۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۳:۴۸
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۵۸۵۱۷
تاریخ انتشار: ۱۴:۲۸ - ۰۴-۰۱-۱۳۹۵
کد ۴۵۸۵۱۷
انتشار: ۱۴:۲۸ - ۰۴-۰۱-۱۳۹۵

دلنوشته صداپیشه «جناب خان» برای استاد شجریان

از بچگی توی خونه ای بزرگ شدم که صدای آواز استاد شجریان همواره توش به گوش می رسید.پدرم و برادرها و خواهرم همه دیوانه وار استاد رو دوست داشتند و دارند
محمد بحرانی، بازیگر و صداپیشه شخصیت‌هایی مثل ببعی و جناب‌خان، با اشتراک گذاشتن عکسی از محمدرضا شجریان درباره او نوشت.

به گزارش خبرآنلاین، او با اشاره به تاثیر شجریان در علاقه‌مندی‌اش به ادبیات ایران نوشته است:‌ «از بچگی توی خونه ای بزرگ شدم که صدای آواز استاد شجریان همواره توش به گوش می رسید.پدرم و برادرها و خواهرم همه دیوانه وار استاد رو دوست داشتند و دارند.و اغراق نیست اگر بگم محمد رضا شجریان بود که من رو به شعر و ادبیات علاقه مند کرد، عاشق کرد، خیلی از روزها و شبها آرام کرد و به تفکر و تعمق واداشت.باور دارم سعدی و حافظ و خیام از اینکه اشعارشون با صدای شجریان به گوش جهانیان رسید غرق لذتند.و همیشه به نظرم استاد محمد رضا شجریان خسرو آواز ایران مصداق واقعی و اصیل این بیت سعدی است :

به شیر بود مگر شور عشق سعدی را
که پیر گشت و تغیر در او نمی آید

استاد....
سلامتی بر شما ببارد....که نوای شما برای ما باران عشق بوده، هست و خواهد بود.انشاالله.»
برچسب ها: شجریان ، جناب خان ، موسیقی
ارسال به دوستان
اگر با مشتری و مخاطب سر و کار دارید، به این 3 «چرا» پاسخ دهید خبری که دروغ نبود ؛ ساخت دنباله فیلم سینمایی «روزی روزگاری در هالیوود» به کارگردانی دیوید فینچر چشم دولت روشن! پیامک تذکر حجاب به گیلان هم رسید کارت سوخت خودروها و موتورهایی که بیمه شخص ثالث ندارند، می سوزد ساخت فصل دوم سریال «شوگان» رسمی ‌شد اعدام 2 دزد در دزفول / اتهام: محاربه گروسی : باید به هر قیمتی از درگیری نظامی جلوگیری کرد/ ایران با جدیت بی سابقه ای وارد مذاکرات با امریکا شده افت ۳۰۰ میلیارد دلاری ثروت میلیاردرها در ۱۰۰ روز نخست دولت دوم ترامپ آتش‌سوزی در اسرائیل و عوارض احتمالی آن دغدغه جدید سعید جلیلی: ساختن فیلم سینمایی درباره واقعه 7 اکتبر ویتنام و آمریکا نیم قرن پس از جنگ خونین گاراژ رویایی یک میلیاردر هندی(عکس) خواستگار کینه‌جو دختر جوان را با شلیک گلوله کشت فرزند شما هم از این نقاشی ها دارد؟!(ویدئو) دانش آموزان دل‌زده، معلمان افسرده؛  چرا مدرسه واقعاً خانۀ دوم نیست؟