جوجه اردک های زشت فوتبال را دوست داشته باشیم

عصرایران؛ احسان محمدی – پس از پیروزی 1-0 پرتغال مقابل فرانسه میزبان با تک گل ادر، فرناندو سانتوس سرمربی این تیم گفت: وقتی ادر می خواست وارد زمین شود، به من گفت: پیرمرد، می روم گل بزنم و جوجه اردک زشت گل زد و تبدیل به قویی زیبا شد.

ادرزیتو آنتونیو ماسدو لوپز اصالتاً‌ اهل گینه بیسائو است. یک زندگی از هم فروپاشیده دارد. در 12 سالگی پدرش، نامادری‌اش را می کُشد و راهی زندان می شود. هنوز هم در زندان است و احتمالاً از همانجا شاهد این بود که چطور جوجه اردک زشت اش به قهرمان پرتغال تبدیل شد.

حتی محبوب تر از ستاره های خوش استیلی مثل نونو گومش، روی کاستا، ژائو پینتو و فرناندو کوتو و ... فارغ از اینکه چه زندگی پرمشقتی داشته و چطور برای ملاقات پدرش در تعطیلات آخر به انگلیس می رفته، نقش او در قهرمانی کلیدی است. اینکه چطور یک بازیکن با عملکردی متوسط می تواند در یک لحظه رویایی به یک قهرمان تبدیل شود.

او در 28 بازی پیشین با لباس پرتغال تنها سه بار مقابل ایتالیا، نروژ و استونی موفق به گلزنی شده بود. آماری ناامید کننده برای مهاجمی که می خواهد کنار کریستین رونالدو دیده شود.

 او حتی وقتی برای سوانزی هم بازی می کرد در 15 بازی با لباس این تیم موفق به گلزنی نشد تا به لیل در فرانسه مهاجرات کند! چطور ممکن است بازیکنی تا این اندازه کم کیفیت بتواند حتی رونالدو را که مصدوم و از مسابقه حذف شده بود، نجات بدهد و باعث شود او جام قهرمانی را بالای سرش ببرد؟

هواداران فوتبال همیشه شیفته ستاره ها هستند. آنها از بقیه بازیکنان می خواهند که فداکارانه بجنگند و فروتنانه در لحظه حیاتی توپ را به ستاره برسانند تا او گل بزند و به آسمان برود. اما مربی ها حتی جوجه اردک های زشت شان را دوست دارند و می دانند در یک لحظه سرنوشت ساز آنها می توانند یک کار فوق العاده انجام دهند.

چند سال پیش در دیدار پرسپولیس – سایپا وقتی س- آ بازیکن وقت پرسپولیس با یک خطای ناشیانه کارت قرمز از داور گرفت و از بازی اخراج شد، یکی از ستاره های تیم که روی نیمکت ذخیره نشسته بود گفت: او حتی دو زار فوتبال بلد نیست!

ستاره هنوز بازی می کرد و مربی نشده بود اما به خودش اجازه داد در مورد همبازی اش که حتماً به نظرش جوجه اردک زشتی می آمد اظهار نظر کند! در حالی که وزن کشی کیفیت بازیکنان تنها در صلاحدید سرمربی است.

نمونه های بسیاری از بازیکنان فوتبال که ستاره تیم نبوده اند را می توان نام برد که در لحظه های بحرانی شاهکار کرده اند.

 «چه کسی هم گل می زنه!» این اولین جمله ای بود که عادل فردوسی پور بعد از گلزنی محمد نصرتی مقابل بحرین در ورزشگاه آزادی که منجر به صعود ایران به جام جهانی 2006 شد به زبان آورد. آن روزها نصرتی به خاطر عملکرد نه چندان خوبش در خط دفاع به شدت نقد می شد و برانکو زیر فشار بود که او را بازی ندهد. اما سرمربی از جوجه اردکش حمایت کرد تا او به یک قوی زیبا تبدیل شود و ما را برای دقایقی به خوشبخت ترین مردم دنیا تبدیل کند.

از یورو 2016 یاد گرفتیم که یک تیم برای قهرمان شدن، حتی باید جوجه اردک های زشتش را دوست داشته باشد و آنها را باور کند. آن وقت می تواند روی بال آنها به آسمان خوشبختی پرواز کند.