عصر ایران - نام امام جمعه فقید قزوین که دیروز درگذشت با دو واقعه مهم سیاسی در تاریخ معاصر ایران گره خورده است و به این بهانه می توان به این دو موضوع اشاره کرد.

آیت الله هادی باریک بین البته جدای این دو رخداد هم در زمره بقیه السیف چهره های شاخص روحانیت انقلابی شناخته می شد و در ردیف امامان جمعه ای بود که غالب آنها به عنوان «شهید محراب» شهرت یافتند.

او عضو مجلس خبرگان قانون اساسی هم بود و از این حیث نیز در ردیف نخست به حساب می آمد و نام او در کنار آیات طاهری، صدوقی، مدنی، دستغیب و جمی و چند تن دیگر قرار داشت که به عنوان نسل اول امامان جمعه رابطه نزدیک تری با مردم داشتند و تنها صدای حکومت نبودند و در انتخابات هم در معرض رأی قرار می گرفتند و به خبرگان راه می یافتند.

آن دو واقعه اما یکی استان شدن قزوین بود که البته در پی یک تنش رخ داد و با این حال آیت الله باریک بین در زمره حامیان استان شدن قزوین به حساب می آمد. پیش از آن قزوین به رغم سابقه تمدنی و پایتختی شهری از استان زنجان بود و پس از آن قزوین ابتدا از استان زنجان جدا و بعد نام استانی جدید شد و شهر قزوین هم مرکز استان.

واقعه دیگر که شاید از خاطره ها رفته اما اعلام عمومی و اصطلاحا رسانه ای کردن مصوبه مجلس خبرگان در انتخاب آیت الله حسینعلی منتظری به قائم مقامی رهبری بود.

پس از آن که مجلس خبرگان اول در سال 1364 آیت الله منتظری را به عنوان قائم مقام رهبری انتخاب کرد اول بار آقای شیخ هادی باریک بین بود که در نماز جمعه قزوین این تصمیم را علنی کرد و روزنامه صبح آزادگان نیز روز بعد با تیتر درشت و سبز رنگ این نقل قول را در صفحه اول انعکاس داد. قبل از آن هم البته زمزمه هایی شنیده می شد اما اعلام آن از زبان امام جمعه به خبر رسمیت داد.

این اول بار بود که روزنامه ای در «تیتر یک» خود از رنگ سبز استفاده می کرد و بعدتر نیز در این رنگ و اندازه تکرار نشد.

در قانون اساسی البته عنوان «قائم مقام رهبری» لحاظ نشده و تصمیم یا مصوبه خبرگان در واقع برای غافل گیر نشدن در روز مبادا بود و چه بسا نباید هم رسانه ای می شد اما آقای باریک بین در نماز جمعه خبر داد و روز بعد نیز چنان که گفته شد به عنوان تیتر اول روزنامه و با رنگ متفاوت در صفحه نخست «صبح آزادگان» نشست.

روزنامه ای که هر چند از امکانات روزنامه آیندگان سابق استفاده می کرد اما نه مانند کیهان و اطلاعات «عمومی» بود و نه مثل روزنامه جمهوری اسلامی به حاکمیت منتسب بود و شکلی از روزنامه خصوصی به حساب می آمد.

پس از آن بیش از 200 نماینده مجلس شورای اسلامی در 17 آذر 1364 در نامه ای این انتخاب را تبریک گفتند و صدا و سیما هم در بخش های خبری رسمی عنوان «قائم مقام رهبری» را به کار می برد و کسی یادآور نشد این عنوان اساسا در قانون اساسی وجود خارجی ندارد و «قائم مقام» درغیاب معنی دارد و چه بسا اگر در سال 64 رسانه ای و فاش نشده بود چه بسا در فروردین سال 68 که آیت الله منتظری استعفا کرد یا کنار گذاشته شد یا توصیه شد استعفا کند دیگر نیاز نبود این استعفا یا برکناری رسانه ای شود.

کانال عصر ایران در تلگرام