با لیوان و حوله به ایران کمک کنیم

دکتر محمد فاضلی، استاد دانشگاه شهید بهشتی در سایت شخصی اش نوشت:

  استفاده از آب‌سردکن‌های محل کار من – و هر جای دیگری – روزانه صدها لیوان پلاستیکی یک‌بار مصرف را راهی طبیعت می‌کنند. لیوان‌های پلاستیکی یک‌بار مصرف در اتاق‌های متعدد محل کارم هم وجود دارند (اگرچه روز اول همه را برچیدم و به جای‌شان دو لیوان شیشه‌ای قرار گرفت).

دستمال کاعذی بسیاری در سرویس‌های بهداشتی محل کار من مصرف می‌شود. سطل زباله را که باز می‌کنید، فقط دستمال کاغذی‌های مچاله‌شده را می‌بینید که برای خشک کردن دست و صورت کارکنان استفاده شده‌اند.

  تولید لیوان‌های پلاستیکی و دستمال‌ کاغذی، آب بسیار نیاز دارد و دور ریختن آن‌ها نیز آلوده‌کننده محیط‌زیست است. تصور می‌کنم می‌شود برای مقابله با این آلودگی و مصرف آب کارهای زیادی کرد از جمله اکنون که به روزهای آغاز سال نو نزدیک می‌شویم و بازار عیدی دادن مردم به یکدیگر و مدیران به کارکنان داغ است، می‌شود کارهایی کرد.
  مدیران می‌توانند به کارکنان دستگاه‌ها یک بسته هدیه محیط‌ زیستی بدهند شامل یک عدد لیوان سرامیکی زیبا (ترجیحاً ساخت سفال‌سازی‌های خودمان در لالجین و بقیه سفال‌سازی‌های کشور) و یک عدد حوله کوچک برای خشک کردن دست و صورت (آن هم ترجیحاً تولید نساجی‌های خودمان یا حتی حوله‌های بافت صنایع دستی)؛ بعد هم لیوان‌های پلاستیکی را از دستگاه‌های آب‌سردکن جمع کنند.

  این بسته محیط‌ زیست‌گرا را می‌توان در همایش‌ها نیز به حضار داد، بچه‌های مدرسه‌ای هم می‌توانند یک بسته آن‌را دریافت کنند، و در کنار سررسیدهای مخصوص سال نو یا به جای آن، به دوستان هدیه داد. کارکنان می‌توانند با لیوان‌های سفالی خودشان در جلسات حاضر شوند و آب را در آن‌ها بنوشند و سازمان‌ها لیوان‌های یک‌بار مصرف را از سر میز جلسات اداری بردارند.

  می‌پرسید پس میهمانان سازمان چه کنند؟ تعداد محدودی لیوان‌های کاغذی چندبار مصرف که در دنیا نیز استفاده می‌شود و برای استفاده مکرر قابلیت تا شدن دارند، قابل جایگزینی هستند.

  شاید پیش خود فکر کنید نشدنی است. اما من همکاری دارم که می‌گوید سی سال است از همین حوله‌های کوچک به جای دستمال کاغذی‌ها و از لیوان سفالی‌اش به جای لیوان‌های پلاستیکی استفاده کرده است. باور کنیم شدنی است: هر کارمند یک حوله کوچک، هر کارمند یک لیوان سفالی و هر دو ساخت ایران. این بی‌گمان موفقیتی کوچک را خواهد ساخت، اما ما می‌توانیم ملت موفقیت‌های کوچک کوچکی باشیم که روی هم بزرگ می‌شوند و ما را بزرگ می‌کنند. اگر توانستیم با یک لیوان و حوله ساده به ایران کمک کنیم، کارهای بزرگ‌تر را هم انجام خواهیم داد.

تماشاخانه

فستیوالی که عزا شد / انفجاری که دل بوشهری‌ها را لرزاند / آن‌هایی که آمده بودند نه بی اخلاقی کردند و نه هنجارشکنی ؛ همه با هم برای بندر گریستند (فیلم)

روباه‌‌ها ساکنان جدید تهران هستند؟ چرا به تازگی انقدر روباه دیده می‌شود / جاذبه توریستی یا تهدید پنهان؟ (فیلم)

فیلم های دیگر