یک کتابدار زن در شهر لشگرگاه افغانستان میگوید که در صدد است تنها کتابخانه مختص زنان در این شهر را که پس از ورود طالبان تعطیل شده بود بازگشایی کند.
به گزارش یورونیوز، حمیرا نوروزی، دختر ۲۳ ساله و کارمند بخش بهداشت در استان (ولایت) هلمند که پیشتر به ابتکار خود کتابخانهای مختص زنان در لشگرگاه دایر کرده بود، ظهر روز سیزدهم اوت از ورود طالبان به این شهر مطلع شد.
او بلافاصله پس از شنیدن این خبر تصمیم گرفت کتابخانه خود را تعطیل کند. حمیرا یک روز بعد وقتی با برادرش برای بردن کتابها به محل مراجعه کرد، متوجه شد که پنجرههای کتابخانه شکسته شده و برخی کتابها آسیب دیدهاند.
استان (ولایت) هلمند در جنوب افغانستان که از آن به عنوان «قلمرو دیرین طالبان» یاد شده، هرگز جایی مناسب برای کار و فعالیت زنان نبوده است.
با این حال حمیرا نوروزی پیش از این ۴۸ هزار افغانی (معادل ۵۳۰ دلار) از پسانداز حقوق خود به عنوان پرستار یک بیمارستان محلی را، به خریدن کتاب و راهاندازی تنها کتابخانه مختص زنان در شهر اختصاص داده و در این راه هزینه کرده بود.
وی عنوان کتابخانه خود را به یاد یک پزشک فداکار ژاپنی که سالهای زیادی از عمر خود را صرف طرحهای عمرانی و بشردوستانه در افغانستان کرد «تتسو ناکامورا» نامگذاری کرده بود.
این پزشک ۷۳ ساله ژاپنی سالهای زیادی از زندگی خود را صرف معالجه و کمک به بیماران و کشاورزان در شرق افغانستان کرد اما در نهایت سال ۲۰۱۹ در جلال آباد به دست مردان مسلح ناشناس کشته شد.
در کتابخانه حمیرا نوروزی در مجموع ۸۰۰ جلد کتاب با موضوعات مختلف از حقوق زنان و کودکان گرفته تا کتابهایی با موضوعات مذهبی و فرهنگی به زبانهای دری و پشتو گردآوری شده بود.
حمیرا نوروزی پیشتر مبلغ ۱۰ افغانی (معادل ۱۵ سنت) برای امانت دادن هر جلد کتاب به متقاضیان دریافت میکرد و خوانندگان اجازه داشتند به مدت یک هفته کتاب را نزد خود نگه دارند.
ابتکار این شهروند افغان سبب شده بود تا شمار علاقمندان به کتاب و مطالعه در لشگرگاه به ویژه در میان زنان به شکل قابل ملاحظهای افزایش یابد.
حمیرا نوروزی اما وقتی با تخریب کتابخانه کوچکش پس از ورود طالبان به شهر مواجه شد، یاس و نا امیدی تمام وجودش را فرا گرفت.
وی میگوید آنچه بیشتر نگرانش کرده این است که آیا دوباره میتواند کتابخانه را به شکل و سیاق گذشته بازگشایی کند؟
به گفته این زن جوان افغان «جامعه افغانستان در حال حاضر به کمک ما احتیاج دارد، نه در زمانی که همه چیز خوب و پایدار است.»
او میافزاید: «در حال حاضر و هنگامی که درهای مدارس و موسسات آموزشی به روی زنان بسته است، آنها به کمک ما نیاز دارند تا کتابی را برای مطالعه دریافت کنند.»
حمیرا نوروزی بخشی از جمعیت اقلیت شیعه در افغانستان است؛ او تنها دو سال داشت که خانوادهاش از غزنی به استان هلمند نقل مکان کردند.
او با وجود همه تهدیدها و چالشها هنوز مصمم است در افغانستان بماند و برای مردم کشور خود، به ویژه زنان جامعه کار کند.
نوروزی میگوید: «خیلی خوب میشود اگر طالبان به من اجازه دهند کتابخانه زنان را بازگشایی کنم، زیرا ما به چنین کتابخانهای واقعا نیاز داریم.»
تنها کتابخانه شهر لشگرگاه اکنون توسط اداره فرهنگ و اطلاعرسانی استان اداره میشود و همه مراجعهکنندگانِ آن مردان هستند.
مدیر بخش رسانه و اطلاع رسانی استان هلمند میگوید که درهای این کتابخانه به روی همه مردم باز است اما از اظهارنظر درباره اینکه آیا زنان نیز میتوانند به آنجا مراجعه کنند، خودداری میکند.
طالبان در ماه سپتامبر پرچم خود را بر فراز ارگ ریاست جمهوری افغانستان در شهر کابل به احتزار درآورد و این سرآغاز حاکمیت مجدد این گروه اسلامگرا در افغانستان بود که بیست سال پیش با تهاجم نظامی ایالات متحده و متحدانش از قدرت خلع شده بودند.
جهان از نزدیک تحولات افغانستان را رصد میکند تا ببیند طالبان تا چه حد به وعدههای فریبندهای که این گروه تندرو به خصوص در زمینه آزادیهای اجتماعی و حقوق زنان داده بود، پایبند است.
طالبان پانزدهم اوت در پی پیشرویهای نظامی گسترده در سراسر افغانستان سرانجام کنترل کابل را در دست گرفتند و ضمن اعلام عفو عمومی وعده دادند که چهرهای متفاوت از طالبان بیست سال پیش را به نمایش بگذارند.
این وعدهها اما فعلا با محروم کردن روزنامهنگاران زن از فعالیت حرفهای، تعطیلی بسیاری از رسانهها، بستن موسسات آموزشی متوسطه به بالا به روی دختران و سرکوب اعتراضات زنان در شهرهای مختلف این کشور همراه شده است.