در حالی که انتشار مطالب ضد ایرانی در مطبوعات کویت فرو نشسته است، اما هنوز هم تعدادی از مطبوعات این کشور با حمایت و تحریک آشکار برخی سازمان های امنیتی کشورهای منطقه و محافل بین المللی همچنان به روند تخریبی خود ادامه می دهند و همچنان مشغول نوشتن مقالات ضد ایرانی هستند.

در این میان نکته قابل توجه این است که روزنامه نگاران کویتی بدون در نظر گرفتن وضعیت نابسامان مشکلات بحران زای کشورشان، تریبون دشمنان منطقه ای و بین المللی کشورمان تبدیل شده اند.

این گروه از نویسندگان کویتی ظاهرا فراموش کرده اند که شیخ صباح امیر کنونی کویت و از شاخه فرزندان جابر خاندان صباح، حدود چهار سال پیش طی یک کودتای درون خاندانی علیه شیخ سعد ولیعهد پیشین کویت و از اعضای شاخه فرزندان سالم خاندان صباح به قدرت رسید.

با وجود اینکه تلاش شد اخبار این کودتای درون خاندانی به بیرون درز نکند ولی اخبار موثقی مبنی بر تهدید نظامی برخی مخالفان این اقدام توسط عناصر بارز امنیتی شاخه جابر انتشار یافت.

گرچه این تهدیدها در آن زمان موثر افتاد و منجر به تثبیت قدرت شیخ صباح شد ولی همین مساله از زمان روی کار آمدن وی باعث بروز اختلاف بسیار گسترده در بین اعضای خاندان صباح که بیشتر مسوولیت های مهم این کشور را عهده دار می باشند، گردید.

این اختلاف از زمان به قدرت رسیدن امیر کنونی به حدی بالا گرفته که باعث به وجود آمدن بحران فراگیر سیاسی و به تبع آن انحلال پی در پی هیات وزیران و مجلس کویت و در نهایت تعطیلی بیشتر امور زیربنایی این کشور شده است.

پادشاهی موروثی کویت ادعا می کند که دموکرات ترین کشور عرب حاشیه خلیج فارس است، این در حالی است که تعداد واجدین شرایط رای دادن در این کشور حدود 350 هزار نفر می باشد که 65 درصد آن را هم زنان تشکیل می دهند.

آمار مشارکت در دموکراسی هدایت شده کویت برای تعیین اعضای شورای شهر کویت 20 درصد یعنی در حدود 70 هزار نفر بود با مقایسه تعداد واجدین شرایط در ایران با کویت و حضور 85 درصدی مردم ایران در انتخابات اخیر با وضعیت مشابه در کویت، می توان به جایگاه این کشور به اصطلاح دموکراتیک 17 هزار کیلومتر مربعی در منطقه پی برد.
البته شاید جامعه شناسان در آینده دور بتوانند تعریف جدید و عجیب و غریبی از این مدل دموکراسی کویتی ارائه بدهند که تاکنون نمونه آن در هیچ جامعه سیاسی تحقق پیدا نکرده است.

چهار ماه پیش همزمان با شدت گرفتن بحران سیاسی کویت که منجر به انحلال مجلس این کشور شد، انتقادات مردم و رسانه ها نسبت به خاندان حاکم کویت بالا گرفت زیرا مردم اختلافات بزرگان خاندان حاکم را مهمترین دلیل بحران جاری این کشور می دانند.

در کشوری که منصب امارت موروثی بوده و خاندان حاکم کلیه پست های کلیدی را در اشغال خود دارند و فساد اداری و مالی، اختلاس و زد و بندها تا عمق سیستم اداری کشور نفوذ یافته است، چگونه می توان از دموکراسی سخن گفت؟!

روزنامه نگاران و نویسندگان کویتی بهتر است ابتدا در مورد این سوال که مردم سالاری یعنی چه و چرا مردم کویت از این حق محروم می باشند قبل از اقدام به چاپ نظرات حاکمان مستبد کشورشان در مورد روند انتخابات در ایران فکر کنند.

پرداختن به انتخابات ایران در مطبوعات کشورهایی که نمی دانند انتخابات با کدام الف نوشته می شود و گرفتن ژست آزادی و حقوق بشری توسط آنان همه از پدیده های دنیای امروز است.

یک ضرب المثل ایرانی می گوید: آب که سربالا برود، قورباغه هم ابوعطا می خواند.

کانال عصر ایران در تلگرام