علی میرفتاح: این ساختمان ها قابل دفاع نیستند/ اسم مهر را نیاوریم و کار سیاسی نکنیم

یکی، دو روزنامه و بعضی اشخاص محترم، سفت و سخت ایستاده‌اند که در مسکن مهر، در جریان زلزله، دو نفر بیشتر به رحمت خدا نرفته اند. آماری که مسوولان امر می‌دهند، پنجاه برابر این دو نفر است. از ته دل آرزو می‌کنم حرف طرفداران مسکن مهر درست باشد و حتی همین دو جان گرامی هم زیر آوار نرفته باشند.

علی میرفتاح در اعتماد نوشت: متاسفانه زلزله کور است و اعتنایی به مناسبات سیاسی ما ندارد. در زلزله قبلی، یادتان باشد دیواری که عکس دکتر احمدی‌نژاد بر آن آویخته بود، صحیح و سالم و استوار مانده بود. یکی از مسوولان محترم – که همچنان مسوول محترم باقی مانده – فرصت را مغتنم شمرده بود و گفته بود قریب به این مضمون که «احمدی‌نژاد بره تو عکس،‌عکس بره پا دیوار اون دیوار دیگه نمی‌ریزه.» گویی زلزله از روی دکتر احمدی‌نژاد شرم داشت تا آوارش کند. اگر واقعا زلزله گرایش سیاسی داشت، من پیشقدم می‌شدم و روی همه دیوارها عکس می‌چسباندم. حتی محض گمراهی زلزله، روی ساختمان‌های معمولی تابلوی مهر می‌زدم تا راهش را کج کند و یک طرف دیگر برود. اما همه می‌دانیم این حرف‌ها شوخی است و خشم طبیعت چنان سهمگین است که تمام تمناهای سیاسی ما تا به قوزک پایش هم نمی‌رسد. از این طرف هم دشمنی با مسکن مهر موجه نیست. اصلا بحث بر سر مهر یا قهر نیست. زلزله ربطی به دولت سابق و لاحق ندارد.

در ژاپن زلزله متواتر می‌آید و هیچ‌کدام از ساختمان‌های آنجا این بلا سرشان نمی‌آید که سرِ ساختمان‌های ما. دلیلش چیزی نیست جز شکوه مهندسی و کار عالمانه. شما یک نگاهی به ساختمان‌های به جا مانده از زلزله کرمانشاه بیندازید؛ هر چقدر هم که بخواهید پابرجا ماندن ستون‌های اصلی را به رخ بکشید، در مجموع چیز قابل دفاعی نمی‌بینید. نیازی به تخصص نیست. افراد عامی هم می‌فهمند که پیمانکاران محترم از مواد و مصالح کم گذاشته‌اند و از یک جایی به بعد سرهم‌بندی کرده‌اند.

قدیم به این نوع معماری می‌گفتند «بساز و بفروش» و بعدها آن را تغییر نام دادند به بساز و بنداز یا بنداز و در رو. اسم مهر را نیاوریم و کار سیاسی نکنیم. این آپارتمان‌هایی که عکس‌شان را می‌بینیم چیزهایی نیستند که بشود از آنها دفاع کرد و پای مهندسی‌شان ایستاد. احتیاج به زلزله نیست تا نواقص آپارتمان‌سازی انبوه این سالیان را عیان سازد.

در این ساختمان‌ها یک هفته زندگی کنید، حساب کار دست‌تان می‌آید. کسی که در این آپارتمان‌ها زندگی می‌کند از سر ناچاری زندگی می‌کند و شک نکنید اگر زورش برسد جاهای دیگری را انتخاب می‌کند.... اما از آن طرف مردم را نباید ترساند. توی دل مردم را نباید خالی کرد و بی‌جهت نباید خواب را به چشم ساکنان این نوع مسکن حرام کرد. در عوض باید راه تکرار بر خطر را بست و از مهندس‌های زبده و خبره خواست تا فکری بکنند و مقاوم‌سازی مسکن مهر یا هر مسکن دیگر را در دستور کار قرار بدهند. در واقع مسکن مهر را که نمی‌شود و نباید وجه‌المناقشه قرار داد و سر قربانیانش بحث کرد.

موضوع ساده‌تر از این حرف‌هاست. این زلزله که آمد شوربختانه آخرین زلزله نیست. ترس ما از این است که زبانم لال در زلزله بعدی هم همین دعواها را تکرار کنیم و گناه را به گردن هم بیندازیم. می‌شود جلوی خطر را گرفت. می‌شود جلوی این نوع بساز و بندازی‌ها را گرفت و به مدد علم و فن و تجربه، خرابه‌های زلزله را به حداقل رساند.

کانال عصر ایران در تلگرام