اوضاع بهتری از باقی ورزشکارها دارند. البته شاید در آمریکا وضع بسکتبالیست‌ها یا بازیکنان فوتبال آمریکایی بهتر از فوتبالیست‌ها باشد اما در بسیاری از کشورها، فوتبالی‌ها حرف اول و آخر را می‌زنند.

مسئله‌ای که در ایران با باقی کشورها متفاوت است، تبعیضی است که قائل می‌شوند. بسیاری ورزشکاران اعتراضی به اینکه چرا به بازیکنان تیم ملی فوتبال پول می‌دهید، ندارند بلکه می‌گویند چرا به ما نمی‌دهید؟ مگر ما ورزشکار این کشور نیستیم؟

همین فوتبالی‌ها با این همه توجه بازهم نق زن‌ترین و غرُغُروترین ورزشکاران کشور هستند و برای حقوق نگرفتن زمین را به زمان می‌دوزند.

واقعا روا نیست یک بازیکن تیم ملی فوتبال به واسطه صعود به جام جهانی بتواند اتومبیل گران قیمت وارد کشور کند و مثلا یک کشتی‌گیر به خاطر قهرمانی در جهان یک تشکر خشک و خالی تحویل بگیرد.

هنوز یادمان نرفته که به سارا عبدالملکی نایب قهرمان پاراقایقرانی آسیا یک قوری و کتری هدیه دادند. یا همین چند روز پیش به یونس امامی قهرمان آسیا یک ربع سکه هدیه دادند.

فاصله ربع سکه با ماشین 100 میلیاردی است که ورزشکاران را اذیت می‌کند. ورزشکارانی که با کمترین امکانات بیشترین افتخار را برای کشور رقم می‌زنند.

با نصف بودجه‌ای که در فوتبال هدر می‌رود می‌شود دیگر ورزش‌ها را تقویت کرد تا در المپیک و بازی‌های آسیایی به سکوهای بهتری برسیم.

تبعیض دردی است که سال‌هاست تبدیل به یک مشکل اساسی در کشور شده است. بیایید کمی گلایه‌ها از تبعیض در کنار  ماجرای فوتبال و باقی ورزش‌ها را با هم مرور کنیم.

*دانش آموزان و دانشجویانی که در المپیادهای علمی شرکت می‌کنند می‌گویند اگر حمایتی که از ورزشکاران صورت می‌گیرد از ما می‌شد الان از نظر علمی رتبه نخست جهان را داشتیم.

*جوانان می‌گویند اگر آن حمایتی که از آقازاده‌ها می‌شود از ما می‌شد ما هم دارای شغل و کاری بود و زندگی‌مان این همه مشکل نداشت.

*اهالی رسانه می‌گویند آن حمایتی که از برخی رسانه‌های خاص می‌شود اگر برای ما هم وجود داشت، راحت می‌توانستیم به مسائل مختلف کشور بپردازیم.

البته در تاریخ بشر درد تبعیض همیشه وجود داشته است. تبعیض بین سیاه و سفید (تبعیض نژادی)، تبعیض بین زن و مرد(تبعیض جنسیتی)، تبعیض بین کوچک و بزرگ (تبعیض سنی)، تبعیض بین ثروتمند و فقیر (تبعیض طبقاتی) و هزاران تبعیض دیگر.

ممکن است مردم با فقر کنار بیایند اما تبعیض را قبول نمی‌کنند. متاسفانه در جامعه امروز ایران می‌بینیم که تبعیض در حال رشد است و مردم از آن نگران هستند.

عدالت یعنی نگذاشتن تبعیض میان موجودات. چه خوب گفت سهراب سپهری که :

من نمی‏دانم که چرا می‏گویند

اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست‏

و چرا در قفس هیچ‏کسی کرکس نیست‏

گل شبدر چه کم از لالۀ قرمز دارد

چشم‏ها را باید شست‏

جور دیگر باید دید»

عشق و آزادی قابل جمع‌اند یا نه؟

بیشتر بخوانید:

استوری طعنه آمیز ملی پوش جویباری کشتی علیه کنعانی زادگان و ماشین 100 میلیاردی (عکس)

یزدانی با انتقاد از کنعانی‌زادگان: جای رونالدو بودی چه‌کار می‌کردی؟/ ۶ گل می‌خورند و با پول بیت‌المال فخرفروشی‌ می‌کنند

تماشاخانه

نور آبی گوشی، قاتل خواب شبانه ! فریب ناخواسته بدن برای نخوابیدن (فیلم)

زنان خانه‌دار و تهدید خاموش پوکی استخوان / ۴۰ درصد زنان ایرانی بالای ۶۰ سال به پوکی استخوان مبتلا هستند (فیلم)

فیلم های دیگر