با برجام این امید در
کشور ایجاد شد که با کنار رفتن تحریمها، آرامش به ایران بازگردد و اقتصاد ایران
بعد از سالها در مسیر درست خود قرار بگیرد. مسیری که حاصل تدبیر و دیپلماسی بود.
تدبیر دولت در اسفند سال 94 توسط مردم تکمیل شد. مردم در این انتخابات با رای به اصولگرایان معتدل و اصلاحطلبان نشان دادند که از گفتمان روحانی و دولتش در کشور استقبال میکنند. مجلس نهم برای مردم، مترادف با جنجال، دعوا و دلواپسی بود. رای مردم تهران و شهرهای دیگر کشور به نامزدهای اصلاح طلب و اصول گرای معتدل بیانگر این معنا بود که مردم اولا به برجام و دستاوردهای روحانی مهر تایید زدند و ثانیا درب خروجی را به جریان تندرو نشان دادند و اعلام کردند در سپهر سیاست ایران احتیاجی به تندروها نیست.
مردم در خرداد 92 ( انتخابات ریاست جمهوری یازدهم) رای به آرامش و اعتدال دادند. روحانی برخلاف احمدی نژاد، اهل درگیری، تهمت زدن، تصمیم گیریهای عجولانه و آرمانی نیست، همین معنا باعث شده تا مردم به یک آرامش فکری نسبی دست پیدا کنند. اسفند 94 هم مردم به افراط"نه" گفتند و اعلام کردند که نمیخواهند دیگر شاهد توهین به وزیر خارجه در خانه ملت باشند.
انتخابات و برجام باعث شده است تا همه به سال 95 نگاه امیدوارانهای داشته باشند. امروز دو بال اعتدال و عقلانیت در کشور شکل گرفته است. دولت اعتدال در کنار مجلس عقلانیت میتوانند باهم از مهمترین دستاورد سالهای اخیر ایران پاسداری کنند. این دو میتوانند از زمین برجام بهترین محصولها را برای کشور برداشت کنند. در این میان هم مردم و هم دولت باید مراقب دلواپسان توافق هستهای که از رسیدن به مجلس بازماندهاند، باشد. آنها قطعا تلاش میکنند شکستهای متعدد خود در سال 94 را در سال 95 جبران کنند. آنها در این سال تلاش میکنند که به هر شکل ممکن دولت را ناکارآمد نشان دهند.
میتوان گفت سال 95 سالی است که دولت به شدت دنبال نشان دادن دستاوردهای خود است و مخالفان دولت سعی میکنند روحانی و وزرایش را ناکارآمد نشان دهند. به ویژه اینکه سال 95، سال آماده شدن نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برای انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری در سال 96 است.