عصرایران؛ مجله تصويري سلاح- تپانچه اصلاح شده لوگر كه به "تپانچه شب" نيز معروف است در واقع سلاح مورد استفاده توسط ماموران گارد هيتلر بود كه به صورت دائمي اطراف پناهگاه وي گشت مي زدند. اما چه چيزي باعث شد تا تپانچه شب تبديل به اسلحه اي منحصر به فرد شود؟ با وجود آن كه در زمان توليد اين محصول هيچ تجهيزات خاصي براي آن لحاظ نشده بود، چندي بعد تپانچه نام برده به يك چراغ قوه برنجي آنادايز شده با قابليت نصب روي لوله مجهز شد كه در كمتر سلاح مشابهي ديده مي شد. البته همگي مي دانيم كه چنين قابليتي در دنياي امروزي چندان داراي اهميت نيست.

طراحي تپانچه شب

در قسمت پشتي محفظه چراغ قوه ، باتري قرار دارد. در طراحي اين سلاح همچنين دو صفحه برنجي وجود دارد كه در تماس با پوست به واسطه رسانايي ضعيف اين اندام، منتج به روشن شدن چراغ قوه مي شوند. با توجه به اين ساز و كار ساده و در عين حال كاربردي، روشنايي چراغ تنها در صورتي تامين خواهد شد كه اپراتور سلاح را در دست گرفته باشد. علاوه بر اين امكان نصب و آزادسازي مجدد اسلحه با سرعت بالا و به راحتي در اختيار اپراتور قرار دارد.

حتي بدون در نظر گرفتن چراغ قوه و تغييرات بعد از توليد، تپانچه شب باز هم پيكربندي معمولي ندارد. اين محصول با الهام از طراحي هاي قديمي تفنگ هاي لوگر ساخته شد و مجهز به لوله اي 10.16 سانتي متري بود. تپانچه شب همچنين با گلوله هاي كاليبر 7.65×21 ميلي متر پارابلوم سازگار بوده است.

در حال حاضر تنها دو قبضه از اين سلاح متفاوت در كل دنيا موجود است. يكي اخيرا طي مزايده برگزار شده توسط كمپاني راك آيلند به قيمت 184000 دلار فروخته شد و ديگري نيز در يك موزه نظامي در آلمان زندگي مي كند. شمار زيادي از متخصصين نظامي معتقد هستند كه از جهت ارزش بسيار بالا، تپانچه شب را نمي توان به درستي قيمت گذاري كرد. اين محصول در حقيقت قطعه اي افسانه اي است كه از دوران جنگ جهاني دوم به جاي مانده است.

اعتقاد بر اين است كه چراغ قوه و باتري به صورت جداگانه از تپانچه و در محفظه هاي چرمي مخصوص خود حمل مي شدند. پيتر هافمن در كتاب خود به وجود چنين سيستمي اشاره مي كند: تپانچه هاي شب با مهمات ردياب و چراغ قوه كه توسط مامورين نگهبان هيتلر در محدوده پناهگاه وي مورد استفاده بودند.