البته بدیهی است که اگر به جای کاندیداتوری موسوی و رضایی افراد دیگری مثلاً شمخانی و ولایتی کاندیدا می شدند ، لابد متهم اصلی نوشاندن جام زهر به امام راحل(ره) آنها بودند!

عصرایران؛جعفر محمدی^* - مروری بر رفتار انتخاباتی حامیان سیاسی برخی کاندیداهای ریاست جمهوری نشان می دهد بی هیچ تعارفی یک عده "سیاست باز بی اخلاق" مسوولیت آلوده سازی محیط انتخابات را بر عهده گرفته اند و در این مسیر نه تقوی پیشه می کنند و نه اخلاق سیاسی و حتی عرفی را حرمت می دارند.

دروغ گفتن و تهمت زدن و فحاشی کردن در قالب تحلیل و نظایر آن ، از نقاط سیاه کارنامه ای است که از این دوره از انتخابات باقی خواهد ماند.

به عنوان مثال ، روز گذشته ، برخی آقایان ، داد سخن برآورده اند که ایها الناس ، کسانی که جام زهر به امام(ره) دادند را شناسایی کرده ایم ، یکی شان همین میرحسین موسوی است و دیگر محسن رضایی و آن دگر هم هاشمی!

البته بدیهی است که اگر به جای کاندیداتوری موسوی و رضایی افراد دیگری مثلاً شمخانی و ولایتی کاندیدا می شدند ، لابد متهم اصلی نوشاندن جام زهر به امام راحل(ره) آنها بودند! و باز قطعاً اگر هاشمی ،منتقد دولت احمدی نژاد نبود ، هنوز در ادبیات آقایان ، از استوانه های نظام به شمار می رفت!

آنها البته این سوال را بی پاسخ می گذارند که اگر اینان چنان جنایتی بزرگ را مرتکب شده اند ، پس چگونه است که جانشین امام(ره) ، یعنی رهبر معظم انقلاب ، همه شان را در مجمعی که وظیفه ارائه مشاوره به رهبری دارد منصوب کردند و حتی درباره هاشمی نیز در مقابل دوربین های تلویزیونی تصریح داشتند "هیچ کس برای من هاشمی نمی شود."

به راستی حامیان دست چندم برخی کاندیداها که به امید نانی و نوایی در دولت آینده ، این چنین فحاشی می کنند و حرمت ها را می شکنند و در همان حال ، خود را مطیع ولایت نیز می شمارند! ، چرا تا پیش از انتخابات ، نوشانندگان جام زهر به امام عزیز(ره) را معرفی نمی کردند؟ البته شاید تازه متوجه این موضوع شده اند و بعد از انتخابات هم لابد دوباره آن را از یاد خواهند برد!

انگ زدن هایی مانند حمایت بیگانگان از فلان کاندیدا و حامیان برخی کاندیداها را اراذل و اوباش نامیدن (راستی مگر اراذل و اوباش را در طرح امنیت اجتماعی جمع نکردند؟!) ، منتسب نمودن آنها به برخی افراد و جریان هایی که در میان مردم چندان خوشنام نیستند ، سندسازی های جعلی(مانند نامه جعلی منتسب به نمایده رهبری در سپاه) و اخیراً نیز "نمایش" نامیدن "مستند" های برخی کاندیداها ، از جمله این بی اخلاقی هاست.

مثلاً در همین مورد اخیر ، گفتند دو موتورسواری که در فیلم احمدی نژاد در حمایت از او حرف می زدند، بازیگران سیمای هرمزگان بودند و یا درباره مستند میرحسین ، شایعه کردند زنی که درباره اعتیاد فرزندش سخن می گفت ، بازیگر بوده و صرفاً ایفای نقش می کرده است.

حال آن که کدام آدم عاقل ، از بازیگرانی که لااقل در استان خودشان شناخته شده هستند ، به عنوان افراد عادی و در قالب یک مستند انتخاباتی استفاده می کند؟!

تاسف بار آن که این شایعات را حتی در خبرگزاری هایشان نیز منتشر کردند تا به هر نحو ممکن ، رقیب را بی اعتبار کنند.

اگر بخواهیم فهرستی از بی تقوایی های انتخاباتی را در این دوره از انتخابات ذکر کنیم ، حتماً نوشتاری طولانی در پیش رو خواهد بود و لذا به همین میزان بسنده می کنیم و یک نکته بسیار مهم و البته بدیهی را به عنوان تلنگری بر وجدان های بازیگران عرصه سیاست و انتخابات می آوریم و البته نیک می دانیم بر آنان که خود را به خواب زده اند ،کارگر نخواهد بود و آن این که "طبیعتاً یکی از این چهار نفر ، از مرداد همین امسال ، رئیس جمهور همین کشور خواهد شد ؛ وقتی فعالان انتخاباتی ، چنین بی پروا و هتاکانه ، به رقبایشان ، هر آن چه از راست و دروغ است می بندند و انگ و تهمت لج مال شان می کنند و نام این کار را "عملیات روانی" می گذارند نتیجه اش این می شود که رئیس جمهور دهم ایران ، هر که باشد ، فردی است که در این ایام کوتاه ، حیثیت اش لگدمال شده و هزاران ذهنیت منفی درباره اش به وجود آمده است و آیا شایسته ایران ماست که چنین رئیس جمهوری داشته باشد؟ و آیا چنان رئیس جمهوری می تواند با صلابت و قدرت کار کند؟"
البته تنها حسن این وضعیت می تواند این باشد که در بحبوحه رقابت های انتخاباتی ، سیاست بازان و جریان های بی اخلاق ، خود را نشان می دهند و مردم فرصت می یابند آنها را بشناسند.

باور کنید اگر اندکی و فقط اندکی "مهر ایران" و "پرهیزکاری" در دل های بعضی ها بود ، اکنون انتخابات در فضای اخلاقی تری برگزار می شد.

*سردبیر عصرایران

کانال عصر ایران در تلگرام