چرا باید روحانی برجام را ادامه دهد؟ (+فیلم)

مردم با رای به حسن روحانی تصمیم گرفتند به سیاست‌های دولت احمدی نژاد و تیم مذاکره کننده هسته‌ای آن زمان ایران، نه بگویند و سکان کشور را به دست کسی بسپارند که خود سال‌ها هدایت پرونده هسته‌ای ایران را به عهده داشت.

عصر ایران؛ صبح روز یکشنبه 27 دی ماه سال 94 برای ایرانیان یک روز مهم است. روزی که برجام به امضا رسید. ایران و کشورهای 1+5 بعد از حدود 13 سال توانست بر سر موضوع هسته‌ای ایران به توافق برسند. هر دو طرف این مذاکره برجام را برای خود یک موفقیت می‌دانستند.

دولت اوباما و کشورهای اروپایی تصمیم گرفتند بعد از تغییر دولت در ایران مذاکرات هسته‌ای را در دستور کار خود قرار دهد.مردم ایران در خرداد سال 92 با درک پیوند مشکلات اقتصادی کشور با تحریم، تصمیم گرفتند فردی را انتخاب کنند که با شعار« چرخیدن سانتریفیوژها در کنار چرخیدن چرخ اقتصاد» وارد کارزار انتخابات شده بود.

آمدن روحانی و البته مدیریت ظریف زمینه ساز این توافق بزرگ شد. این توافق مخالفان جدی در ایران و خارج از ایران داشت. اولین دلواپسان مذاکرات هسته‌ای ایران در داخل کشور و از جنس اعضای جبهه پایداری، طرفداران دولت محمود احمدی نژاد و البته برخی از اصول‌گرایان بودند.

مهم‌ترین نقد این جریان به دولت و برجام این بود که این توافق هیچ دستاوردی برای ایران نداشته است و باعث شده که تمام دستاوردهای که در دولت گذشته در زمینه هسته‌ای به دست آورده بودیم از بین برود. حامیان برجام این نظرات را رد می کنند و این توافق را راهی برای خروج ایران از انزوا و حفظ منافع سیاسی - اقتصادی تهران می دانند.

مخالفت آنها به حدی جدی بود که حتی یکی از نمایندگان روحانی مجلس نهم، علی اکبر صالحی را تهدید کرد که او را در نیروگاه هسته‌ای دفن و به رویش سیمان خواهد ریخت.

ایران قبل از برجام با مشکلات بی‌شمار اقتصادی حاصل از تحریم‌ها روبرو بود. بخش های صادرات نفت، تجارت و مبادلات بانکی ایران زیر ضربات شدید تحریم ها در حال نابودی بود. پول‌های ایران بلوکه شده بود و حتی در برخی موارد ایران مجبور بود مانند دوران قبل از اختراع پول مبادله کالا با کالا انجام دهد. مثلا نفت بدهد و برنج بگیرد.

اوضاع ایران شبیه دوره نفت در برابر غذای صدام شده بود. ایران نفت صادر می کند و به جای پول آن کالا دریافت دریافت می کرد. صادرات نفت ایران نیز گام به گام در روند کاهشی به سمت صفر شدن حرکت می کرد.ایران قبل از برجام، کشوری منزوی در عرصه جهانی بود و دوستان جمهوری اسلامی به انگشتان یک دست هم نمی‌رسید؛ اکثر کشورهای جهان به واسطه فشارهای آمریکا، ایران و ایرانی را تحریم کرده بودند. تصور کنید روحانی برنده انتخابات نبود و سعید جلیلی فاتح خرداد 92 بود و برجامی امضا نمی‌شد. ترامپ با دولت و ملت ایران چگونه برخورد می‌کرد. رییس جمهور «مو بور» آمریکا که تفکری ضد ایرانی دارد حتما فشارها را بر ایران بیشتر می‌کرد. قطعا با روی کارآمدن یک رییس جمهور ضد ایرانی، مشکلات ایران بدون برجام را دو چندان می‌کرد.

برجام با مشکلات ریز و درشت روبرو است اما باید همچنان به آن امیدوار بود. برجام می‌تواند بسیاری از مشکلات ایران در عرصه بین المللی را حل کند. اگر برجام نبود ایران با مشکلات بسیاری روبرو بود و امروز ما شاهد گرانی سرسام آور و نابسامانی اجتماعی در کشور بودیم. شاید مرور سخنان ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در مورد توافق هسته‌ای خالی از لطف نباشد. او می‌گوید:« ما حتماً باید مذاکره می‌کردیم، این تصمیم، تصمیم نظام بود تصمیم فرد نبود. نظام طرفدار مذاکره بود چه در دولت قبلی و چه در این دولت و اگر این مذاکرات انجام نمی‌شد گزینه دیگر جنگ بود.»

باید قدر برجام را بدانیم و تلاش کنیم این توافق هسته‌ای ادامه پیدا کند.

کانال عصر ایران در تلگرام