نگران فراموشی سازهای جنوب هستم

پیشکسوت موسیقی نواحی کشورمان از روند فراموشی سازها و نواهای جنوبی ابراز نگرانی می کند و استفاده از ملودی های غربی در نوحه های مذهبی را نادرست می داند.

استاد خالو قنبر راستگو پیشکسوت موسیقی منطقه هرمزگان در گفتگو با مهر درباره تازه ترین فعالیت های موسیقایی خود بیان کرد: چندی پیش  در بستر بیماری بودم که خوشبختانه با تلاش پزشکان و مراقبت هایی که انجام دادم هم اکنون در وضعیت بهتری نسبت به گذشته قرار دارم و می توانم همچنان در عرصه موسیقی دست به خلق آثاری بزنم. به همین منظور و با توجه به اینکه معمولا مرحله صفر تا صد تولید آثارم از شعر گرفته تا ملودی بر عهده خودم است تصمیم دارم به زودی با جمع آوری آثاری که طی سال های اخیر نوشته ام ضبط کارهای جدیدی را آغاز کنم که امیدوارم بتوانم در به نتیجه رساندن آنها طبق برنامه ریزی حرکت کنم.

وی ادامه داد: طی سال های اخیر در اغلب مصاحبه هایی که با اهالی رسانه داشتم همواره از یک مساله ابراز نگرانی می کردم و آن فراموشی تدریجی نوازندگی سازهای مرتبط با آواهای جنوب است که به شدت نگرانم کرده و امیدوارم از سوی مسئولان استانی و کشوری برنامه ریزی هایی صورت گیرد که با برگزاری کارگاه های آموزشی مستمر از فراموشی این گونه های ناب جلوگیری شود. من همواره آمادگی خودم را برای هر گونه همکاری اعلام کرده ام و امیدوارم هر چه زودتر فضایی محقق شود که بتوانیم این دغدغه را نیز رفع کنیم.

این جفتی‌نواز پیشگام موسیقی هرمزگان که مخاطبان موسیقی پاپ او را با شروه خوانی در قطعه «هیچ جا بندر نابو» با صدای رضا صادقی به یاد می آورند در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به نزدیکی ماه های محرم و صفر  توضیح داد: در روزگار جوانی در تمام محله های بندر عباس و سایر شهرهای استان هرمزگان فضای معنوی و خاصی حکمفرما بود و من هر لحظه نواها و آواهایی را می شنیدم که دل هر عاشق امام حسین(ع) را می لرزاند اما در این سال ها که ملودی های غربی و ناهمگون وارد نوحه خوانی و خوانش های ویژه محرم شده این فضا کمرنگ شده است.

استاد راستگو در پایان بیان کرد: توصیف زیبایی های نغمات عاشورایی موسیقی نواحی ایران همواره ورد زبان استادان و کارشناسان و هنرمندان عرصه موسیقی است اما این صحبت ها زمانی می تواند جلوه زیباتر و ارزشمندتری پیدا کند که بتواند با روح مردم کوچه و خیابان نیز در آمیخته شود.

استاد قنبر راستگو از برجسته‌ترین نوازندگان موسیقی جنوب ایران است. او از ۱۲ سالگی نوازندگی را آغاز کرد و در سن ۲۲ سالگی ضمن آشنایی با نهادهای فرهنگی شهرستان محل اقامت خود به کارهای هنری‌اش ادامه داد.. در آنجا وظیفه‌اش نواختن ساز جفتی و خوانندگی در پشت صحنه تئاتر بود. نخستین تئاتری که راستگو در آن همکاری داشته «پتوروک» بوده با موضوع زار که این تئاتر را در میناب، سیرجان، کرمان، تهران و بندرعباس اجرا کرده‌اند. حدود پنج سال در گروه موسیقی علی‌خان حبیب‌زاده به نوازندگی ساز جفتی و سازهای کوبه‌ ای و البته ترانه‌سرایی مشغول بود تا اینکه انقلاب می‌شود و پس از آن جنگ تحمیلی که در این مدت راستگو هیچ‌گونه فعالیت موسیقی نداشت. او بعد از تمام شدن جنگ گروهی تشکیل می‌دهد به نام کالنگ که در آن هنرمندانی چون احمد عبدالهی نوازنده کسر، سلیمان اسلامی نوازنده پی‌په، عبدالعلی جمالی نوازنده دهل و جعفر روزبازار نوازنده عود همکاری می‌کردند که وظیفه راستگو در این گروه خوانندگی و نوازندگی جفتی بود. راستگو همچنان به عنوان نوازنده‌ ای شاخص مورد احترام نوازندگان نسل جدید موسیقی جنوب است.