عصر ایران؛ مصطفی داننده- چندی پیش در فضای مجازی کمپینی ایجاد شد به عنوان « پشیمانم» در این کمپین رای دهندگان به رییس جمهور اعلام کردند که از رای دادن به حسن روحانی پشیمان هستند و کاش در انتخابات شرکت نمی‌کردند. در این میان عده‌ای هم گفتند که کاش به رقیب روحانی رای می‌دادیم.

محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت در واکنش به این کمپین گفت «اینهایی که گفتند ما پشیمان هستیم کی رای داده‌اند که حالا پشیمان هستند.»

در مشهد و برخی از شهرهای ایران، عده‌ای از مردم در اعتراض به شرایط اقتصادی کشور و گرانی به خیابان آمدند و اعتراض کردند. اعتراضی که در بخشی از شهرها به حاشیه هم کشیده شد.

اسحاق جهانگیری معاون اول دولت در واکنش به این اعتراض‌ها گفت:« مسائل اقتصادی را بهانه کرده‌اند که به نظر می آید پشت این قضیه مسئله دیگری باشد که حتماً باید شناسایی شود. کسانی که بانی این قضایا در کشور هستند دود آن به چشم خودشان خواهد رفت؛ آنها فکر می‌کنند که با این کار به دولت آسیب می‌زنند.»

واکنش دو عضو مهم دولت روحانی به اتفاقات اخیر نشان می‌دهد که انگار دولتی‌ها در باد رای 23 میلیونی مردم در اردیبهشت 96 خوابیده‌اند و تصور می‌کنند با این رای چشمگیر دیگر نباید کسی به دولت اعتراض کند.

به نظر می‌رسد دولتمردان فراموش کرده‌اند ما در خرداد92 و اردیبهشت 96 به این دلیل به روحانی رای دادیم که ادبیات حاکم بر ایران را تغییر دهد. ما به روحانی رای دادیم تا دیگر شاهد ادبیات توطئه نباشیم. متاسفانه گویا بازهم دچار این توهم شده‌ایم.

آیا چون به حسن روحانی رای داده‌ایم حق اعتراض نداریم؟ فردی به روحانی رای داده است و حالا پشیمان است و فکر می‌کند رییس جمهور نمی‌تواند به وعده‌های خود عمل کند. آیا باید به او تاخت و گفت تو اصلا کی رای داده‌ای و او را تحقیر کرد؟

مردم به گرانی‌های اخیر اعتراض دارند باید به آنها گفت که مسائل اقتصادی را بهانه کرده‌اند. چرا به جای شنیدن حرف این مردم سریع می‌خواهید بگویید کار رقبای شماست.

ما به روحانی رای دادیم که شاهد این ادبیات نباشیم. اگر این سخنان از زبان شما خارج شود پس چه فرقی میان دولت روحانی و دولت احمدی نژاد وجود دارد.

برخی از اعضای دولت دوازدهم فکر می‌کنند کار برای روحانی تازه شروع شده است و فراموش کرده‌اند روحانی وارد سال پنجم ریاست خود شده است.مردم وقتی اعتراض می‌کنند به یک روند 4 ساله اعتراض می‌کنند نه 7، 8 ماه.

فرض کنیم برخی از این اعتراض‌ها هم کار رقبای دولت است. این نشان می‌دهد که وضعیت اقتصادی کشور مناسب نیست که عده‌ای توانسته‌اند در این فضا موج سواری کنند.

بهتر است برخی از اعضای دولت ادبیات خود را تغییر دهند و فکر نکنند پشت هر اعتراضی دست پنهانی نهفته است.

مردم دوست دارند زندگی آرام و بدون دغدغه‌ای داشته باشند. بهتر است به جای متهم کردن آنها به رای ندادن کاری کنیم راحت زندگی کنند.

مردم در دولت‌‌های نهم و دهم حق اعتراض نداشتند اما الان می‌توانند اعتراض کنند. باید این اتفاق را به فال نیک بگریم و از آن استقبال کنیم نه آنکه به آن بتازیم.

لطفا به این نوع حرف زدن پایان دهید. دود این ادبیات شاید امروز نه ولی قطعا در انتخابات مجلس یازدهم و انتخابات ریاست جمهوری 1400 به چشم اصلاح طلبان اعتدال‌گرایان خواهد رفت.

کانال عصر ایران در تلگرام

بنادر جنوب ایران در یک قرن پیش، به روایت یکی از اهالی

تماشاخانه