مناظره های خیابانی ؛ پدیده انتخابات دهم

عصر ایران؛ مازیار آقازاده - اگر بتوان برای انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری پدیده ای جدید قایل شد بدون شک می توان حضور حامیان نامزدهای انتخاباتی در خیابان ها و تبلیغات چهره به چهره را یکی از پدیده های جدید و فراگیر این دوره از انتخابات دانست .

تبلیغات چهره به چهره و خیابانی نخست از جانب کمپین میر حسین موسوی و حامیان این نامزد انتخاباتی کلید خورد و پس از گذشت چند روز از فراگیر شدن این روش تبلیغاتی ، حامیان محمود احمدی نژاد رییس دولت نهم هم در دو سه روز اخیر  به تبلیغات چهره به چهره و خیابانی پیوسته اند و با حضور  در میادین اصلی شهرو توزیع پوسترهای نامزد مورد حمایت خود و صحبت کردن با شهروندان آنها را به رای دادن به کاندیدای مورد نظر خود ترغیب می کنند.
البته حامیان کروبی و رضایی هم کم و بیش در این مناظره ها حضور دارند ولی تا کنون ، حضور میرحسینی ها و احمدی نژادی ها پررنگ تر بوده است.

 حاکم شدن فضای نومیدی و سرخوردگی طبقات متوسط شهری از شرایط سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی کشور که در نتیجه زور آزمایی ناموفق اصلاح طلبان خواهان اعمال اصلاحات سیاسی و اقتصادی با نهادهای حاکمیتی طرفدار وضعیت موجود بود ، سبب شد تا توده های اجتماعی سرخورده از عدم امکان تحقق شعارهای اصلاح طلبانه ، با صندوق های رای قهر کرده و سرنوشت کشور را به کسانی بسپارند که در 6 سال گذشته ثابت کرده اند که توانایی مهار بحران "عدم مشارکت گسترده شهروندان " در انتخابات را دارند.

 تجربه کسب شده در 6 سال اخیر برای طبقات متوسط شهری و حتی برخی طبقات فرودست تر اجتماعی ، این مساله را به اثبات رساند که عدم شرکت در انتخابات در شرایط کنونی کشور نه تنها هیچ دستاورد مثبتی ندارد بلکه طبقات متوسط شهری با عدم شرکت خود در واقع مجوز حضور گروه هایی را در حاکمیت فراهم می آورند که در صورت حضور گسترده مردم در انتخابات این گروه ها انتخاب اول مردم برای تصدی امور اجرایی کشور نخواهند بود.

از این رو است که می توان مشاهده کرد در این دوره از انتخابات فضای تحریم در شهرهای بزرگ و متوسط کشور از بین رفته و توده های اجتماعی و طبقات متوسط شهری به این نتیجه رسیده اند که اگر حتی به اصول و قواعد حاکم بر انتخابات در کشور اعتراض هایی دارند و حتی اگر انتقاداتی به سیستم سیاسی کشور دارند، خالی کردن صحنه به نفع دیگران چاره کار نیست.

با نگاهی به تبلیغات خیابانی حامیان کاندیداها در سطح شهرها به خوبی می توان " باز شدن " یخ تحریم و عدم شرکت در انتخابات را دید . شهروندان عموما در این اجتماعات " سرکی " کشیده و سعی می کنند در جریان بحث ها و جدل های حامیان کاندیداها و شهروندان قرار بگیرند . گهگاه حتی از اتومبیل خود پیاده شده و به میان جمع می آیند و دقایقی به بحث ها گوش می کنند . حتی بسیاری از شهروندان در بحث ها مشارکت می کنند و نظرات و انتقادات خود به شرایط موجود کشور را بیان می کنند.

داغ تر شدن تنور انتخابات در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری و حضور حامیان کاندیداها در سطح شهرها و معابر نشان از این حقیقت دارد که اکثریت طبقات متوسط شهری، موضوع انتخابات را مهم می بینند و عدم شرکت در انتخابات برای آنها به عنوان تصمیمی قطعی و از پیش گرفته شده نیست.

نکته دیگری که می توان از شیوه این گونه تبلیغات که در نوع خود در این دوره از انتخابات تازگی دارد ، برداشت کرد این است که طبقات اجتماعی در ایران به مفهوم " رای دادن بر اساس منافع طبقاتی و ملی" آشنا تر شده اند.
موضوع دیگر که نشانه خوبی از حرکت به سمت بلوغ سیاسی به شمار می رود ، این است که تا به امروز گزارش خاصی از خشونت ورزی در میان حامیان نامزدهای مختلف که در بسیاری از مواقع به طور همزمان و مشترک در میادین اصلی شهر به تبلیغ نامزد مورد حمایت خود می پردازند، وجود نداشته است و علی رغم اینکه در بسیاری از مواقع صدای حامیان نامزدها به روی هم بلند می شود و بحث بالا می گیرد ،این بر افروختگی به اعمال خشونت های فیزیکی علیه یکدیگر نمی انجامد و جالب اینجاست که حتی گاه در پایان مناظرات ، حامیان نامزدها با یکدیگر دست می دهند و حتی روی همدیگر را می بوسند و از هم خداحافظی می کنند.

اینها در واقع نقاط زیبای انتخابات است که در این دوره می توان دید. همان طور که متاسفانه شاهد برخی بد اخلاقی ها از جمله پاشیدن رنگ به روی بنرها و پاره کردن پوسترها و بنرها و نوشتن شعار بر روی بنرها و پوسترهای رقیب و... هم می باشیم و ابته رفتارهای سیاسیون بر خلاف حامیان مردمی کاندیداها ، به هیچ وجه نمره قبولی نمی گیرد.
 

قطع ۶۴ درخت در ساری به دلیل انتقام جویی شخصی

تماشاخانه

فرانسوی‌هایی که پایشان به بازار مشهور کیش باز نشد / پاساژی متروک در قلب جزیره (فیلم)

شهر وحشت ، شهر تاریکی ، شهر مافیا ؛ جایی عجیب که حتی پلیس هم جرأت ورود نداشت (فیلم)

فیلم های دیگر