از تندروی‌های داخل غافل نشویم/ از ما حافظ و سعدی و فردوسی و شجریان را بگیرند می شویم چیزی شبیه داعش

«اینها که امروز به فردوسی حمله کرده‌اند دیگر روز به حافظ حمله می‌کنند و بعد از آن به سعدی و... الخ. و کافی است از ما حافظ و سعدی و فردوسی و شجریان را بگیرند تا بشویم چیزی شبیه داعش. خدا آن روز را نیاورد.»

سید عبدالجواد موسوی در روزنامه اعتماد نوشت: «آن قدر حواس‌مان را به تندروهای خارجی داده‌ایم که حواس‌مان از تندروهای داخلی پرت شده. این را از سر ناراحتی یا اغراق شاعرانه نمی‌گویم. تعصب و خشک‌مغزی و دگم بودن را معمولا از سر اغراق معادل افراطی بودن فرض می‌کنیم.

در تجمعات دانشجویی هم کم ندیده‌ایم که این طرفی‌ها به آن طرفی‌ها می‌گویند: امریکایی و آن طرفی‌ها به این طرفی‌ها می‌گویند: طالبان. اما دو طرف ماجرا خوب می‌دانند این نوعی کل کل است و رجزخوانی برای روکم‌کنی طرف مقابل.

اما من که می‌گویم تندروهای داخلی کاملا جدی می‌گویم و دقیقا و مشخصا منظورم کسانی هستند که این روزها دور از حسایت رسانه‌هایی که فعلا همه هم و غم‌شان را گذاشته‌اند روی سریال پایتخت و موسسه رسانه‌ای اوج، کمر به تخریب آرامگاه باشکوه حکیم ابوالقاسم فردوسی بسته‌اند و با نارنجک‌های دست‌ساز به کتیبه‌های اطراف این آرامگاه خسارت زده‌اند. می‌توان ماجرا را چندان جدی نگرفت و با پوزخندی از کنار این اعمال جاهلانه گذشت اما بی‌اعتنایی به چنین موارد به ظاهر بی‌اهمیتی بعدها کار دست همه ما خواهد داد. این گروه خشن و زمره به تعبیر خواجه شیراز عبوس زهد تا دیروز چشم دیدن شادی‌های جمعی را نداشتند و حالا به مقبره فردوسی حمله می‌کنند و فردا بعید نیست سینما آتش بزنند و پس فردا که ببینند کسی جلودارشان نیست اعلام حکومت کنند! به همین سادگی. باری در همه جای دنیا آدم‌های خشک‌مغزی که از دیدن زیبایی و آزادی ناراحت می‌شوند، وجود دارد. بعضی‌هایشان دارای رسانه و حزب هم هستند. ایرادی هم ندارد اما تا جایی که هویت قومی و ملی و دینی یک جامعه را به خطر نیندازند.

اینها که امروز به فردوسی حمله کرده‌اند دیگر روز به حافظ حمله می‌کنند و بعد از آن به سعدی و... الخ. و کافی است از ما حافظ و سعدی و فردوسی و شجریان را بگیرند تا بشویم چیزی شبیه داعش. خدا آن روز را نیاورد.»

روایتی کمتر شنیده‌شده از شهید سلیمانی: تعارف شیرینی به گروهی فیلم‌برداری!

بیشتر بخوانید:

آقای رئیسی شما را به حضرت عباس دیگر وعده ندهید

از پرستویی تا مهرجویی همه مسافر یک کشتی هستیم

تماشاخانه

ایران در پرتگاه بحران آب؛ یک نوسان اقلیمی کافی است تا همه‌چیز فروبریزد / اگر فقط ۴۰ درصد آب مصرف می‌شد ایران امروز تشنه نبود (فیلم)

دو دقیقه سینمای شاعرانه ؛ جمع اضداد (تماشا کنید)

فیلم های دیگر