کرونا می‌رود، ما می‌مانیم و حتی می‌خندیم/ نگاهی به «نوروز‌نامه» اطّلاعات

عصر ایران؛ سروش بامداد- به رسم هر سال، در ایّام تعطیلات عید نوروز و فراتر از تعطیلات رسمی و از اول تا دوازدهم فروردین ماه، هر روز نگاهی می‌اندازیم به یکی از ویژه‌نامه‌های نوروزی که دوستان و همکاران تدارک دیده‌اند.

این معرفی‌ها در حد اشارتی است تا ترغیبی باشد برای تهیه و خواندن نه نقل کامل مطلب. در این روزهای کرونایی و خانه نشینی که به قاعده نه از دید و بازدید خبری هست و نه از سفر وقت، فراوان است و یکی از گزینه ها خواندن این ویژه نامه‌هاست که گاه از مطالعۀ کتاب، جذاب‌تر است چون خواننده می‌تواند با یکی از بخش‌ها ارتباط بیشتر برقرار کند و بخواند.

با ویژه نامۀ روزنامۀ 95 ساله «اطّلاعات» شروع می‌کنیم که مثل هر سال عنوان «نوروزنامه» بر پیشانی دارد و بیشتر فرهنگی – ادبی است تا سیاسی – اجتماعی و همان حس و حال خود روزنامۀ اطلاعات را دارد که بر خلاف رقیب سنتی نسبتی با خشم و نفرت و پرخاش ندارد و انگار در هر مطلب خود می‌خواهد این شعار را سر دهد که: همه چی آرومه...

در نگاه اول تصور می‌کنی نوروزنامه بیرون حال و هوای کرونا منتشر شده اما این‌گونه نیست و صفحات وسط را به موضوع کرونا اختصاص داده است.

یکی هم زندگی‌نامه و کارنامۀ دکتر سعید نمکی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که به عنوان «رییس ستاد مقابله با کرونا» معرفی شده و البته می دانیم که از هفتۀ پایان اسفند شخص رییس جمهوری خود هدایت «ستاد ملی مدیریت و بیماری کرونا» را بر عهده گرفته و«ستاد کل نیروهای مسلح» نیز به موجب فرمانی ازفرماندهی کل قوا موظف به همکاری با ستاد ملی شده است.

نکتۀ جالب در این معرفی این است که اشاره شده دکتر سعید نمکی نه تنها داروساز با تخصص «ایمنی شناسی» که شاعر است با تخلص شعری «پگاه کاشانی» و همین یعنی او متولد کاشان است.

با فشاری که در این یک ماه متوجه او بوده البته بعید است که حس و ذوق سرودن شعری در باره این ایام داشته باشد هر چند که گفته است: «‌به عنوان یک کهنه سرباز که 30 سال مدیریت بخش سلامت کشور را بر عهده داشته اطمینان دارد بلای کرونا دور خواهد شد.»

دبیر این ویژه نامه – ارمغان زمان فشمی- نیز در یادداشت اول به قصد امید آفرینی نوشته است:

«همۀ ما در زندگی شخصی‌مان روزهایی را تجربه کرده‌ایم که پنداشته‌ایم دنیا به آخر رسیده و پس از آن دیگر نمی‌توانیم زندگی کنیم و گمان برده‌ایم دیگر نمی‌توانیم بخندیم اما بعدتر دیده‌ایم که مانده‌ایم و زندگی کرده‌ایم و حتی خندیده ایم. خانم "اسلاونکا دراکولیچ" روزنامه نگار کروات، کتابی دارد به این نام:" کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم". این روزهای سخت هم خواهد گذشت و ما قوی‌تر خواهیم شد و قدر هم دیگر را بیشتر خواهیم دانست و حتی خواهیم خندید.»

نوروزنامه برای آن که حال و هوای فرهنگی داشته باشد رخدادهای فرهنگی- هنری سال را در 8 صفحه مرور کرده است. منتها نمی‌دانم چرا وقتی بحث جایزۀ جشنوارۀ «کن» است و در مطلب 5 خرداد، نام فیلم برگزیده (انگل) را «پارازیت» آورده و وقتی در 21 بهمن به اُسکار رسیده «انگل».

