عباس‌زاده: دوست داشتم دیروز بازیکن نساجی بودم

محمد عباس‌زاده مهاجم قائمشهری تیم فوتبال سایپا که برای تماشای دیدار حذفی تیم شهرش مقابل استقلال به ورزشگاه آزادی رفته بود می‌گوید دوست داشت در این بازی لباس عوض و بازی می‌کرد.

عباس‌زاده ابتدا درباره دیدار مقابل فولاد و نتیجه‌ای که برای سایپا رقم خورد به "ورزش سه" گفت: داورهای بازی با فولاد سر ما را بریدند و پنالتی که صددرصد درست بود را نپذیرفتند. من در آن صحنه از داور خواهش کردم که پنالتی را قبول کند که گفت تمارض بوده، نمی‌دانم سایپا باید چکار کند و چرا بازی‌های ما را به نفع حریفان درمی‌آورند.

وی افزود: اگر صحبتی درباره داوری کنیم سرمان را می برند و باید سکوت کنیم و حرفی در این رابطه به زبان نیاوریم تا به کسی برنخورد.

او که به منظور تماشای بازی تیمش به ورزشگاه رفته بود با استقبال گرم هواداران قائمشهری مواجه شد و در این خصوص می‌گوید: فکر نمی کردم با حضورم در ورزشگاه آزادی این همه هوادار قائمشهری از من استقبال کنند. آنها خیلی ابراز احساسات و به من لطف داشتند. وقتی با استقبال آنها روبه‌رو شدم احساس کردم در ورزشگاه وطنی حضور دارم و برای لحظه‌ای بغض کردم و اشک از چشمانم سرازیر شد. آنقدر هوادارهای نساجی به من لطف داشتند و دور من را گرفته بودند که فقط 15 دقیقه از بازی را تماشا کردم و نتوانستم بازی را به طور کامل ببینم.

عباس‌زاده اضافه کرد: انگار نه انگار که ورزشگاه آزادی بود و هر کس برای تماشای این بازی به آزادی می آمد فکر می‌کر د بازی در قائمشهر برگزار شده است.

مهاجم قائمشهری سایپا درباره نساجی و استقلال گفت: خیلی دلم می خواست در این بازی لباس عوض می کردم و به میدان می رفتم. این بازی من را به یاد روزهای بازی‌ام در وطنی انداخت و دوست داشتم به آن روزها برگردم و برای تیم شهرم بازی کنم که خب نمی‌شد. من حق نساجی را واقعا بیشتر از اینها می‌دانم و امیدوارم امسال این تیم لیگ برتری شود.

او در پایان ادامه داد: باورم می‌شد این همه هوادار به تهران بیایند چون مقابل این هواداران بازی کرده بودم و شور و اشتیاق را می‌دانستم. خیلی جام‌حذفی و نتیجه‌ای که در آن رقم می‌خورد مهم نیست و بیشتر از هر چیز لیگ و صعود به لیگ‌برتر اهمیت دارد که در حال حاضر نساجی با نتایج خوبی که کسب کرده این امیدواری را به هواداران و قائمشهری‌ها می‌دهد که مسیر موفقیت را طی کنند.

واقعا سکه‌های ۲۵ تومانی را میلیونی می‌خرند؟

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر