.png "عصر ایران")
فیلمی از بازار برده‌فروشی در قطر، همین دههٔ ۱۳۵۰ خودمان! 
همه می دانیم که تحریم و کرونا دو تیغ قیچی باغبانی شده اند که به جان نحیف کسانی افتاده اند که پیش از این با سیلی، صورت را سرخ نگه می داشتند و حالا از شرم ِ جیب خالی و نگاه مضطرب بچه ها، دریغ و درد از خالی شدن سفره و سرما و … تاخت و تاز کرونا و محدودیت ها روز مزدی بسیاری را بر باد داده استفقر را از هر زاویه ای که نگاه کنی دردناک است و بیشتر وقتی چهره معصوم دخترکی را می بینی که در سوز سرما تن پوشش تیشرتی تابستانی است و حسرت یک وعده غذای کافی به دلش مانده یا پسرکی که وقتی گفتیم آرزویت را نقاشی کن تنها یک عدد موز کشید و… چه باید گفت از کفش های سوراخ پدری که هر روز سر چهار راه شهر می ایستد اما دریغ از یک ساعت کار… حدیث مفصل است اما در این حجم تلخ اندوه باز هم روزنه نور به دستان گره گشا و سخاوت مند کسانی ختم می شود که مِهر را بلد شده اند تا به اندازه چند هزار تومان تقسیم کنند که مبادا دلی بلرزد و گونه ای تر شود.
اینجا، کهن شهر ایران، نهاوند است جنوبی ترین شهر استان همدان که نه صنعتی است و جایگاه اقتصادی شکوفایی دارد همین باعث شده که این روزها فقر در بطن و رگش سرطان وار رشد کند.
اینک می خواهیم به مدد سخاوت همیشگی شما، برای تعدادی خانوار که نه تحت پوشش نهادی هستند و نه سیلی برایشان مانده که لبخند نگه دارند و تنها دارایی شان آبرو ست،مایحتاج گذر از زمستان سخت پیش رو را تهیه کنیم و پیشاپیش می دانیم به لطف دستان شما می توانیم این تعداد خانوار را به بهار پیش رو امیدوار کنیم.