وصیت نامۀ سردار شهید «حاج قاسم سلیمانی» نیز دو صفحۀ دیگر را به خود اختصاص می دهد: « خداوندا! در دفاع از دین تو دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، گریاندم ،خندیدم و خنداندم. افتادم و برخاستم. امید دارم به خاطر این جهیدن‌ها و خزیدن‌ها مرا بپذیری؛ پاکیزه بپذیری.»

این که روزنامۀ 95 ساله در آرشیو خود مطلبی درباره مرحوم حسین شیخ الاسلام – دیپلماتی که قربانی کرونا شد- نیابد و خلاصۀ گفت و گوی روزنامۀ «وطن امروز» را نقل کند نیز نکتۀ درخور توجهی است و شاید به خاطر ایجاد توازن. چون چند صفحه قبل تر با خانم دکتر اشرف بروجردی رییس کتابخانۀ ملی ایران گفت و گو کرده که در بخشی از آن روحیۀ محافظه کاری غالب مدیران را که مایل به انتشار بخشی از سخنان خود در مصاحبه‌ها نیستند نه از سر «بی صداقتی» که برای «حفظ جان» دانسته است.

هر چند می‌توان احتمال داد بیشتر برای حفظ «جاه» باشد تا «جان»!

جدول «شرح در متن» هم حس و حال مجلات قدیمی قبل از رواج استفاده از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را تداعی می‌کند و برای آن که تصور نکنیم جدولی قدیمی است که بار دیگر منتشر شده در همان ردیف دوم کلمۀ مناسب این تعریف خواسته شده است: « ضد عفونی، عاری از میکروب».

جلد ویژه نامۀ نوروزی اطلاعات هم کاری است از محسن رزاقی (مزون طاووس خانم)

تنها صفحات سیاست داخلی گزارش «آرزو رستم زاد» است دربارۀ انتخابات دوم اسفند. انتخاباتی که نویسنده با همۀ محافظه کاریِ مطبوعۀ متبوع، در همان ابتدا توضیح داده که کمتر از همیشه از آن استقبال شد و در استان تهران نرخ مشارکت 26 درصد بوده است.

نکته جالب اما مربوط به انتخابات میان دوره ای مجلس خبرگان رهبری در استان فارس است:« در این استان، رقابت برای یک کرسی انجام می‌شد و شورای نگهبان هم تنها صلاحیت یک نامزد یعنی حجت الاسلام لطف الله دژکام را تأیید کرد و امام جمعۀ کنونی شیراز بدون هیچ رقیبی به مجلس خبرگان راه پیدا کرد!» علامت تعجب را البته ما گذاشته ایم!

اتفاق جالب دیگرکه در گزارش به آن اشاره شده بازگشت آقایان مصباح یزدی و محمد یزدی به مجلس خبرگان است. در حالی که در انتخابات 4 سال قبل با پیروزی فهرست مورد تأیید و تشویق هاشمی رفسنجانی از راه یابی به خبرگان به عنوان نمایندۀ استان تهران بازمانده بودند.

بی آن که بخواهیم زحمات تهیه کنندگان این ویژه نامه را زیر سؤال ببریم این اشاره خالی از لطف نیست که کافی است با ویژه نامه های روزنامه های بخش خصوصی مقایسه شود تا بدانیم روزنامه های رسمی و عمومی هر قدر هم در امکانات دستی باز داشته باشند در تولید محتوا دست شان باز نیست و بی سبب نیست که اطلاعات، به نوروزنامه ای جمع و جور بسنده کرده و با قیمت 5 هزارتومان عرضه کرده است.

اعتراف دیرهنگام گروسی: هیچ مدرکی دال بر دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای نداریم

تماشاخانه

چگونه در برابر حمله هوایی آماده باشیم؟ این فیلم را ببینید و برای دیگران بفرستید (فیلم)

ای پک چیست و چگونه در قلب آمریکا فعالیت می کند؟ از فشار بر منتقدان تا مراقبت کامل از اسرائیل (فیلم)

فیلم های دیگر