آقایان مدیران و فرماندهان ! اجازه دهید یک بار با هم رک صحبت کنیم

مردمانه- لغو سخنرانی علی مطهری نایب رئیس مجلس در مشهد موجی از بازتاب رسانه ای داشت . ابتدا کانال های تلگرامی و صاحبان اکانت هایی توییتر به بازتاب همراه با خشم و گاهی طنز ماجرا پرداختند و سپس رئیس جمهور محترم در نامه ای به وزرای کشور و دادگستری خواستار گزارش سریع این " شرم ساری " شد. بعد از رئیس جمهور هم تعدادی از نمایندگان مجلس و رئیس مجلس موضعی قاطع گرفتند .

اکنون ما خیلی رک و بی پرده و احتمالا همراه با هزینه می خواهیم با همین صاحبان رسانه ، رئیس جمهور ، رئیس مجلس ، نمایندگان مجلس ، وزیر کشور و برخی دیگر از مقامات از یک شرم ساری ملی ، روزانه و بزرگ بگوییم .

آقایان مقامات مسول

آقایان روسای قوای مجریه و مقننه

آقایان و خانم های نماینده مجلس

آقایان وزرا

آیا می دانید اگر کسی بخواهد در این مملکت کار کند و شغل ایجاد کند چقدر موانع جلوی راهش می گذارند ؟ آیا می دانید مقررات ، آیین نامه ها و نهادهایی درست کرده اید که جلوی کسب و کار مردم را می گیرند ؟ آیا می دانید ایجاد شغل برای جوانان این مملکت با سخنرانی و شعار ممکن نیست و باید رفع مزاحمت کرد ؟

شماها نهادهایی بالای سر اصناف گذاشته اید که یک نفر اگر بخواهد کار قانونی و بزرگ انجام دهد فقط باید پوست کلفت باشد . یا خودش را به جایی وصل کند یا هر روز دنبال یک آشنای دم کلفت باشد وگرنه نمی شود کار کرد . به بچه های خودتان بگویید بیایند یک واحد صنفی یا یک فروشگاه زنجیره ای یا نمایندگی یک فرانچایز بزرگ را بگیرند و کار کنند .

چرا نهادی مثل اماکن عمومی ناجا را بالای سر اصناف قرار دادید که هر کار اختیار کند می تواند با واحدهای صنفی انجام دهد ؟ کجای دنیا برای راه اندازی کاسبی باید رفت زیر نظر یک نهادی مثل اماکن عمومی ناجا با آن همه اختیارات عظیم و قابل تفسیر ؟ کجای دنیا یک نهادی مثل اماکن ناجا با یک نامه محرمانه به رئیس یک اتحادیه می تواند دستور دهد که فلان شرکت کار نکند ؟ کجای دنیا یک نهادی مثل اماکن ناجا هست که می تواند واحد صنفی را پلمپ کند و جواب هم ندهد و برای دیدن یک مسول باید گاهی ماه ها پشت دیوارهای پر از دژبان و محافظ و نگهبان ایستاد و باز هم نتوان مقام مسول را دید ؟ واحد صنفی را چرا برده اید زیر نظر یک نهاد انتظامی که امکان دیدار با مقامات آن به شدت محدود است و نمی توان با آنها بحث کرد و صرفا باید یک طرفه دستور شنید ؟ کجای دنیا اینقدر با سرمایه مردم بی ارزش برخورد می کنند ؟ یک واحد صنفی را با صدها میلیون و گاهی میلیاردها تومان سرمایه گذاری و با چند ده نفر کارگر و کارکند پلمپ می کنند و فرد مسول حتی نمی تواند مقامی که دستور پلمپ داده را ببیند و ماه ها و شاید سال ها این وضعیت ادامه پیدا کند. واحد صنفی را چه ربطی است به دستور محرمانه ؟ اینقدر مال و آبروی مردم بی ارزش شده است که یک عده پشت درهای بسته بنشینند و تصمیم بگیرند و جوابگو هم نباشند ؟  

کجای دنیا باید برای تابلوی مغازه رفت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفت ؟ کجای دنیا مسولان مربوط به حوزه اصناف تنها و تنها به امور روزمره خود می پردازند و دردی از مردم دوا نمی کنند ؟

می دانید هر واحد صنفی چند نفر شغل می تواند ایجاد کند ؟ مگر دنبال حل آسیب های اجتماعی نیستید ؟ اینجوری آسیب برطرف می شود ؟ با یک مشت جوان بی کار و ازدواج نکرده ؟ با یک عده کارآفرین سرخورده و ناامید ؟

