منتقد مجله ورایتی: «زالاوا» چرخشی تازه در قراردادهای ژانری

امیری و همکاران‌فیلمنامه‌نویس، «آیدا پناهنده» و «تهمینه بهرام» صحنۀ اولین تقابل استوار و جن‌گیر را چنان جذاب به نگارش درآورده‌اند که کل صحنه، تبدیل به یک زورآزمایی چند راندی می‌شود

منصور جهانی ـ «آلیسا سایمون» منتقد سرشناس سینمای جهان در سایت مجله معتبر سینمایی «ورایتی» Variety در مورد فیلم سینمایی «زالاوا» به کارگردان فیلمساز کُردستانی «ارسلان امیری» نوشت: «ارسلان امیری» که از کُردهای ایرانی است؛ در اولین فیلم بلند خود، چرخشی تازه را در قراردادهای ژانری ایجاد کرده است.

«آلیسا سایمون» Alissa Simon منتقد سرشناس و باتجربه سینمای جهان؛ بعد از دیدن فیلم سینمایی «زالاوا» Zalava به کارگردانی فیلمساز سنندجی «ارسلان امیری» در بخش مسابقه سی و ششمین دوره «هفته منتقدین» Critics' Week در هفتاد و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم »ونیز« Venice در شهر ونیز در کشور ایتالیا؛ در نقدی در سایت مجله معتبر سینمایی «ورایتی» Variety در مورد این اثر سینمایی نوشت: «ارسلان امیری» که از کُردهای ایرانی است در اولین فیلم بلند خود، چرخشی تازه را در قراردادهای ژانری ایجاد کرده است؛ فیلمی که با لحن طنزآمیز زیرکانۀ خود، آهسته به سمت تراژدی می‌رود و در آن باورهای علمی در برابر خرافات قرار می‌گیرند و این موضوعی است که در دنیای امروز طنین قدرتمندی دارد. یکی از بزرگترین نقاط قوت «زالاوا»، بازی «نوید پورفرج»، ستارۀ بلندقامت و خوش صورت و سبیلوی داستان در نقش یک استوار ژاندارمری است.

وی در ادامه نوشته است: در ابتدای فیلم، درمی‌یابیم «زالاوا» یک قرن پیش، توسط کولی‌ها به‌وجود آمده و ساکنین فعلی آن، پوست‌هایی لکه‌دار و موهایی سفید دارند و در خواب راه می‌روند. «ملیحه» (با بازی هدی زین‌العابدین) پزشک جذاب خانۀ بهداشت، باور دارد دلیل احوالات عجیب غریب اهالی، ترس و باورهای خرافی است. در حالیکه زالاوایی‌ها از حضور جن تازه‌ای در روستا به هراس افتاده‌اند، جن‌گیر دوره‌گردی (با بازی پوریا رحیمی‌سام) ادعا می‌کند؛ جن نادیدنی را داخل بطری کرده است.

سایمون در بخش دیگری از این نقد، آورده است: امیری و همکاران‌فیلمنامه‌نویس، «آیدا پناهنده» و «تهمینه بهرام» صحنۀ اولین تقابل استوار و جن‌گیر را چنان جذاب به نگارش درآورده‌اند که کل صحنه، تبدیل به یک زورآزمایی چند راندی می‌شود و فاتح این نبرد، «استوار» است که با بازداشت کردن «آمردان» باعث خشم اهالی می‌شود. در پاسگاه، دوربین با حرکاتی خاص سینمای وحشت، از یک بطری خالی ترس و دلهره خلق می‌کند. با فرار «آمردان» و بازگشت استوار به روستا همراه سربازش «یونس» (با بازی کمدی و عالی باسط رضایی)؛ نویسندگان، استادانه خطر را لحظه به لحظه بیشتر می‌کنند و در دل این‌ها، یک بخش تأثیرگذار رمانتیک هم بین استوار و ملیحه گذاشته شده است.

در ادامه نقد مجله آمریکایی «ورایتی» آمده است: اما «آمردان» از راه می‌رسد و حالا تیشه‌ای محکم برای زدن ریشۀ «استوار» دارد. در حالی‌که می‌توان فیلم را به عنوان چیزی نو و تازه در سینمای ژانر ایران مورد تحسین قرار داد، محتوای تمثیلی فیلم، بسیار بیش از این جذاب است. اهریمن می‌تواند استعاره‌ای از بیماری کووید نوزده (کرونا) باشد زیرا که همچنان نبرد بین علم و خرافات در سراسر جهان ادامه دارد.

«آلیسا سایمون» در پایان نقدش در سایت سینمایی «ورایتی نوشته است: با این‌که فیلم، با بودجۀ نسبتاً کمی ساخته شده، دستاوردهای فنی آن قابل ستایش است. موقعیت دوربین در جاده‌های پرپیچ و خم کوهستانی یادآور سینمای «عباس کیارستمی» است و البته «محمد رسولی» مدیر فیلمبرداری این اثر، خوب می‌داند چطور با دوربینش در صحنه‌های ترسناک ما را میخ‌کوب کند. در همین حال، تدوین «عمادخدابخش» و موسیقی فضاساز «رامین کوشا» هم به حفظ تنش در کل اثر کمک کرده‌اند.

کانال عصر ایران در تلگرام