از نبود «فرصت‌ شغلي مناسب» تا «روي آوردن به مشاغل كاذب»

روزنامه آفرینش نوشت:

مشكلات اجتماعي به‌خصوص اگر در زمره نيازهاي اصلي جوامع باشند، در خود محدود و منحصر نمي‌مانند و به طور سلسله‌وار، مشكلات ديگري را نيز رقم مي‌زنند.

يكي از ضروريات اوليه هر جامعه‌اي ايجاد زمينه مناسب براي اشتغال و به حداقل رساندن آمار بيكاري است؛ همان چيزي كه اگر نگوييم امروز، اصلي‌ترين گره و مشكل جامعه ماست، به طور قطع، بايد به عنوان يكي از سه مشكل اصلي كشور تلقي شود. از همين روست كه اگر سرنخ بسياري از مشكلات و ناهنجاريهاي اجتماعي را دنبال كنيم، منشأ بسياري از آنها را در همين نبود فرصت‌هاي شغلي و خلأهاي موجود در عرصه اشتغال خواهيم يافت.

اگرچه همواره از مسأله قاچاق كالا با عنوان تخريب‌كننده اقتصاد كشور ياد مي‌شود، اما نبود و كمبود فرصت‌هاي شغلي مناسب، به ايجاد مشاغل كاذبي در عرصه قاچاق منجر شده كه گرچه توجيه قانوني ندارد، اما عده‌اي از سر ناچاري در آن مشغول به فعاليت شده‌اند. نمونه و مصداق بارز اين مسأله، كولبران نقاط مرزي كشورند كه در روزهاي اخير، با گرفتار شدن تني چند از آنها در زير بهمن، اخبار مربوط به وضعيت آنها در رسانه‌ها و سايت‌هاي خبري پررنگ شد. چرا فضاي شغلي كشور بايد به گونه‌اي باشد كه افراد، براي تأمين مخارج خانواده خويش، ناگزير به روي آوردن به مشاغلي شوند كه عليرغم نداشتن صرفه و سود اقتصادي قابل اعتنا، در مواردي جان آنها را نيز تهديد كند؟ چه كسي باور مي‎كند كولبران نقاط مرزي كشور، براي درآمدي بسيار بسيار ناچيز، خطر دست و پنجه نرم كردن با مرگ را به جان بخرند؟ مرگي كه همين چند روز قبل، آنها را با ريزش بهمن و يخزدگي ناشي از آن غافلگير كرد.

هرچند آمارها همواره از فراهم شدن فرصت‌هاي شغلي و بهبود فضاي كسب و كار خبر مي‎دهند، اما هنوز هم بيكاري، مشكل و تنگناي شماره يك جامعه ماست و تا زماني كه گره كور اشتغال جامعه جوان ما با راه‎حل‌هاي منطقي گشوده نشود، تبعات منفي بيكاريِ اين تعداد جوان تحصيلكرده و غيرتحصيلكرده همچنان ادامه پيدا خواهد كرد و جامعه ما از قِبل آن ضربه خواهد خورد.

در اين راستا، انديشيدن راهكارهاي «فوريتي» براي حل معضل بيكاري در استان‎ها و شهرستان‎هاي مختلف كشور با توجه به امكانات و قابليت‎هاي مختلف آنها، ضرورت دارد. شايد اگر براي شركت‎ها و كارخانجات راكد و به حالت تعطيل درآمده استان‎هاي مختلف كشور، فكري شود؛ تا اين اندازه شاهد شكل‎گيري مشاغل كاذب، آمار بالاي سرقت و ساير موارد غيرقانوني ديگر و از همه اين‎ها مهمتر، ضررهاي جاني ناشي از آن نباشيم.

چندنفر از كولبران كردستاني در هفته گذشته جان خود را در تلاش براي امرار معاش از طريق كولبري از دست دادند، اما ماجرا به همين جا ختم نمي‌شود. كولبري همچنان ادامه دارد.

چرا كه ساكنان اين مناطق مرزي، اصولا انتخاب ديگري را پيش‌روي خود نمي‌بينند و به ناچار، تن به انجام چنين كارهايي مي‌دهند. ايجاد اشتغال و انديشيدن تدبيري براي بيرون آوردن اين مناطق از بحران بيكاري، مي‌تواند از مرگ و ضررهاي جاني بيش‌تر در اين رابطه جلوگيري كند.