وزارت صنعت ، معدن و تجارت چه اقدام عملی برای حل معضلات کرده است ؟ تقریبا هیچ . کافی است یک سری به بخش های مربوطه در این وزارتخانه بزنید ببینید در این سال های تدبیر و امید چه تدبیری اندیشیده اند که امید مردم و کارآفرینان را افزایش دهند ؟ هر کسی سفت به میزش چسبیده که باد نبرد . از صبح می آیند یک تعداد کار روزمره انجام می دهند و تمام . برای گرفتن یک نامه عادی که همه جای دنیا پنج دقیقه هم طول نمی کشد باید صد بار به این وزارتخانه مراجعه کرد و از هر اتاقی به یک اتاق دیگر پاس می دهند . تازه وقت حرف زدن که بشود همه حرف های شما را تایید می کنند و جوری انتقاد می کنند که گویی یک جوان بیکار گوشه خیابان هستند ! گویی خودشان هیچ مسولیتی برای حل این مشکلات هر روزه ملت ندارند و تنها وظیفه شان نشستن در جلسات بی حاصل و پاس دادن مردم به این طرف و آن طرف هست .

نمایندگان محترم مجلس

خوب است که به فکر لغو سخنرانی همکارتان هستید . اما ای کاش به لغو حق کسب و کار شهروندان و لغو حق ازدواج و مسکن و کار و زندگی عادی شهروندان هم رسیدگی کنید . کدامتان در این مدتی که از عمر مجلس گذشته دغدغه واحدهای صنفی را داشته و یک سری به اماکن ناجا یا وزارت صنعت زده است ؟ کدامتان رفته یک روز جلوی در اماکن ناجا با مردم صحبت کند و پای درد دل مردم بنشیند ؟

روزی هزارتا سخنرانی هم درباره اقتصاد مقاومتی کنید ، روزی هزار بار جوان را نصیحت به ازدواج کنید ، روزی هزار بار زنان و مردان مطلقه و جوان این مملکت را نصیحت کنید که از آسیب های اجتماعی دوری کنند موفق نمی شوید . هیچ دردی از مردم با سخنرانی حل نمی شود . برخی از مدیران مملکت سیاست زده و عافیت طلب شده اند و بودن و نبودن آنها پشت میزشان فرقی برای ملت ندارد . راحت پشت میزشان نشسته اند وحقوق بیت المال را می گیرند و با راننده این طرف و آن طرف ماموریت می روند و هنگامیکه به ارباب رجوع می رسند می گویند " بی خیال " .

کار مردم را تعطیل می کنند و میتوانند حتی جواب هم ندهند. جواب کتبی هم نمی دهند که از آنها در دیوان عدالت شکایت نشود . به همین راحتی. قدرت دارند و می توانند مانع شوند پس می شوند . چرا این دیوارهای ضخیم را گذاشته اید که مردم پشت آنها نظاره گر حرف زور برخی مدیران باشند ؟ ما مردم به کجا شکایت ببریم ؟ یک نامه بدهیم دفتر ارتباطات مردمی و یک شماره هم بدهیم و هر روز زنگ بزنیم و بگویند جوابی نیامده ؟ نهایتا نامه ما را می خواهند ارجاع دهند به همان فردی که از او شکایت داریم و باز هم اتفاقی نمی افتد . از این وضعیت به کجا فریاد ببریم ؟

وقتی سر رسانه های چپ و راست ، مجازی و مکتوب سرگرم لغو سخنرانی در یک شهر است ، وقتی بسیاری از مدیران و مسولان سرشان گرم به جلساتی است که فقط حرف رد و بدل می شود ، وقتی از میان 290 نماینده مجلس یک نفر در طول چهارسال درباره واحدهای صنفی که فعلا بیشترین سهم اشتغال کشور را دارند ، یک کلمه حرف نمی زند ، انتظار دارید امیدوار باشیم ؟

یک فراکسیون همین مجلس فورا طرحی را تدوین می کند برای جلوگیری از اختلال در سخنرانی ها ، اما یک نفر از همین فراکسیون نمی گوید برای جلوگیری از اختلال در کسب و کار مردم چه تدبیری اندیشیده اید ؟

با این وضعیت می خواهید موج امید ایجاد کنید ؟ شغل درست کنید ؟ جوانان را ترغیب به ازدواج کنید ؟ ممکن نیست که موفق شوید . لطفا گاهی سرتان را از زیر برف سیاست بیرون بیاورید و به مردم عادی جامعه هم که هر روز و هر ساعت و در همه جای کشور با یک " شرم ساری " بزرگ مواجه می شوند نگاهی بیندازید . مردم عادی هم آدم هستند !