امروز با فریدون مشیری : صحبت از پژمردن یک برگ نیست ؛ وای! جنگل را بیابان می‌کنند

از همان روزی که دست حضرت «قابیل»

گشت آلوده به خون حضرت  «هابیل»

از همان روزی که فرزندان  «آدم»

صدر پیغام‌آورانِ حضرتِ باریتعالی

زهر تلخ دشمنی در خون‌شان جوشید

آدمیت مرده بود

گرچه آدم زنده بود

از همان روزی که «یوسف» را برادرها به چاه انداختند

از همان روزی که با شلاق و خون «دیوار چین» را ساختند

آدمیت مرده بود

بعد دنیا هی پُر از آدم شد و این آسیاب

گشت و گشت

قرن ها از مرگ آدم هم گذشت

ای دریغ!

آدمیت برنگشت

قرن ما

روزگار مرگ انسانیت است

سینه ی دنیا ز خوبی‌ها تهی است

صحبت از آزادگی، پاکی، مروت ... ابلهی است

صحبت از «موسی»و «عیسی»و «محمد» نابجاست

قرن «موسی چمبه»* هاست

من که از پژمردن یک شاخه گل

از نگاه ساکت یک کودک بیمار

از فغان یک قناری در قفس

از غم یک مرد در زنجیر

حتی قاتلی بر دار

اشک در چشمان و بغضم در گلوست

وندرین ایام، زهرم در پیاله زهر مارم در سبوست

مرگ او را از کجا باور کنم؟

صحبت از پژمردن یک برگ نیست

وای، جنگل را بیابان می‌کنند

دست خون‌آلود را در پیش چشم خلق پنهان می‌کنند

هیچ حیوانی به حیوانی نمی‌دارد روا

آنچه این نامردمان با جان انسان می‌کنند

صحبت از پژمردن یک برگ نیست

فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیست

فرض کن یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست

فرض کن جنگل بیابان بود از روز نُخست

 در کویری سوت و کور

در میان مردمی با این مصیبت‌ها صبور

صحبت از مرگ محبت، مرگ عشق

گفت وگو از مرگ انسانیت است

پی نوشت:
* موسی چمبه فرمانده جدایی طلبان استان کاتانگا در کشور کنگو و دشمن قسم خورده ی پاتریس لومومبا بود.او سمبل خیانت به وطن در قرن بیستم نام گرفت چرا که روزگاری دوست و هم رزم لومومبا بود.

در نهایت زمانی که سرهنگ موبوتو سه‌سه‌سه‌کو و ژرار سئورت مامور نظامی بلژیک پاتریس لومومبا را در اختیار موسی چومبه گذاشتند او لومومبا و دو وزیر وفادارش را تیر باران کرد و پس از تکه تکه کردن اجساد آنها را در اسید سولفوریک انداختند.

سر انجام نیز چومبه در تیر ماه 1348 شمسی 1961 مبلادی در زندانی در الجزایر مرد./ kahlek

کولیوند،رئیس جمعیت هلال‌احمر: در همان ساعات اولیه حادثه بندرعباس بیش از هزار و صد نفر نجات داده شدند (فیلم)

بیشتر بخوانید:

امروز با خیام : این قافله عمر عجب می‌گذرد ؛ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد

امروز با عطار نیشابوری : ای دل مبتلای من شیفتهٔ هوای تو

امروز با شهریار : کس نیست در این گوشه فراموش‌تر از من

امروز با مولانا : نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو

امروز با فریدون مشیری: می‌خواهم و می‌خواستمت تا نفسم بود

امروز با فریدون مشیری : بی تو مهتاب‌ شبی، باز از آن کوچه گذشتم

تماشاخانه

فنچ های بال سفید تنها لانه سازان یخچالهای طبیعی / خانه‌ای ۵۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریا (فیلم)

فستیوالی که عزا شد / انفجاری که دل بوشهری‌ها را لرزاند / آن‌هایی که آمده بودند نه بی اخلاقی کردند و نه هنجارشکنی ؛ همه با هم برای بندر گریستند (فیلم)

فیلم های دیگر