عصرایران؛ مصطفی داننده- کرونا کشور را به سه رنگ سفید، زرد و قرمز رنگ آمیزی کرده است. شهرهایی که سفید شده‌اند بیمار کرونای بیشتر از یک نفر ندارند، زردها کمی اوضاع بیمارستان‌های‌شان از شهرهای قرمز بهتر است و شهرهای قرمزهم که تکلیف‌شان معلوم است.

این کشور به سه بخش تقسیم شده است، اتفاق خوبی است اما چرا محدودیت‌های بهداشتی گذاشته نمی‌شود؟ اگر فردی از شهری که قرمز است به شهری که سفید است برود و از قضا کرونا هم داشته باشد چه می‌شود؟

مگر نه اینکه یک فرد می‌تواند تعداد زیادی را درگیر این ویروس کند؟ مگر نه اینکه خیلی از افرادی که کرونا دارند، هیچ نشانه‌ای ندارند و تنها از طریق تست، مشخص می‌شود که آنها ناقل ویروس هستند؟

به همین راحتی یگ شهر و یا استان سفید می‌تواند زرد یا قرمز شود. وقتی شهری سفید است باید تلاش کنیم که آن را سفید نگه داریم. اجرای قوانین سفت و سخت می‌تواند ما را در برابر کرونا قوی کند نه آسان گیری و عادی سازی.

به طور مثال می‌شود دستور العملی برای مسافرت در عصر کرونا تهیه کرد. همانطور که این ویروس لامذهب از چین بار و بندیل‌اش را بست و جهان را آلوده کرد، به راحتی می‌تواند وضعیت شهرهای سفید را تبدیل به زرد و قرمز کند.

نکته بعدی این است که واقعا چه عجله‌ای برای عادی سازی وجود دارد. رییس جمهور روحانی گفته است: «در جلسه یکی از مسایلی که مطرح شد، گشایش آموزش در مدارس در مناطق کم خطر یا سفید بود که پیشنهاد شد از ۲۰ اردیبهشت با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مدارس بازگشایی شود و یک ماه هم آموزش ادامه پیدا کند و بعد امتحانات شروع شود.»

الان واقعا بازگشایی مدارس حتی برای یک ماه، چه کمکی به مدیریت کرونا می‌کند؟ مگر گفته نشده بود که مدارس و دانشگاه‌ها آخرین مکان‌هایی هستند که بعد از حل مسئله کرونا باز خواهند شد؟ حالا چرا به فکر باز شدن مدارس افتاده‌اید؟

خانواده‌ها در این دوران کم استرس دارند حالا باید نگران رفت و آمد فرزندان‌شان به مدارس باشند. حتما خوب می‌دانید که باز شدن مدارس یعنی شلوغ شدن شهر و سلام دوباره کرونا به ما.

حالا که کمی اوضاع کرونا بهتر شده است و توانسته‌ایم آن را تا حدودی مدیریت کنیم و مردم هم می‌دانند چگونه با آن برخورد کنند، این آسان گیری و عجله برای بازگشت به شرایط عادی چیست؟

به خدا دانش آموزان امتحان پایان ترم هم ندهند و با همین میزان سواد به سال تحصیلی بالاتر بروند به جایی بر نمی‌خورد. به خدا اگر دانشجویان این ترم کرونایی را پاس کنند، آسمان به زمین نمی‌آید. اما با عادی سازی و برگشت به روزهای قبل از کرونا، دردسر و بحران دوباره به ما لبخند زهرآگین خواهد زد و روز از نو، روزگار از نو.

کرونا مثل یک کرکس در حال چرخ زدن در آسمانِ شهرهای ماست؛ موظب باشیم که شکارش نشویم.

بیشتر بخوانید:

روحانی: بازگشایی مساجد و برگزاری نمازجمعه در ۱۳۲ شهرستان/ احتمال بازشدن برخی مدارس

کرونا در ایران: کاهش فوتی ها به 47 نفر

بعد از پایان کرونا، مسئله این است: چه از دست دادم؟ چه گرفتم؟

کانال عصر ایران در تلگرام