به گزارش ایسنا، با گسترش شبکه‌های مخابراتی و تنوع خدمات ارایه‌شده در این بخش و به‌منظور توسعه و تعمیم خدمات مخابراتی و سرعت بخشیدن به برقراری ارتباطات در سطوح مختلف، لزوم وجود کدهای خدماتی که شماره‌هایی با تعداد ارقامی کوتاه‌تر از شماره‌های معمولی هستند، آشکار است. در این راستا، با ابلاغ مصوبه ۲۱۲ کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در سال ۱۳۹۴، کدهای خدماتی سه رقمی ملی با توجه به نوع استفاده از آن‌ها به دو دسته‌ی کدهای سه‌رقمی اضطراری ملی و کدهای سه‌رقمی عمومی ملی تقسیم شدند.

تماس با کدهای سه‌رقمی غیراضطراری مشمول هزینه برای تماس‌گیرنده خواهد بود و چنانچه فرد با شماره تلفن ثابت با کدهای خدماتی تماس گرفته باشد، به اندازه تماس درون‌شهری و در صورتی که از تلفن همراه با این شماره‌ها تماس گرفته باشد، معادل هزینه تماس همراه با ثابت ملزم به پرداخت هزینه می‌شود.

کدهای سه‌رقمی اضطراری ملی شماره‌های سه‌رقمی هستند که تماس با آن‌ها جنبه حیاتی و فوریت داشته باشد (نظیر اورژانس، آتش‌نشانی، پلیس و ....)، مدت زمان مکالمه کوتاه باشد و از میانگین مکالمات شبکه کشوری پائین‌تر باشد، خدمات‌رسانی در تمام کشور مورد نیاز باشد که واگذاری این کدها با تایید کمیته واگذاری کدهای خدماتی و تصویب کمیسیون به صورت رایگان و تماس با این کدها نیز رایگان است. کدهای سه رقمی اضطراری ملی مجاز و دارندگان آن‌ها در جدول زیر آمده است.

کدهای سه‌رقمی عمومی ملی شماره‌هایی هستند که مدت زمان مکالمه با آن‌ها کوتاه و از میانگین مکالمات شبکه کشوری پائین‌تر باشد، خدمات‌رسانی در تمام کشور مورد نیاز باشد، خدمات ارایه‌شده از طریق آن‌ها، مورد نیاز عموم مردم باشد که واگذاری این کدها با تایید کمیته واگذاری کدهای خدماتی و تصویب کمیسیون به صورت رایگان است، اما تماس با این کدها رایگان نیست.

بنابراین، دارندگان پروانه خدمات ارتباطی ثابت و سیار می‌توانند از تماس گیرندگان با این کدها که از شبکه تلفن ثابت تماس می‌گیرند، بر اساس نرخ یک دقیقه مکالمه ثابت به ثابت داخل استانی و در صورت تماس از شبکه تلفن همراه بر اساس یک دقیقه مکالمه تلفن همراه به تلفن ثابت، کارکرد دریافت کنند. کدهای سه رقمی عمومی ملی در جدول زیر آمده است.