در عصر کرونا، ظاهر بین باشیم!

کسی که جان دیگران را به خطر می‌اندازد قابل اعتماد نیست. او با ماسک نزدن باطنش را به روی سینی گذاشته و حراج کرده است/ بیاییم در یک مورد ظاهر بین باشیم و به آنهایی که ماسک نمی‌زنند اعتماد نکنیم.

عصرایران؛ مصطفی داننده- همیشه به ما گفته‌اند که آدم‌ها را بر اساس ظاهر قضاوت نکنید. شاید یکی ظاهرش غلط انداز باشد اما باطنی مثل برف داشته باشد و یکی ظاهرالصلاح باشد اما درونش مانند قیر سیاه.

سعدی در گلستان آورده است که:« مَلِک زاده ای را شنیدم که کوتاه بود و حقیر و دیگر برادران، بلند و خوب روی. پدر به کراهت و تحقیر با او رفتار می کرد، اما پسر بسیار زیرک و آگاه بود. روزی به پدر گفت: ای پدر، کوتاه خردمند، به که نادان بلند؛ نه هر چه به قامت مهتر، به قیمت بهتر.

آن شنیدی که لاغری دانا گفت باری به ابلهی فربه

اسب تازی اگر ضعیف بود همچنان از طویله‌ای خر به

پدر بخندید و ارکان دولت پسندیدند و برادران به جان برنجیدند.»

بله، نباید آدم‌ها را بر اساس چهره، بلندی یا کوتاهی قد، زیبایی و زشتی قضاوت کرد. اما من می‌خواهیم در این نوشتار برخلاف تمام نصایح بالا بگویم در عصر کرونا مردم را بر اساس ظاهر قضاوت کنید.

بیاییم در یک مورد ظاهر بین باشیم و به آنهایی که ماسک نمی‌زنند اعتماد نکنیم. کسی که ر روزگار وحشتناک کرونا، ماسک نمی‌زند به خودش احترام نمی‌گذارد و ارزشی برای جان خود قائل نیستند.

چگونه از این آدم می‌شود انتظار داشت به شما احترام بگذارد؟ برای او جان خانواده‌اش پشیزی نمی‌ارزد، بعد فکر می‌کنید جان شما و جامعه برای او اهمیت داشته باشد؟

اگر پسری که ماسک نمی‌زند به خواستگاری دخترتان آمد، به او دختر ندهید. اگر با کسی که ماسک ندارد در حال معامله هستید با او معامله نکنید. اگر دوستی دارید که در دیدار با شما ماسک نمی‌زنید، طناب رفاقت با او را قطع کنید.

کسی که جان دیگران را به خطر می‌اندازد قابل اعتماد نیست. او با ماسک نزدن باطنش را به روی سینی گذاشته و حراج کرده است. شاید سال‌ها باید صبر کردید تا او باطن دیو گونه‌اش را به دیگران نشان دهد. حالا اما به لطف کرونا، انگار همه ما چشم باطن بین داریم.

حداقل می‌توانیم در مورد افرادی که ماسک نزده‌اند قضاوت کنیم. آنهایی که در روزهایی کرونایی ماسک می‌زنند، این پیام را به ما می‌رسانند که جان خودش را دوست دارد و بعد از آن نگران خانواده و دیگران هم هست.

ماسک نزدن در این روزگار مثل این است که فردی گردی زهر آلود را در دست گرفته باشد و به روی مردم فوت کند. او دارد داد می‌زند که آی مردم شما برای من هیچ اهمیتی ندارید. نه تنها شما بلکه خانواده و نزدیکانم هم هیچ ارزشی ندارند.

عقل سلیم می‌گوید با این جنس آدم‌ها نباید آمد و شد کرد. بهتر است کسانی که ماسک نمی‌زنند و جامعه را به خطر می‌اندازند را از دفتر روابط اجتماعی‌مان، حذف کنیم.

کانال عصر ایران در تلگرام