ابوالفضل جلیلی: «حافظ» دیگر برایم مهم نیست

ابوالفضل جلیلی که سالها پیش با ساخت فیلمی با موضوع حافظ، شاعر پُرآوازه ایران، تقریباً نخستین تجربه سینمای کشورمان درباره حافظ را رقم زد، حالا یازده سالی است که در انتظار نمایش این فیلم در سینماهای کشور است.

وی در روزهای پایانی مهرماه و هم زمان با روز بزرگداشت حافظ درباره تاثیراتی که در ساخت این فیلم از حافظ گرفته است به ایسکانیوز، گفت: در همه جای دنیا درباره حافظ یک جمله معروف دارم که «من خواستم حافظ را بسازم اما حافظ من را ساخت» منظورم این است که در ابتدا فکر می کردم، ساختن فیلمی درباره حافظ بسیار آسان است اما وقتی در اقیانوس شناخت این شاعر نامی افتادم، متوجه شدم که هیچ چیز از او نمی دانم به همین دلیل از خود حافظ درخواست کردم که من را کمک کند.

جلیلی درباره محتوای این فیلم، توضیح داد: شاید تماشای فیلم «حافظ» کمکی به شناخت بینندگان آن درباره حافظ نکند اما می تواند احساس کنجکاوی درباره حافظ و تلاش برای فهم اشعار لسان الغیب، حافظ در میان اهل عرفان به لسان الغیب معروف است، را در مخاطبان ایجاد می‌کند.

این کارگردان سینما با بیان اینکه «از کوچه رندان» مهم ترین کتابی است که درباره حافظ خوانده است، گفت: در این کتاب اشاره شده که هیچ داستانی از زندگی این شاعر ایرانی موثق نیست و تمام مواردی که درباره شاخ نبات و زندگی حافظ گفته می شود با توجه به اشعار وی داستان پردازی شده است و هیچ چیزی از زندگی لسان الغیب مستند نیست.

کارگردان فیلم «قصه های کیش» تاکید کرد: حافظ، چهره ای شناخته شده در جهان است و معتقدم شهرت این شاعر نامدار شیرازی از کشور ایران نیز بیشتر است چرا که شاید برخی ایران را نشناسند اما حافظ در سراسر دنیا شناخته شده است.

وی درباره دلایل ساخت فیلمی با موضوع حافظ، گفت: سال ها پیش زمانی در کودکی، پدرم دعوایم کرد، در اتاق خود نشستم و به دیوار زل زدم آنچه توجه من را جلب کرد تصویری مینیاتوری بود که روی دیوار اتاق آویزان شده و زیر آن نوشته شده بود؛ «روضه خلد برین خلوت درویشان است/ مایه محتشمی خدمت درویشان است... ». پس از خواندن این بیت از حافظ تصمیم گرفتم تا به دنبال شناخت این شاعر بروم.

جلیلی درباره پیگیری‌های بی نتیجه‌اش برای اکران فیلم «حافظ» نیز، گفت: هر انسانی برای به نتیجه رسیدن خواسته های خود زمانی را در نظر می گیرد و من سال ها برای نمایش عمومی «حافظ» در ایران تلاش کردم اما نتیجه بخش نبود برای همین پیگیری این موضوع را رها کرده و دیگر برایم مهم نیست.

وی افزود: سال ها در زمینه عرفان و مسائل اجتماعی مطالعه کرده ام و فیلم ساخته ام و این مملکت هم برای من هزینه کرده است اما مسئولان نمی خواهند که تجربیات من بازدهی داشته باشد.

جلیلی با اشاره به اکران فیلم «حافظ» در ژاپن و بسیاری کشورهای دیگر، اظهار کرد: خوشبختانه فیلم در هر کشوری که اکران شد مخاطبان با آن ارتباط برقرار کردند و حافظ را می شناختند. شاید قابل باور نباشد که تماشاگران این فیلم سوال‌هایی درباره شخصیت این شاعر از من می پرسیدند که گاهی قادر به پاسخگویی نبودم.

«حافظ» عنوان فیلمی سینمایی ساخته ابوالفضل جلیلی محصول مشترک ایران و ژاپن است که در سال ۱۳۸۵ (۲۰۰۷ میلادی) ساخته شده است. این فیلم که به صورت نمادین به زندگی حافظ شیرازی می‌پردازد که روایتگر داستان زندگی یک حافظ قرآن با نام شمس‌الدین است.

فیلم «حافظ» جایزه ویژه هیئت داوران در جشنواره فیلم رم (۲۰۰۷) و نامزد جایزه ممتاز توکیو در جشنواره فیلم توکیو (۲۰۰۷) است. کومیکو آسو هنرمند ژاپنی در کنار میکائیل شهرستانی، مهدی مرادی، مهدی نگهبان، حمید هدایتی‌راد و عبدالحی شماسی بازیگران این فیلم سینمایی را تشکیل می دهند.

بیژن بنفشه‌خواه: راننده شخصی دارم! (فیلم)

تماشاخانه

دریاچه ارومیه خشک شد ؛ انسان دوباره از بهشت رانده می‌شود؟ باز هم پای یک میوه در میان است / تعداد تصمیمات غلط کم نبود (فیلم)

نظام آموزشی ایران، دستگاه تولید نابرابری/ حتی با شاد پوشیدن معلمان مشکل دارند

فیلم های دیگر